Nie bój się być sam
Trudno odrzucić przekonanie, że samotność jest raczej specyficzna. Ludzie są z natury społeczni, lubimy przebywać w towarzystwie i chcemy, aby inni się o nas troszczyli. Jest jednak pewna lekcja, o której powinniśmy pamiętać: nie bój się być sam.
Od czasów starożytnych nauczyliśmy się, że wszystko jest łatwiejsze, gdy jesteśmy akceptowani w grupie społecznej. Warto działać razem, współpracując i stawiając czoła zagrożeniom, ponieważ gdy byliśmy sami, istniała duża szansa, że nie przeżyjemy.
„Dlaczego ludzie unikają samotności? Ponieważ tylko nieliczni są w dobrym towarzystwie, gdy zostają sami”.
-Carlo Dossi-
Dlaczego boisz się samotności?
Czujesz strach przed samotnością, ponieważ jesteś człowiekiem i jako taki nosisz ten ładunek informacji przez miliony lat, mimo że te realne zagrożenia już nie istnieją. Ponadto społeczeństwo, edukacja i kultura przyczyniają się do wzmocnienia pewnych irracjonalnych przekonań na temat samotności.
Społeczeństwo ma tendencję do myślenia, że jeśli ktoś ma 40 lat i mieszka sam, to coś jest nie tak. Należy jednak zdać sobie sprawę, że centralnym problemem jest zwykle przekonanie, które go otacza. Innymi słowy, problemem nie jest samotność sama w sobie, ale to, co się o niej mówi, jak jest interpretowana i jakie jest jej znaczenie.
Jeśli myślimy racjonalnie, zdamy sobie sprawę, że samotność nie jest nawet realna.
Obecnie żyjemy w zatłoczonych przestrzeniach i jesteśmy silnie połączeni ze sobą dzięki mediom społecznościowym. Niemniej jednak może się okazać, że to Ci nie wystarczy i czujesz się samotny, ponieważ jesteś singlem lub żyjesz w całkowitym odosobnieniu. Jednak, jak wspomnieliśmy wcześniej, to nie jest problemem. Problemem jest Twój sposób patrzenia na to i dialog, jaki prowadzisz z samym sobą na ten temat. To właśnie sprawia, że czujesz się niespokojny, przygnębiony i pusty w środku.
Nasza wielka udręka w życiu bierze się z tego, że jesteśmy sami. W konsekwencji wszystkie nasze działania i wysiłki zmierzają do ucieczki od tej samotności.
Oczywiście, jeśli powiesz sobie sto razy dziennie lub więcej, że samotność to straszna rzecz, że nikt Cię nie kocha i umrzesz samotnie, Twoje emocje będą niezwykle intensywne i poczujesz się okropnie z powodu tych myśli, które nawet nie odpowiadają rzeczywistości.
Nie bój się być sam – jesteś swoim najlepszym kompanem
Ludzie, którzy tak bardzo boją się samotności, czują też, że nie są w stanie poradzić sobie w świecie. Potrzebują kogoś u swojego boku, aby móc żyć szczęśliwie. Ta idea jest również fałszywa, ponieważ rzeczywistość sugeruje, że nikt w ogóle nikogo nie potrzebuje.
To brak poczucia bezpieczeństwa i pewności siebie sprawia, że tego rodzaju ludzie są przygnębieni. Co więcej, często pozostają przez wiele lat z partnerem, który nie przynosi im nic dobrego, po prostu dlatego, że boją się samotności. Wolą tkwić w zawieszeniu, niż zrobić krok do przodu, aby się odnaleźć.
Jest to jednak poważny błąd. To dlatego, że uczenie się samotności jest niezwykle potrzebne, aby rosnąć i dojrzewać psychicznie.
Wiedza o tym, jak być samotnym, to uświadomienie sobie, że tak naprawdę jesteś swoim najlepszym przyjacielem. To dzięki temu łączysz się ze swoją istotą, ufasz swoim możliwościom i uświadamiasz sobie, że jesteś w stanie przejść przez życie samotnie.
Radzenie sobie z samotnością
Zwróć uwagę na swój wewnętrzny dialog
Pierwszym krokiem w radzeniu sobie z samotnością jest przyjrzenie się wewnętrznemu dialogowi. Zadaj sobie pytanie, co oznacza dla Ciebie samotność.
Jeśli wmawiasz sobie, że samotność to straszna rzecz, że jest niebezpieczna i że nie możesz sobie sam poradzić w życiu, masz problem. Musisz zmienić te irracjonalne myśli na bardziej racjonalne i realistyczne.
Odważ się dyskutować ze sobą, poszukaj dowodów za i przeciw tym myślom, przeanalizuj swoje lęki i zobacz, czy masz zasoby, czy nie, aby stawić im czoła i czy naprawdę są tak złe. Ta analiza prawdopodobnie Cię zaskoczy i zobaczysz, że Twoje obawy nie mają podstaw.
Spędź czas z samym sobą
Zmuś się do spędzania czasu w samotności. Aby się zmienić, musisz działać nie tylko na poziomie mentalnym lub poznawczym, ale także na poziomie behawioralnym.
Zaplanuj cały weekend we własnym towarzystwie. Ciesz się ciekawą książką lub filmem, jeśli chcesz, ale unikaj mediów społecznościowych. Idź do kina, na plażę, w góry – sam. Wybierz się w podróż bez towarzysza. Kiedy robisz to wystarczająco długo, zdasz sobie sprawę, że przetrwałeś, Twoje lęki nie były prawdziwe i poznałeś swoje prawdziwe ja, a teraz znasz siebie lepiej.
Połącz się z innymi
Zarządzaj swoim czasem, aby otaczać się ludźmi. Samotność nie jest dobra, jeśli przekształcisz ją w ciągły sposób na życie. Otwórz się na świat i poznawaj ludzi bez uprzedzeń.
Wiele razy jesteś sam dlatego, że po prostu chcesz być. Ustalasz granice z każdym, kto wejdzie w Twoje życie. To dlatego, że nie rozumiesz, że nikt nie jest doskonały i nikt nigdy nie zadowoli Cię w stu procentach.
Zrozum, że są miliony ludzi, którzy chcą Cię poznać i których Ty chcesz poznać, ale musisz się przed nimi otworzyć.
Nie zapominaj, że wiedza o tym, jak być samotnym, jest niezbędna do poznawania innych i nawiązywania z nimi relacji. Ponadto wiedza o tym, jak być zadowolonym z własnego towarzystwa, wspiera Twoje samopoczucie. Nie bój się być sam. To naprawdę piękne doświadczenie.