Gandhi powiedział kiedyś, że „zasada oko za oko jest powodem, dla którego cały świat jest ślepy”. Przyjmując brak przemocy za maksymę, wypowiedział te słowa w nadziei, że wystarczająco par uszu wysłucha i zrozumie jego przesłanie. Tymczasem jego ostrzeżenie jest łatwe do zrozumienia, ale trudne do zastosowania. Gdy ktoś nas zrani, zemsta jest kusząca, ale zamiast przynieść ukojenie, tylko pogarsza sytuację.
Zemsta to pragnienie pojawiające się u ludzi, którzy zostali głęboko zranieni. Kiedy ktoś, kogo kochasz i doceniasz zadaje Ci ból, mogą pozostać Ci emocjonalne blizny, płonące intensywnym żarem. Dają one początek pragnieniu pozostawienia podobnej rany w sercu agresora.
Kiedy ktoś dotkliwie zrani Cię emocjonalnie, możesz poczuć potrzebę zadania podobnego lub nawet większego bólu osobie, która cię zraniła.
Zemsta: natychmiastowa satysfakcja, trwałe konsekwencje
Zemsta jest nieudaną próbą przywrócenia równowagi. Trzeba zdać sobie sprawę, że niezależnie od liczby prób wyrównania sytuacji, nigdy nie uda się jej w pełni odbudować. Zraniona osoba czuje się gorsza, jakby znajdowała się niżej w pewnego rodzaju hierarchii pod osobą, która zadała jej rany. Stąd będzie próbować zranić tę drugą osobę, aby odzyskać początkową równowagę lub stać się lepszą od niej.
Pierwsze emocje, które zwykle wyzwala zemsta to satysfakcja i wrażenie odzyskania równowagi. Te uczucia szybko zanikają i ustępują poczuciu winy i wyrzutom sumienia. Może też pojawić się pustka, jak w przypadku zakończenia wielkiego projektu, szczególnie jeśli zemsta była długo i starannie planowana.
Nawet jeśli nie poczujesz wyrzutów sumienia po zemszczeniu się, szale na wadze sprawiedliwości nadal nie będą w pełni zrównoważone. Zemsta prowadzi do konsekwencji, które mogą utrzymywać się przez długi czas, nawet kiedy pragnienie wyrządzenia szkody zniknie, a jego miejsce zajmie smutek.
Nie da się przewidzieć przyszłości i wiedzieć, czyja obecność przy naszym boku okaże się potrzebna. Osoba, którą dzisiaj chcesz zranić, jutro może stać się kimś ważnym w Twoim życiu. Pamiętaj, że mściwe uczucia znikają, ale szkody, które spowodowała zemsta mogą być głębokie i długotrwale.
Nigdy więcej
Kiedy ktoś otwiera pierwszą stronę w księdze, gdzie główną bohaterką jest zemsta i decyduje się przewracać kolejne jej karty, opowieść w mgnieniu oka dociera do punktu kulminacyjnego. Na ogół intensywność działań postaci wzrasta z rozwojem fabuły.
Zemsta mieszka w kraju nazywanym Nigdy Więcej, gdzie ludzie zawsze są młodzi, nie mają żadnych obowiązków, ani nie obowiązują ich żadne zasady.
Gdy między ludźmi następuje konflikt, istnieje kilka możliwych reakcji: ucieczka, atak lub rozwiązanie problemu. W przypadku zemsty reakcja oznacza atak. Jeśli obie osoby zdecydują się skorzystać z tej samej strategii, konflikt będzie narastał, dopóki jedna ze stron nie uzna, że straciła zbyt dużo w walce.
Na świecie brakuje współczucia, a króluje duma
W kulturze honoru, gdzie istotne nie jest spowodowanie szkody, ale odzyskanie honoru, relacje międzyludzkie prowadzą do palenia ludzi. Zemsta karmiona poprzez atakowanie innych jedynie napędza nienawiść. Podłożenie ognia to tylko pierwszy krok w kierunku stworzenia czegoś nowego z popiołów.
Nie ma sprawiedliwości w zemście.
Zemsta, czyli odpowiadanie na ból poprzez zadawanie większego bólu nie poprawi sytuacji ani nie sprawi, że poczujesz się lepiej. W większości przypadków bycie odważnym nie polega na byciu silniejszym od drugiej osoby, ale na postawieniu się na czyimś miejscu i zdecydowaniu, że nie chcesz, aby ktokolwiek inny doświadczył takiego bólu jak Twój.
