Czy warto poświęcać się dla innych?

Czy zdarza Ci się poświęcać się dla innych? Mamy skłonność do szanowania osób, które potrafią zrezygnować z tego, co dla nich ważne, na rzecz czegoś, co w danym momencie ma dla nich większą wartość. Rezygnacja z pracy na rzecz wychowania dzieci, opuszczenie kraju i rodziny dla nowego partnera, porzucenie wygodnego trybu życia na rzecz pracy humanitarnej… Przykładów jest wiele.

Wszystkie te sytuacje mają jedną wspólną cechę: stratę. Przede wszystkim polegają na dokonaniu wyboru między dwoma kierunkami działania. Ten, na który się ostatecznie decydujemy, jest wybierany, ponieważ w danym momencie wydaje się bardziej odpowiedni, ważny, a nawet satysfakcjonujący.

Z psychologicznego punktu widzenia wiemy, że poświęcenie jest czymś, co zawsze było częścią bycia człowiekiem. Jednak nie zawsze prowadzi to do dobrego samopoczucia lub satysfakcji. Chociaż jest całkiem możliwe, że w danym momencie dostrzeżesz sens i cel w swoich działaniach, nadejdzie czas, kiedy doświadczysz pewnego poczucia straty, braku, a nawet żalu.

Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Poświęcenie się dla innych: czy zawsze jest uzasadnione?

Kiedy słyszysz o ludziach, którzy poświęcają się dla innych, zwykle przyciąga to Twoją uwagę. To dlatego, że ogólnie, jako istota ludzka, możesz mieć nieco pesymistyczny pogląd na innych ludzi. Masz tendencję do postrzegania ich jako bardziej skłonnych do egoizmu niż altruizmu i do osiągania osobistych korzyści niż współczucia. Jednak rzeczywistość jest inna. Powodem, dla którego przetrwaliśmy jako gatunek, jest nasze poczucie bycia grupą i związane z tym poczucie współpracy.

Dr Mary McGrath z Yale University przeprowadziła badanie, które wykazało, że ten rodzaj współpracy, jakiego doświadczyliśmy w naszej ewolucyjnej przeszłości, oznacza, że w pewien sposób nadal czujemy, że rezygnacja z czegoś dla kogoś ma sens i jest pożyteczna. Poświęcanie się dla innych jest czymś, co właściwie zawsze robiliśmy.

Rodzice robią to dla swoich dzieci. Poświęcamy się dla naszej pracy, a także dla ludzi, których kochamy. Są nawet tacy, którzy wykazują kompleks męczennika i spędzają większość swojego życia poświęcając się dla kogoś. Z drugiej strony, inni nie zrobią nawet pierwszego kroku w kierunku tego rodzaju aktów pomocy.

Psychologia od dziesięcioleci zajmuje się samopoświęceniem. Interesuje się poznaniem, dla jakich wymiarów, okoliczności i osób my, jako ludzie, mamy skłonność do poświęceń. Ponieważ nie wszystkie sytuacje sprzyjają podjęciu tego kroku. W związku z tym nie każdy, kto jest częścią Twojego życia, zasługuje na poświęcenie dla niego. Dowiedzmy się więcej.

Poświęć się tylko za coś, co ma znaczenie

Poświęcenie się nigdy nie może uczynić Cię ofiarą ani pozostawić Cię zawieszonego w próżni. Na przykład nie musisz poświęcać całego swojego życia dla kogoś, ale możesz zrezygnować z czegoś konkretnego, aby zyskać coś większego, co ma dla Ciebie znaczenie. Na przykład możesz opuścić swoje miasto, a nawet kraj dla kogoś, kogo kochasz, ponieważ dzięki temu przewidujesz nadejście szczęśliwszych czasów.

Poświęcanie się dla innych ma sens, jeśli oznacza, że Twoja rzeczywistość się poprawi, albo gdy Twoje istnienie będzie miało większy sens. To ostatnie jest istotne, ponieważ często może się zdarzyć, że ta nasze poświęcenie jest narzucone, a nie wybrane przez nas.

Ciekawe badanie przeprowadził University of Ontario (Kanada). Stwierdza ono, że kulturowo i społecznie, w dziedzinie związków afektywnych, to kobieta zawsze była zmuszona do największych poświęceń. Jest to zwykle opieka nad dziećmi, osobami starszymi i innymi osobami na utrzymaniu. W jakiś sposób ta rzeczywistość wpłynęła na wagę ról płciowych.

Nie chodzi tylko o Ciebie, chodzi też o mnie

Poświęcenie się dla innych jest czasem koniecznością. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku syndromu białego rycerza. Zachowują się tak mężczyźni i kobiety, którzy czują potrzebę ratowania innych ludzi i robienia wielkich poświęceń. Cambridge Institute of Brain and Cognition Sciences przeprowadził badanie, w którym zaproponował interesującą teorię.

Badanie twierdzi, że osoby, które muszą zmienić swoje życie i poświęcić je dla innych, kierują się niemal bolesnym, a nawet samolubnym altruizmem. Chcą zmniejszyć swoje własne cierpienie za pomocą swoich działań. Na przykład, jeśli czują się niezadowoleni z konkretnego powodu, postanawiają zrezygnować ze wszystkiego. Jest to dla nich ćwiczenie oczyszczające.

Jak widać, istnieją różne rodzaje poświęcenia. Jednak skrajnościami byłyby te narzucone przez społeczeństwo i te narzucone przez siebie w formie pokuty.

Poświęcanie się dla innych: droga błędów i sukcesów

W podróży, jaką jest życie, musisz podejmować ryzyko, a czasem nawet robić wielkie kroki, nie wiedząc, co się wydarzy. Każdy z nas poświęcił się dla czegoś lub kogoś w takim czy innym czasie. Czasami to się nie udaje. Być może pewna ryzykowna decyzja, którą podjąłeś, poszła nie tak. Jednak to było to, w co wtedy wierzyłeś. Byłeś o tym przekonany, tylko brakowało Ci doświadczenia, które masz teraz.

Dlatego nie był to właściwie błąd, to był tylko kolejny etap życia, z którego czegoś się uczyłeś. Poświęcanie się to coś, co jest całkowicie normalne w Twojej codziennej rutynie. Robisz to dla tych, których kochasz. Rezygnujesz z czegoś dla swojego partnera, dzieci, rodziny i innych, którzy są dla Ciebie ważni. Co więcej, czasami jesteś nagradzany za swoje czyny

Na koniec spróbuj zastanowić się i osiągnąć trochę więcej równowagi w swoim życiu, jeśli chodzi o to, dla kogo i dla czego dokonujesz tych małych lub większych aktów poświęcenia. Pamiętaj, że ludzie kierują się bardziej altruizmem niż egoizmem. To wymiar, który zawsze będzie Cię dotyczył i z którym zawsze będziesz musiał się zmierzyć.