Kiedy ktoś Cię zrani, prawdopodobnie zadajesz sobie pytanie: „Dlaczego mam mu wybaczyć?”. Prawdopodobnie wiesz również, że przebaczanie nie jest łatwym zadaniem, a może nawet mylisz wybaczenie z zapomnieniem. To prawda, że gdy coś lub ktoś nas rani, wybaczyć i iść przed siebie wcale nie jest łatwo.
Zapominanie to proces pamięciowy, który zależy niemal całkowicie i wyłącznie od czasu i kontekstu, w którym się znajdujesz. Zapomnienie jest tym, co robisz, gdy przestajesz korzystać z pewnych informacji przechowywanych w Twoim mózgu. Natomiast przebaczanie oznacza, że pamiętasz dane zdarzenie, ale nie trzymasz się kurczowo emocji wynikających z tego zdarzenia. Czy teraz rozumiesz, jak można wybaczyć i iść przed siebie?
Niewiele jest wskazówek, które pomogłyby nam coś zapomnieć, bo dzieje się to tylko z upływem czasu. W rzeczywistości łatwiej jest zapomnieć o rzeczach, z którymi nie mamy styczności. Na przykład, jeśli trzymamy się z dala od określonego miejsca, możemy uniknąć widoku osoby, która nas skrzywdziła. W takiej sytuacji łatwiej nam będzie zapomnieć. Dlatego, aby zapomnieć, musimy odejść i być cierpliwym.
Jednak takie postępowanie nie pozwoli nam wybaczyć i iść przed siebie. Jak wspomnieliśmy przed chwilą, przebaczenie oznacza, że pamiętamy, co się stało. Nadal odczuwamy ból, ale jesteśmy w stanie zrobić krok naprzód. Oznacza to, że przestajemy myśleć o zemście lub o tym, jak niesprawiedliwe było całe zajście. Z czasem pamiętamy te przeszłe emocje, nie pozwalamy im wpływać na naszą teraźniejszość i przyszłość.
Czy rozumiesz, jak ważna jest ta różnica między przebaczaniem a zapominaniem? Świadomość, że te dwa słowa nie oznaczają tego samego, jest niezbędna, jeśli chodzi o próbę przejścia przez przykrą sytuację. Mając tę wiedzę, nigdy nie zapomnisz, kto Cię skrzywdził i nigdy nie zapomnisz bólu, ale możesz nauczyć się z nim żyć, jeśli tylko wiesz, jak zostawić to wszystko za sobą.
Dlaczego musimy umieć wybaczyć i iść przed siebie?
Zrobienie kroku w przód pomaga nam przełamać naszą więź z bólem. Chodzi o to, żeby zostawić ból za sobą i pozwolić, by płomienie wściekłości i pragnienie zemsty powoli zgasły. W ten sposób możesz rozpocząć nowy etap swojego życia.
Co więcej, jeśli potrafisz wybaczyć i iść przed siebie możesz być właścicielem własnego czasu i energii. Nierozwiązane problemy, z których istnienia możesz nie zdawać sobie sprawy, powodują, że Twój umysł poświęca zbyt wiele czasu i energii, próbując uporządkować te „oczekujące zadania”. Potrafiąc wybaczyć i iść przed siebie pozwalasz, by Twoje zasoby psychologiczne przestały ciągle skupiać się na tym „zadaniu”. Dzięki temu łatwiej będzie Ci uniknąć wyczerpania emocjonalnego.
Uporządkowanie problemów pomoże Ci poczuć się pewniej i spokojniej z samym sobą. Zachęci Cię to do zrobienia kroku naprzód i wizualizacji przyszłości bez żadnego negatywnego obciążenia emocjonalnego. Osoba, która potrafi wybaczyć i iść przed siebie, opróżnia swój bagaż emocjonalny i jest zmotywowana do stawienia czoła wyzwaniom przyszłości. Czuje wewnętrzny spokój konieczny, by prowadzić satysfakcjonujące życie.
Przebaczenie: sposób na kierowanie własnym szczęściem
Warto zastanowić się nad pewnym aspektem dotyczącym wybaczania, którego nie bierze pod uwagę wiele osób. Kiedy przebaczasz, robisz to dla siebie, a nie dla osoby, która Cię skrzywdziła. Robienie tego nie jest darem, który dajesz osobie, która sprawiła, że cierpisz. Przeciwnie, jest to prezent, który ofiarowujesz sobie. Jeśli wybaczysz, to przede wszystkim Ty odniesiesz korzyści. Pozwolisz sobie przeżyć ból, a następnie mu odejść.
Potrafiąc wybaczyć i iść przed siebie, możesz być dla siebie przewodnikiem i liderem. Właściwie możesz nawet wybaczyć samemu sobie. Aby stanąć za sterami swojego życia, musisz wybaczyć sobie swoje błędy, swoje niepowodzenia, swoje słabości, swoje żale i krzywdę, którą czasem sam sobie wyrządzasz.
Poprzez przebaczenie i pojednanie się z samym sobą można osiągnąć samospełnienie. Gdy to zrobisz, skupisz swoją energię na tworzeniu lepszej wersji siebie. Kiedy przebaczasz, masz moc decydowania o tym, co Cię dotyka, a co nie, co powstrzymuje Cię od poruszania się naprzód i tego, co pomaga Ci zapomnieć. W rezultacie życie w końcu toczy się dalej, a Ty możesz skupić się na sobie.
Podsumowując, nie jest łatwo nauczyć się wybaczyć i iść przed siebie, ale nie jest to niemożliwe. W rzeczywistości istnieje wiele ćwiczeń psychoterapeutycznych, które mogą pomóc Ci nauczyć się wybaczać. Pierwszym krokiem do przebaczenia jest skupienie się na teraźniejszości i posiadaniu własnych emocji. Możesz to zrobić, ale uzbrój się w cierpliwość!
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- María Martina Casullo. (2005). La capacidad para perdonar desde una perspectiva psicológica. Revista de Psicologia de La PUCP.
- Fincham, F. D., Hall, J. H., Beach, S. R. H., & Casullo, M. M. (2002). Las razones para perdonar. Concepciones populares o teorías implícitas. Psicodebate 7. Psicología, Cultura y Sociedad. http://doi.org/10.1111/1475-6811.00016
- Hernandez, G. (2016). La Importancia del Perdon. CRZion Publishers.