Wielu z nas spotkało się z doświadczeniami, które wymagały wielu naszych zasobów. Strach to mechanizm obronny, który przyspiesza naszą reakcję na tego rodzaju niekorzystne sytuacje. Jednak doświadczenie ekstremalnego zdarzenia może spowodować, że rozwinie się u nas zespół stresu pourazowego (PTSD).
Czym właściwie jest PTSD? Jak się manifestuje? Co więcej, jak wpływa na relacje tych, którzy cierpią na to schorzenie?
Zespół stresu pourazowego (PTSD)
Rozpoznanie PTSD wymaga, aby poszkodowany był narażony na traumatyczne wydarzenie w prawdziwym życiu. Może to być na przykład wypadek, wojna, napaść seksualna lub klęska żywiołowa.
Wydarzenia, które prawdopodobnie zostaną zaklasyfikowane jako traumatyczne, zazwyczaj zawierają element zaskoczenia. Będąc nieoczekiwanymi, pozostawiają cierpiącego z uczuciem głębokiej bezbronności. Ponadto zwykle manifestują się z dużą intensywnością w krótkim czasie.
Zespół stresu pourazowego może rozwinąć się w obliczu każdego zdarzenia, które zagraża integralności fizycznej naszej lub innych osób. Innymi słowy, przeżywanie tego z pierwszej ręki lub obserwowanie, jak przydarzyło się to komuś innemu. Jego główne przejawy to:
- Emocjonalne wtargnięcia. Poszkodowany mimowolnie przeżywa traumatyczne wydarzenie poprzez retrospekcje lub niepokojące sny. Agresja, której doznał, jest stale powtarzana poprzez natrętne obrazy, myśli lub wspomnienia.
- Unikanie. Mają tendencję do unikania lub ucieczki z miejsc lub sytuacji związanych z traumatycznym wydarzeniem. Ich głównym celem jest uniknięcie pojawienia się niepokojących wspomnień lub wrażeń.
- Czujność i reaktywność. Ofiary doświadczają zmienionej czujności. Objawia się to nieproporcjonalnymi reakcjami i ciągłym stanem nadmiernej czujności. Ponadto często mają problemy z koncentracją i zasypianiem.
- Zaburzenia nastroju i zaburzenia poznawcze. Często mają negatywne przekonania na temat siebie, innych lub świata. Cierpią też przez uporczywe nieprzyjemne emocje strachu, złości, poczucia winy i wstydu. Ponadto mogą mieć zniekształcone postrzeganie przyczyn lub konsekwencji traumatycznego wydarzenia. To powoduje, że obwiniają siebie lub innych.
Jak PTSD wpływa na relacje społeczne?
Charakterystyczne objawy zespołu stresu pourazowego powodują głęboki dyskomfort u chorego. Choroba może zmienić każdą dziedzinę codziennego życia: pracę, naukę, ogólne zdrowie, radość i relacje społeczne.
Sposób, w jaki PTSD ingeruje w ich codzienne funkcjonowanie, będzie się różnić w zależności od ich cech osobowości i rodzaju traumatycznego wydarzenia, którego doświadczyli. Istnieje jednak kilka typowych efektów, które zwykle pojawiają się na poziomie relacji:
Trudność w ustalaniu granic
To naturalne, że czujemy się wrażliwi w obliczu elementu lub okoliczności, które interpretujemy jako zagrażające. Poczucie bezradności i słabości może sprawić, że zagrożenie to wyda się jeszcze większe.
Zwątpienie w siebie utrudnia wyznaczanie granic. Jest tak, ponieważ podejmowanie decyzji i bycie asertywnym staje się niezwykle skomplikowane, gdy wiatr nie wieje na naszą korzyść. Niemniej jednak umiejętność ustalania granic ma fundamentalne znaczenie dla budowania zdrowych relacji.
Trudności z proszeniem o pomoc
Poczucie bezradności jest niezwykle powszechne u osób cierpiących na PTSD. Często czują, że inni nie zrozumieją, jak się czują. Dlatego decydują się stawić czoła własnym trudnościom.
Niezdolność do cieszenia się
Kiedy ludzie żyją w ciągłym zagrożeniu, naprawdę trudno jest im kiedykolwiek cieszyć się, czy to samotnie, czy z innymi. Życie w ciągłym stanie czujności, z nadmierną sztywnością i samokontrolą niesie ze sobą negatywne konsekwencje dla ich relacji. To dlatego, że wszystko, czym powinni się cieszyć, postrzegają jako ryzykowne.
Z tego powodu osoba z zespołem stresu pourazowego prawdopodobnie, dobrowolnie lub mimowolnie, zdecyduje się przestać brać udział w spotkaniach towarzyskich lub imprezach rekreacyjnych. To spowoduje, że będą się coraz bardziej oddalali od swojego kręgu społecznego.
Intymność staje się problemem
Jeśli traumatyczne wydarzenie wiązało się z przemocą seksualną, możliwe, że fizyczna i emocjonalna bliskość z innymi ludźmi stanie się nie lada wyzwaniem, nawet jeśli są w stałym związku.
Istnieją różne metody leczenia objawów PTSD, które są dobrze poparte badaniami. Obejmują one terapię poznawczo-behawioralną skoncentrowaną na traumie, EMDR i terapię dialektyczną.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- American Psychiatric Association –APA- (2013). DSM-5. Manual diagnóstico y estadístico de los trastornos mentales. Madrid: Panamericana.
- Guerra, Cristóbal y Barrera, Paulina. (2017). Psicoterapia para víctimas de abuso sexual inspirada en la terapia cognitivo-conductual centrada en el trauma. Revista de psicología (Santiago) , 26 (2), 16-28. https://dx.doi.org/10.5354/0719-0581.2017.47952
- Maxfield, L., & Hyer, L. Relación entre la eficacia y la metodología en los estudios que investigan el tratamiento del TEPT con EMDR.