Enantiodromia: pojawienie się twojego nieświadomego przeciwieństwa

Heraklit zauważył, że rzeczy zimne nagrzewają się, gorące ochładzają, mokre rzeczy stają się suche i suche stają się mokre. Wewnątrz Ciebie są również przeciwne strony, które działają jak mechanizm chroniący Twoją równowagę i harmonię.

umysł symbolizujący Enantiodromię

Czy wychowywałeś się w surowym, srogim i bardzo autorytarnym środowisku? Jeśli tak, być może chcesz uwolnić się z cienia toksycznej rodziny i zacząć doceniać swoje życie już teraz, ciesząc się nowym poczuciem wolności i spontaniczności. Co więcej, może się zdarzyć, że po tym doświadczeniu nie będziesz chciał przez jakiś czas budować żadnych relacji i zobowiązań, ponieważ tak bardzo docenisz swoją niezależność. Zjawisko to nazywa się enantiodromia.

Takie sytuacje, które są bardziej powszechne niż myślisz, są prostym przykładem koncepcji ukutej przez ojca psychologii analitycznej, Carla Junga. Enantiodromia określa manifestację Twojego nieświadomego przeciwieństwa w danym momencie. Oznacza to, że okazujesz zachowanie sprzeczne z Twoim zwykłym sposobem bycia.

Jednak nie jest to zachowanie skrajne, które całkowicie dystansuje się od Twojej prawdziwej istoty. Reakcja ta jest w zasadzie jak ćwiczenie regulacyjne. Na przykład, są chwile, kiedy znajdziesz się w pułapce szkodliwych sytuacji, z których możesz uciec tylko wybierając zupełnie odmienne zachowanie. W takich przypadkach obrót o 180 stopni może często ułatwić znalezienie idealnego punktu równowagi w Twoim życiu.

„Zgodnie z zasadą kompensacji, która obowiązuje w całej przyrodzie, wszelki rozwój psychiczny, czy to indywidualny, czy zbiorowy, ma optimum, którego przekroczenie powoduje enantiodromię, to znaczy staje się jego przeciwieństwem”.

-Carl Jung-

Carl Jung, kiedy ogłosił teorię Enantiodromii
Carl Jung zdefiniował enantiodromię w swojej książce Typy psychologiczne.

Enantiodromia

Chociaż Carl Jung wprowadził termin enantiodromia do współczesnej psychologii w swojej pracy Typy psychologiczne, tak naprawdę zapożyczył tę koncepcję od Heraklita. To on zidentyfikował tę funkcję regulacyjną, która w wielu przypadkach ma pozornie przeciwstawne wymiary. Musimy pamiętać, co zauważył kiedyś przedsokratejski filozof grecki:

„Zimne rzeczy się nagrzewają, gorące ochładzają się, mokre stają się suche, suche stają się mokre”.

Jung wyjaśnił w swoich notatkach, że po przeczytaniu słów Heraklita, wielkiego mędrca, którego zawsze podziwiał, zdał sobie z czegoś sprawę. Chodzi o to, że są takie chwile w naszym życiu, kiedy im bardziej staramy się coś osiągnąć, osiągamy coś wręcz przeciwnego. Sam Jung czuł, że im więcej pracował nad osiągnięciem spokoju i szczęścia, tym bardziej był sfrustrowany. Czy takie doświadczenie właściwie ma sens?

Harmonia leży w przeciwnościach

Heraklit (535-475 pne) zauważył, że w naturze większość rzeczy w pewnym momencie zostaje zastąpiona przez swoje przeciwieństwa. Idea ta jest również głęboko zakorzeniona w chińskiej filozofii poprzez koncepcję taijitu, klasycznego symbolu reprezentującego yin i yang.

Koncepcja ta pokazuje, że we wszystkim, co wiemy, istnieją siły, które, choć są sobie przeciwne, wzajemnie się uzupełniają. Na przykład światło nie może istnieć bez ciemności, śmierć bez życia nie ma sensu, a noc zawsze ustąpi miejsca dniu. Ten zestaw przeciwstawnych elementów konfiguruje również równowagę wszystkiego, co wiemy.

Filozof Friedrich Nietzsche również badał ten pomysł. Przeanalizował to w swojej książce Human, All Too Human (1878). Enantiodromia zawsze była rozumiana jako zasada Le Chateliera, idea zaczerpnięta ze współczesnej chemii. Chodzi o to, jak często system przeciwstawia się swojemu przeciwieństwu w naprawdę prostym celu: przywróceniu równowagi.

Motywacja wyłania się z konfliktu

Enantiodromia nie jest dobrze znanym zjawiskiem, więc podamy kilka przykładów. Wyobraź sobie kraj, który od wieków jest zdominowany przez autokrację. W końcu dochodzi do buntu, który chwilowo prowadzi do anarchii. Stopniowo to małe państwo zaczyna rozwijać swój system demokratyczny. Z konfliktu wyłania się równowaga.

Enantiodromia może również obejmować bycie lojalnym wobec kogoś, dopóki w wyniku głębokiego rozczarowania nie ogarną Cię uczucia frustracji i pogardy. To przejście od podziwu do odrzucenia i oddania do odrazy również ułatwia Ci z czasem osiągnięcie harmonii po zaakceptowaniu tego, co się stało.

Pomyślmy też o wielu procesach, które dominują w przyrodzie. Bez wątpienia byłeś świadkiem letnich popołudni, kiedy upał w końcu stawał się duszący, aż nagle wybuchła burza. Wraz ze świeżością deszczu atmosfera odzyskuje równowagę. Co więcej, ta wspaniała demonstracja przeciwnych sił nigdy nie przestaje być niesamowita.

„Założenie jest takie, że przeciwieństwo postawy danej osoby jest prawdopodobnie również częścią postawy tej osoby; nawet jeśli jest to mniej rozwinięta strona jego osobowości”.

-Claudio Naranjo-

Stłumiony cień, który stara się wyrazić siebie

Carl Jung zaproponował inną koncepcję, która jest ściśle związana z ideą enantiodromii. Jak zapewne wiesz, archetyp cienia symbolizuje „ciemną stronę” Twojej osobowości, te stłumione cechy Twojej własnej istoty, których zwykle nie rozpoznajesz.

Są chwile, kiedy spędzasz czas ukrywając swoje potrzeby i pragnienia, które są sprzeczne z tym, kim wydajesz się być. Na przykład możesz być naprawdę powściągliwy, zdyscyplinowany i wymagający od siebie, ponieważ tak zostałeś wychowany. Dzieje się tak również dlatego, że jest to rodzaj obrazu, którego inni oczekują od Ciebie. Czasami jednak wybuchasz.

W pewnych momentach Twój stłumiony cień wychodzi na jaw i cały Twój opór upada. To wtedy pojawiają się części Ciebie, które mogą być przeciwieństwem tego, co zawsze sobą przedstawiałeś.

Czy nagle się zmieniłeś? Czy doznałeś niezwykłej transformacji osobowości? Odpowiedź brzmi: nie. Te cechy były zawsze obecne, ale chowałeś je ze względu na czynniki społeczne i edukacyjne.

Chodząca medytacja symbolizująca Enantiodromię
Czasami musimy stawić czoła samym sobie, aby znaleźć drogę do równowagi.

Droga do wyzwolenia…

Carl Jung wyjaśnił, że zjawisko enantiodromii jest obecne w naszej istocie, ale jest dla nas trudne do zrozumienia. To wyjaśnia, dlaczego czasami trudno Ci zrozumieć własne ekstremalne lub zniekształcone zachowania.

Jung twierdził, że takie sytuacje są powszechne, gdy jesteśmy zdominowani przez skrajnie nieelastyczne tendencje empiryczne. Z czasem powstaje kontrast, który ma służyć jako katharsis. To wyjaśnia, dlaczego po okresie stresu musisz poluzować swoje zahamowania. Albo dlaczego po związku opartym na dominacji tęsknisz tylko za niezależnością.

Enantiodromia to droga do wyzwolenia po konflikcie.

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

  • Jung, C.G. (1970), “Psychiatric Studies,” Collected Works, 1. Princeton: Princeton University Press.
  • Jung, Carl (1960), ”The Structure and Dynamics of the Psyche,” CW 8. Princeton: Princeton University Press.
  • Jung, Carl (1959), ”The Archetypes and the Collective Unconscious,” CW 9i. Princeton: Princeton University Press.
  • Jung, CG (2014). Dos ensayos sobre psicología analítica . Routledge. pág.. 72
  • Naranjo, C.  (1993). Gestalt Therapy: The attitude and practice of an atheoretical experientialism. Nevada City,
Scroll to Top