Marvin Harris: twórca materializmu kulturowego

Marvin Harris potrafi wyjaśniać zjawiska kulturowe w ciekawy sposób. Jego praca opiera się na realiach ekonomicznych różnych społeczeństw. Jego teorie sugerują, że przekonania są wynikiem potrzeb produkcyjnych każdej społeczności.

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Napisany przez Edith Sánchez

Ostatnia aktualizacja: 13 kwietnia, 2023

Marvin Harris jest jedną z najbardziej nowatorskich postaci współczesnej antropologii. Ten amerykański badacz i naukowiec jest głównym propagatorem „materializmu kulturowego”. Jest to modalność neomarksizmu, która traktuje warunki materialne jako czynnik determinujący sposób bycia ludzi i ich przyszłość.

Dla Marvina Harrisa warunki materialne społeczeństw determinują społeczno-kulturowy sposób myślenia i zwyczaje różnych kultur ludzkich. Te warunki materialne obejmują sposoby i środki produkcji, formy dystrybucji, wymiany i inne.

Perspektywy i postulaty Marvina Harrisa były bardzo kontrowersyjne, ale nie dlatego, że nie były zbyt solidne. Jego sposób podejścia do antropologii ma konsekwencje polityczne i to było powodem większości dyskusji, które toczą się wokół nich. Nikt jednak nie wątpi w znaczenie jego wkładu w tę dziedzinę nauki.

Marvin Harris

Marvin Harris urodził się 18 sierpnia 1927 roku w Nowym Jorku. Zmarł 25 października 2001 roku w Gainesville na Florydzie w wieku 74 lat. W 1948 roku uzyskał tytuł Bachelor of Arts na Columbia College. Następnie studiował antropologię na Uniwersytecie Columbia, tej samej instytucji, w której później przez 27 lat pracował jako nauczyciel.

Na początkowym etapie szkolenia był uczniem pewnych wielkich intelektualistów tamtych czasów, takich jak Julian Steward i Alfred Kroeber. Uczęszczał również na lekcje uczniów Skinnera, co zadecydowało o jego koncepcji pracy eksperymentalnej w antropologii. W 19530 uzyskał doktorat na Uniwersytecie Columbia. Jego rozprawa dotyczyła różnych społeczności w Brazylii.

Marvin Harris przeprowadził kilka badań w Brazylii w latach 1950-1951. W latach 1953-1954 był doradcą naukowym w Narodowym Instytucie Studiów Pedagogicznych w Rio de Janeiro. Później przeniósł się do Mozambiku, gdzie przeprowadził kilka badań terenowych dotyczących społeczności Thonga. Okres ten znacząco zmienił jego spojrzenie na antropologię i skłonił go do opowiedzenia się za materializmem kulturowym.

W 1960 roku przeprowadził kolejne badania terenowe, tym razem w regionie Chimborazo w Ekwadorze. Później w latach 1962-1965 prowadził badania w Bahia w Brazylii. Jego ostatnia wielka przygoda jako antropologa terenowego miała miejsce w Indiach w 1976 roku, kiedy prowadził badania nad wykorzystaniem zasobów białkowych pod patronatem National Patient Safety Foundation.

Jego wkład w antropologię

Jak wspomnieliśmy wcześniej, Harris był założycielem i głównym przedstawicielem nurtu materializmu kulturowego w antropologii. Niektóre z prac Marvina Harrisa to Cannibals and Kings, Good to Eat oraz Krowy, świnie, wojny i czarownice. Był znakomitym propagatorem teorii antropologicznych i dzięki temu zyskał wielką popularność na całym świecie.

Jego perspektywa opiera się na założeniu, że badania antropologiczne powinny koncentrować się przede wszystkim na badaniu materialnych warunków życia różnych społeczeństw. Dzięki takiemu podejściu i ciężkiej pracy doszedł do kilku interesujących wniosków, szczególnie w temacie tabu wojny i jedzenia.

Według Harrisa krowy stały się w Indiach święte z powodów ściśle związanych z produkcją. W starożytności społeczeństwo polegało na ich pomocy przy ciągnięciu pługów. Rolnictwo było wtedy podstawą gospodarki. Zakazano więc spożywania mięsa tych zwierząt i ogłoszono je „świętymi” zwierzętami. Tak więc obecne wierzenia i sama religia wypływają z materialnych faktów. To tylko część jego studiów.

Marvin Harris bronił idei, że koszty i korzyści materialne są tym, co ostatecznie doprowadziło do powstania różnych przekonań. Według niego wszystkie realia kulturowe dają się wyjaśnić poprzez badanie warunków materialnych, w których rozwija się społeczeństwo. Jego podejście nadal wywołuje debatę, ale jego książki pozostają obowiązkową lekturą w dziedzinie antropologii.