Ulegli ludzie i ich cechy psychologiczne

Ulegli ludzie charakteryzują się rezygnowaniem z tego, co naprawdę chcą, aby zadowolić innych ludzi. Chętnie poddają się władzy i dominacji innych i mają tendencję do ufania wszystkim wokół, aby zaspokoić swoje własne potrzeby. Ten sposób stawiania się w obliczu rzeczywistości często sprawia, że czują się bezsilni. Ponadto mają trudności z podejmowaniem rutynowych decyzji, ponieważ czują się niezdolni do tego.

Sens ich życia budowany jest wokół zależności, oddania swojej woli innym. Co więcej, brak wiary w siebie prowadzi ich do rezygnacji z własnej tożsamości i pragnień, aby robić wszystko dla innych. Nie czerpią nawet satysfakcji z ofiarowania swojego życia innym, po prostu chcą być akceptowani i kochani.

W tym artykule przyjrzymy się psychologicznym cechom oraz sposobowi bycia i działania osób, które prezentują ten typ osobowości.

Ulegli ludzie

Istnieje kilka cech psychologicznych, które definiują osobę uległą. Wymienimy dziewięć cech tego typu osobowości, zgodnie z badaniem osobowości przeprowadzonym przez Millona i Davisa (1998).

1. Niedowartościowanie

Jedną z głównych cech osób uległych jest brak pewności siebie. Są skłonne do współpracy, konformizmu i braku asertywności. Za wszelką cenę unikają bycia w centrum uwagi i są postrzegane przez swoją sieć przyjaciół jako ludzie troskliwi, hojni i pochlebni.

Ich otoczenie jest często pod wrażeniem ich pokory, serdeczności, łagodności i delikatności. Jednak za ich uprzejmością kryje się chęć akceptacji i aprobaty. Ta potrzeba jest wyraźnie widoczna, gdy stają w obliczu stresujących warunków, wobec których są bezradni.

Sentymentalne i wrażliwe usposobienie, które charakteryzuje ludzi uległych, może prowadzić do bycia skrajnie ugodowym. Osoby te mają tendencję do nadmiernego poświęcania się w swoich relacjach międzyludzkich.

2. Bezradność

Osoby uległe są nauczone wiązać z innymi, poprzez łączenie ich tożsamości ze swoją własną, zaprzeczanie różnicom i unikanie przejawów władzy. Pokazując się jako bezbronni i słabi, otrzymują ochronę, troskę i uczucie, którego szukają. To dlatego poddają się woli innych.

Osoby uległe myślą że są bezbronne i niezdolne do działania. Dlatego przerzucają swoje obowiązki na innych, a własne sprawy pozostawiają w ich rękach. Wierzą, że inni są lepiej przygotowani do stawienia czoła wyzwaniom i trudnościom, jakie stawia życie.

3. Naiwność

Osoby uległe mają ograniczoną świadomość zarówno siebie, jak i innych. Nie są szczególnie introspekcyjne w stosunku do otaczających ich problemów i bywają naiwne i bezkrytyczne. Z reguły zawsze widzą w rzeczach dobro.

Naiwność sprawia, że są prostymi, niewinnymi i niedojrzałymi ludźmi. Wierzą w to, co mówią im inni i nie chcą się z nimi kłócić, nawet jeśli czują, że są traktowani niesprawiedliwie.

4. Nieudolność

Ulegli ludzie uważają się za słabych i kruchych. Mają tendencję do niedoceniania swoich przekonań i osiągnięć. Porównując się z innymi, umniejszają swoim atrybutom i podkreślają swoją niższość i wady.

Ten wzór nienawiści do samego siebie jest strategią, której używają, aby inni czuli się kochani i doceniani. Pomaga im zdobyć akceptację innych, ponieważ stawia ich na wyższej pozycji, co im schlebia.

5. Niedojrzałość

Inną cechą ludzi uległych lub niesamodzielnych jest to, że ich pomysły wydają się być nieskomplikowane i trochę dziecinne. Nieustannie dążą do podziwiania, kochania i chęci dawania z siebie wszystkiego. To jedyny sposób, w jaki widzą, aby wzbudzić troskę i uczucie u innych.

Z powodu swojej niedojrzałości większość osób z uległą osobowością uważa się za gorszych. Dlatego też dają swoim „przełożonym” poczucie przydatności, siły, zrozumienia i kompetencji.

6. Introjekcja/odmowa

Bezradność i niezdolność osoby uległej powoduje, że czuje ona pustkę i boi się samotności. Do radzenia sobie z tymi uczuciami używa mechanizmu obronnego introjekcji. Dzięki temu uwewnętrznia przekonania i wartości innych ludzi. Dopasowując się do tożsamości i kompetencji innych ludzi, unika uczucia strachu o własną bezradność.

Zaprzeczenie to także kolejna cecha charakterystyczna, którą mają ulegli ludzie. Widać to w naiwności ich myśli. Zawsze łagodzą dyskomfort interpersonalny i stres, który generuje. Sposób, w jaki mówią, jest zwykle słodki i mdły, przez co ukrywają (lub zaprzeczają) wszelkim rodzajom agresji.

7. Introwersja i nieśmiałość

Ponieważ ludzie posłuszni tłumią swoje pragnienia, uczucia i emocje, aby zadowolić innych oraz zyskać ich akceptację i ochronę, często stają się nieśmiali. Oznacza to, że unikają konfliktów, które mogą generować relacje społeczne.

8. Uzależnienie emocjonalne

Osoby uległe mają tendencję do szukania osoby dominującej, której mogą przekazać odpowiedzialność. W rezultacie stają się emocjonalnie zależne od tych, których kochają, których postrzegają jako mających większy autorytet.

9. Brak asertywności

Ulegli ludzie nie mówią o swoich punktach widzenia, pragnieniach i potrzebach. To sprawia, że niezwykle trudno jest dowiedzieć się, jakie są ich motywacje i czego chcą. Powodem, dla którego nie dzielą się swoimi przemyśleniami, jest to, że chcą uniknąć konfliktu, który może przez to wyniknąć. Świadczy to o wyraźnym braku asertywności.

Jeśli zachowania te powodują cierpienie, sprawia, że konieczna jest interwencja psychoterapeutyczna. To pierwszy krok i być może najważniejszy, aby uległa osoba zaczęła ufać sobie i swoim zdolnościom. Ponadto nauczy się zaspokajać własne potrzeby i dobrze się bawić, nie rezygnując z własnej tożsamości, aby zadowolić innych.