Kiedy brak miłości jest przebrany za głód

Niektórzy ludzie myślą, że cały czas są głodni. Jednak to uczucie nie zawsze znika po posiłku, ponieważ tak naprawdę nie ma nic wspólnego z prawdziwym głodem. Często żarłoczne i nieproporcjonalne przyjmowanie pokarmu wiąże się z niedostatkami emocjonalnymi, takimi jak brak miłości ze strony innych lub miłości do siebie.

Pozyskiwanie składników odżywczych to nie jedyny powód, dla którego ludzie spożywają posiłki. Istnieje wiele innych ważnych czynników wpływających na tę potrzebę, chociaż nie wszystkie są równie zdrowe. Oczywiście jako ludzie jemy, aby zaspokoić podstawową potrzebę głodu, ale robimy to także, aby uspokoić niektóre emocje i wzmocnić inne.

Możesz jeść, aby coś uczcić, pożegnać się z kimś lub zakończyć pewien etap w swoim życiu. Jesz, gdy jesteś szczęśliwy, smutny, przestraszony, niespokojny i znudzony. Jesz, ponieważ Twój partner nie odpowiada na wiadomość na WhatsApp lub dlatego, że od dawna nie czułeś ciepła uścisku. Co więcej, jesz, ponieważ nie możesz spojrzeć na siebie w lustrze ze współczuciem. Miłość i głód wydają się wręcz iść w parze.

Oznaki miłości

Kiedy się urodziłeś, otrzymywałeś składniki odżywcze i miłość w ten sam sposób: poprzez jedzenie. W tamtym czasie fakt, że Twój opiekun dostarczył Ci jedzenie, był także znakiem miłości, wsparcia i ochrony. Byłeś karmiony organicznie i emocjonalnie, mlekiem matki lub butelką, którym często towarzyszyły pieszczoty, pewne zapachy, pełne miłości słowa lub subtelny śpiew.

Zapewnienie dziecku jedzenia to jeden z najszczerszych aktów miłości. Ci, którzy go otrzymują, czują się chronieni i bezpieczni. Jeśli Twoje potrzeby fizjologiczne i symboliczne zostały zaspokojone w niemowlęctwie, w wieku dorosłym będziesz mógł dawać miłość innym ludziom i sobie. Z drugiej strony, jeśli nie byłeś wystarczająco kochany jako dziecko, możesz próbować wypełniać tę lukę czymś, co sprawia, że natychmiast poczujesz się chroniony: jedzeniem.

Wydaje nam się, że po jedzeniu zazwyczaj znikają uczucia smutku i udręki. Wcale tak się jednak nie dzieje – są one tylko na chwilę wyłączone. Jak więc widać, pomysł pomylenia głodu z miłością wcale nie jest aż tak dziwny.

Czy zajadasz swoje emocje?

Brak miłości nie jest jednoznaczny z głodem, ale uczucia te mogą być dość blisko siebie. Często brak czułości przekłada się na nadmiar jedzenia. Pamiętasz, jak o trzeciej nad ranem robiłeś nalot na lodówkę w poszukiwaniu czegoś słodkiego? Może to, czego naprawdę potrzebowałeś, to przytulenie. Być może ta sesja objadania się po ciężkim dniu w pracy miała miejsce, ponieważ po prostu potrzebowałeś kogoś, kto Cię wysłucha. W takich przypadkach łagodzisz poczucie samotności, jedząc duże ilości jedzenia.

Kompulsywne jedzenie to zachowanie, które może stać się nawykiem. Co więcej, może przerodzić się w poważny problem, taki jak zaburzenia odżywiania. Może być również ostrzeżeniem przed nieprzyjemnymi i dysfunkcjonalnymi stanami emocjonalnymi. Przymus jedzenia często pojawia się w odpowiedzi na uczucie rozpaczliwej samotności, niezrozumienia lub porzucenia.

Każdy z nas miał kiedyś taki moment, w którym szukał dobrego samopoczucia w niewłaściwym miejscu. W końcu jedzenie nie może nas skrzywdzić, nałożyć na nas granic, odrzucić nas ani złościć się na nas, tak jak ludzie.

„Kompulsja to rozpacz na poziomie emocjonalnym. Substancje, ludzie lub czynności, wobec których stajemy się kompulsywni, to te, które naszym zdaniem są w stanie usunąć naszą rozpacz”.

-Geneen Roth-

Nie znajdziesz miłości w lodówce

Jak możesz stwierdzić, czy w lodówce znajdziesz coś, co zaspokoi Twój głód? Odpowiedź leży w odróżnieniu Twojej potrzeby jedzenia od Twojej potrzeby miłości. Innymi słowy, musisz znać różnicę między głodem fizjologicznym a głodem emocjonalnym.

Głód fizjologiczny jest regulowany przez system homeostatyczny, który odpowiada za utrzymanie równowagi energii i składników odżywczych w organizmie. Głód emocjonalny reguluje system hedoniczny. Wiąże się to z powtarzaniem pewnych zachowań, aby uzyskać przyjemność. Ponadto istnieją pewne różnice, które mogą pomóc w rozróżnieniu głodu fizjologicznego od emocjonalnego.

Kiedy już odkryjesz, że Twój głód jest powiązany z Twoim światem emocjonalnym, możesz spróbować go inteligentnie zaspokoić. Głód emocjonalny często kryje w sobie głębsze znaczenie: potrzebę zaakceptowania siebie. Oznacza to, że musisz kochać i traktować samego siebie z życzliwością.

Te uczucia pustki i osobistego niezadowolenia często przybierają postać głodu. Wtedy decydujesz się jeść – robisz to szybko i nieświadomie, wierząc, że dzięki temu poczujesz się lepiej.

Twój głód miłości do samego siebie wpływa nie tylko na dietę, ale także na postawę społeczną. Dlatego jeśli czujesz się niezadowolony z tego, kim jesteś, możesz wymagać od innych miłości, której Ci brakuje. Jeśli tak się stanie, podchodzisz do otoczenia z potrzeby, a nie z wyboru.

Znaczenie patrzenia na siebie

O ile ludzie wokół Ciebie będą próbowali „wyleczyć” Twój brak samoakceptacji, nie będą w stanie tego zrobić. Ich próby uzupełnienia Twoich braków nie wystarczą, ponieważ pustka ta należy tylko do Ciebie. Nosisz ją w sobie. Żadna ilość jedzenia nie wystarczy, aby uspokoić nadmierne pragnienie bycia kochanym.

Jeśli czujesz, że brakuje Ci miłości, zacznij od spojrzenia na siebie z innej perspektywy. Chociaż więzi międzyludzkie stanowią fundamentalną część Twojego dobrego samopoczucia, miłość własna jest niezbędna. Zacznij ją wdrażać w swoje życie.