Uwaga otoczenia - osoby, które zrobią dla niej wszystko

Uwaga otoczenia to element, za który niektóre osoby oddałyby wszystko. I tak się w rzeczy samej dzieje. Chyba każda z nas zetknęła się z osobą, dla której uwaga innych była najważniejsza.

Są to najczęściej osoby o osobowości niedopasowanej, znanej powszechnie jako zaburzenia dramatyczno-niekonsekwentne.

Wewnątrz tak zwanych zaburzeń osobowości grupy B znajduje się również zaburzenie osobowości polegające na tym, że nieuporządkowanie osobowości charakteryzuje się celem, jakim jest zdobycie uwagi otoczenia.

Zazwyczaj osoby takie doskonale adaptują się do danego poziomu socjalnego. Przebywając w otoczeniu innych wykorzystują niestabilność emocjonalną i dramatyzowanie w celu manipulowania innymi. Takie działania pozwalają im osiągnąć określone cele.

Uwaga innych – cel, do którego zmierza wiele osób

Omawiany typ osobowości charakteryzuje się zakłóceniami na poziomie emocjonalnym, uczuciowym i motywacyjnym. Wśród tego rodzaju zaburzeń możemy wyróżnić również typ osobowości, którego działania skierowane są na konkretny cel. Jest nim uwaga otoczenia.

To nieuporządkowanie dominujące osobowość zazwyczaj rozpoczyna się w początkowym etapie dorosłości. Zauważyć można zachowania kokieteryjne i silną potrzebę aprobaty ze strony innych.

Ogólny wzorzec nadmiernej walki o cudzą uwagę

Osoby, dla których tak wielkie znaczenie ma cudza uwaga, zazwyczaj posiadają duże umiejętności socjalne. Wykorzystują je w procesie manipulacji osobami znajdującymi się w ich otoczeniu, po to, by choć przez chwilę spoczęła na nich ich uwaga.

Osoby takie zbytnio zależą od tego, że czują potrzebę czucia się ważnymi. Starają się w ten sposób wytworzyć złudzenie, że mają wysoką samoocenę. Takim pseudo dowodem na potwierdzenie tej ułudy jest fakt, że skupiają na sobie cudzą uwagę.

Zachowują się przy tym jak niegrzeczne dzieci, które swoim sposobem postępowania chcą na siebie zwrócić uwagę rodziców. 

Stały czynnik, jakim jest nadmierna emocjonalność i szukanie cudzej uwagi może być wynikiem wielu powodów. Oto niektóre charakterystyczne cechy dominujące poszczególne zachowania:

• Osoba nie czuje się wygodnie, gdy nie skupia się na niej uwaga otoczenia.
• Zachowanie w stosunku do innych naznaczone jest nutką uwodzicielstwa i kokieterii.
• Powierzchowne wyrażanie uczuć charakteryzujące się dużą zmiennością.

• Do przykucia cudzej uwagi zawsze używa wyglądu fizycznego.
• Cechuje się zbyt subiektywnym sposobem wyrażania myśli, pozbawionym konkretnych odcieni, własnego zdania.
• Dramatyzuje, zachowuje się teatralnie i niczym aktor wyolbrzymia emocje.
• Uważa swoje relacje z innymi za bardziej intymne, niż są w rzeczywistości.

Osoby z silną potrzebą uczuć

Ten typ osobowości charakteryzujący się wysoką emocjonalnością posiadają osoby, które popełniają błędy w ocenianiu swojej własnej sytuacji. Brakuje im realizmu, dramatyzują i wyolbrzymiają napotykające ich w życiu trudności.

Jest dla nich również charakterystyczne częste zmienianie miejsca pracy, szybko się nudzą, a zamiast stawić czoła temu problemowi w sposób świadomy, szybko poddają się pod wpływem dominującej ich frustracji. Dzieje się tak dlatego, że lubią próbować tego, co nowe, co wystawia ich na większe ryzyko.

Nadmierna potrzeba, by skupiała się na nich uwaga innych ukrywa w sobie również duże pokłady skrajnego egoizmu, zwłaszcza w sprawach najważniejszych. Zazwyczaj osoby te martwią się wyłącznie o swoje własne interesy. Lubią otaczać się  ludźmi, ale po to, by znaleźć się w centrum. Lubią uchodzić za niezastąpione.

Osoby cechujące się omawianym typem osobowości często bywają również przepełnione zawiścią i pałają duchem rywalizacji o cudzą uwagę. Używają atrakcyjność fizyczną i urodę jako narzędzie, którym manipulują tak, aby uwaga innych spoczęła właśnie na nich.

Uważają się za najbardziej atrakcyjne osoby świata i nie mają problemu w tym, że zachowują się czasem nieprzyzwoicie czy prowokująco. Wydaje się im, że cały świat mają u stóp i, że wszyscy zrobią wszystko, aby tylko zdobyć ich sympatię, choć nie ma to nic wspólnego z rzeczywistością.

Najważniejszym celem opisywanych osób jest nie pozostać niezauważonym. Powodują sensację w każdym miejscu, w którym się znajdują. Nie ważne jak, ale po prostu muszą się znaleźć w centrum uwagi. Tylko w ten sposób udowadniają swoją wartość.

Z punktu widzenia psychoterapii zaleca się w przypadku takich osób skorzystanie z profesjonalnej pomocy w odnalezieniu i zbudowaniu prawdziwego poczucia własnej wartości. Celem terapii jest również uzmysłowienie, że istnieją inne sposoby na zdobycie uznania.