Stan świadomości: czy stanowi wytwór mózgu?
Nowoczesna medycyna pozwala nam praktycznie przywracać ludzi do życia z pomocą tlenu, leków oraz innych sposobów interwencji. Jednak zanim wrócą, gdy ich ciało jest klinicznie martwe, gdzie znajduje się stan świadomości?
Lujan Comas, licencjonowany lekarz specjalizujący się w anestezjologii i resuscytacji, twierdzi, że stan świadomości nie jest wytworem mózgu. Uważa, że świadomość wykorzystuje mózg.
Z kolei Stuart Hameroff, psycholog na Uniwersytecie Arizony oraz Roger Penrose, fizyk matematyczny na Uniwersytecie Oksfordzkim, zaproponowali, że mikrotubule ciała, sztywne puste pręciki w cytoszkieletach komórek, działają jak kanały przenoszące informacje kwantowe odpowiedzialne za naszą świadomość.
Podczas doświadczenia śmierci serce i mózg przestają funkcjonować. Osoby, które doświadczyły śmierci klinicznej, a następnie zostały przywrócone do życia, są w stanie tłumaczyć swoje postrzeganie zmysłowe jakby znajdowały się poza swoimi ciałami.
Widzą siebie i wszystko, co się dzieje się wokół nich w tym momencie, widzą jak całe życie przelatuje im przed oczami i rozumieją znaczenie swojej egzystencji. Odczuwają niekończący się spokój i miłość, które trudno je opisać.
Ze względu na warunki biologiczne świadomość może nie istnieć w mózgu, jak zakładają niektóre osoby. To pewien rodzaj energii i wiemy, że energii nie można stworzyć ani zniszczyć. Zamiast tego energia przekształca się i trwa. Kiedy umierasz, zawartość tych mikrotubul wraca do świadomości kwantowej.
Jeśli jesteś przywracany do życia, możesz odzyskać ten informacje.
“Obecne materialistyczne postrzeganie związku między świadomością a mózgiem, które jest wyznawane przez większość lekarzy, filozofów i psychologów, wydaje się być zbyt ograniczone, aby umożliwić nam właściwe zrozumienie tego fenomenu. Istnieją znaczące powody pozwalające założyć, że nasz stan świadomości, z ciągłym doświadczaniem siebie, nie zawsze wiąże się z funkcjonowaniem naszego mózgu.”
-Pim van Lommel-
Teorie na temat doświadczenia śmierci (NDE)
Konwencjonalna teoria medyczna zakłada, że doświadczenia śmierci to zaledwie halucynacje. Według jednego z wyjaśnień brak dopływu tlenu do mózgu wywołuje wszelkie tego rodzaju doświadczenia. Kolejne głosi, że są wywoływane przez zbyt wysoki poziom anhydraz węglanowych lub epilepsję w płacie czołowym.
Osoby, które przeżyły doświadczenia śmierci zazwyczaj opisują je w podobny sposób, a przynajmniej ich opowieści mają kilka wspólnych elementów. Dzieci mówią, że widziały “anioły”, ateiści mówią o “energii”, zaś osoby wierzące twierdzą, że widziały Boga. Wydaje się, że są to różne nazwy na to samo zjawisko.
Doświadczenia śmierci i doświadczenia końca życia wydają się wspierać założenie, że świadomość wykracza poza ciało. Jednak nie jest to wiara podobna do wiary w religię lub boga. Takie doświadczenia stanowią przedmiot badań naukowych na całym świecie.
Większość osób, które doświadczyły NDE, zmieniają później w pewien sposób swoje wartości. Przestają bać się śmierci i radykalnie zmieniają sposób, w jaki żyją. Czasami przekwalifikowują się, aby pracować w dziedzinie, które nadaje znaczenie ich życiu oraz w jakiś sposób pomaga innym.
“Śmierć to nic innego niż inny sposób bycia z wzmocnioną i rozszerzoną świadomością, która znajduje się jednocześnie w każdym miejscu, ponieważ nie jest już przywiązana do ciała.”
-Pim van Lommel-
Czy istnieje wszechogarniający stan świadomości, który łączy nas wszystkich?
Van Gulick (2004) twierdził, że żaden aspekt mózgu nie jest bardziej znajomy ani niejasny niż doświadczanie osobistej i globalnej świadomości. Dzisiejsze teorie na temat mózgu badają problem świadomości.
Chociaż z kwestią świadomości łączą się liczne kontrowersje i spory, to istnieje również konsensus, że musimy zrozumieć zarówno ją, jak i jej miejsce w naturze. Musimy zrozumieć stan świadomości i w jaki sposób wiąże się z zachowaniem.
W magazynie Neuroscience of Consciousness opublikowano badanie, które sugeruje, że świadomość wykorzystuje algorytmy przestrzeni a nie w czasie, w polu elektromagnetycznym mózgu. Kiedy spojrzymy na to z tej strony, wydaje się, jakby świadomość nie była całkowicie subiektywna.
Podsumowując, jest jasne, że świadomość nie stanowi wytworu mózgu. Ale czy istnieje pewien rodzaj świadomości, który stale się uczy i łączy się ze wszystkim? Być może. W naszym świecie wszystko składa się z podcząsteczek i wszystko może być połączone na poziomie podcząsteczkowym.
Z pewnością jeśli rozumielibyśmy śmierć w jakiś inny sposób, przeżywalibyśmy nasze życia inaczej.
“Bez ciała i bez czasu, nie przeszkadzało mi moje ego ani funkcjonowanie lub dysfunkcje mojego mózgu i pamięci. A podczas mojego czystego postrzegania źródła nie miałem również opinii. Nie miałem nawet swojego ‘ja’. Opinia jest związana z ego, a ego z ciałem. Bez żadnej z tych rzeczy istniała jedynie obiektywna świadomość.”
-Pim van Lommel-
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
Gennaro, RJ (Ed.). (2004). Teorías de la conciencia de orden superior: una antología (Vol. 56). Editorial John Benjamins.
Lázaro Pérez, C. (2019). La conciencia en el umbral del tránsito: experiencias cercanas a la muerte. Proyecto de investigación:.
McFadden, J. (2020). Integración de información en el campo EM del cerebro: la teoría de la conciencia del campo cemi. Neurociencia de la conciencia , 2020 (1), niaa016.
Stuart, H. (1998). ¿Computación cuántica en microtúbulos cerebrales? El modelo de conciencia de Penrose-Hameroff ‘Orch OR’. Transacciones filosóficas de la Royal Society de Londres. Serie A: Ciencias matemáticas, físicas y de la ingeniería , 356 (1743), 1869-1896.