Amos Tversky: biografia psychologa poznawczego i matematyka

Amos Tversky był pionierem psychologiem, który wprowadził nowy termin „błąd poznawczy”. Ale co jeszcze możemy powiedzieć o tym autorze?

Amos Tversky

Amos Tversky urodził się w 1937 roku w Hajfie, mieście na terytorium Izraela. Dał się poznać jako psycholog poznawczy i matematyk, który wprowadził zupełnie nowy termin w dziedzinie psychologii: uprzedzenia poznawcze. Ponadto uważa się go za pioniera kognitywizmu. To dziedzina, która zajmuje się badaniem procesów umysłowych zaangażowanych w wiedzę.

W trakcie swojej kariery zawodowej Amos Tversky utrzymywał głęboką przyjaźń z Danielem Kahnemanem. To inny znany psycholog, który cieszy się wielkim uznaniem za to, że zdobył Nagrodę Nobla, do uzyskania której Tversky także się przyłożył. To już wystarczająco dużo powodów, aby dowiedzieć się więcej o tym psychologu. Spróbujmy więc zagłębić się nieco w jego biografię.

Amos Tversky – biografia

Jak wspomnieliśmy, Amos Tversky urodził się w Hajfie. Jego ojciec był weterynarzem, a matka pracownikiem socjalnym, a po latach została również członkiem parlamentu partii robotniczej (Mapai). Tversky miał także starszą siostrę, z którą przebywał przez 13 lat.

Uprzedzenia poznawcze

Jako nastolatek Tversky nie tylko zainteresował się krytyką literacką. W tym czasie stanął również na czele Nahal, ruchu młodzieżowego, który walczył przeciwko służbie wojskowej. Później Amos Tversky służył jako spadochroniarz w Siłach Obrony Izraela, w których zdobył odznaczenie za odwagę.

«Strasznie jest myśleć, że czegoś nie wiesz. Jeszcze bardziej przerażające jest myślenie, że światem rządzą ludzie, którzy myślą, że wiedzą, co robią.

-Amos Tversky-

Po tych doświadczeniach już w 1961 roku Tverskiemu udaje się ukończyć Uniwersytet Hebrajski. Kilka lat później, dokładnie 4, ukończył doktorat na Uniwersytecie Michigan i pracował jako profesor i badacz psychologii i ekonomii.

Swoje ostatnie prace przeprowadził natomiast w Advanced Center for Studies in Behavioural Sciences na Uniwersytecie Stanforda. Tam też pozostał aż do swojej śmierci, w 1996 roku. Amos Tversky zmarł na czerniaka w wieku 59 lat.

Amos Tversky pracuje z Danielem Kahnemanem

Przyjaźń Amosa Tversky’ego z Danielem Kahnemanem pozostawiła duży ślad w jego życiu i spuściźnie, obaj psychologowie pracowali razem przy kilku okazjach. Pierwszą opublikowaną przez nich pracą był artykuł, któremu nadali tytuł „Wiara w prawo małych liczb”, który miał ogromny wpływ na ekonomię.

Obaj wydali jednak liczne późniejsze publikacje, takie jak: „Niepewność osądu: heurystyka i uprzedzenia” lub „W psychologii przewidywania”.

Daniel Kahheman
Daniel Kahheman

Wspólna praca, którą wykonali, odegrała tak duże znaczenie, że ​​6 lat po śmierci Tverskiego, kiedy Daniel Kahneman otrzymał nagrodę Nobla, powiedział: „[…] nagrodę tę przyznano mi głównie za pracę, którą wykonałem wiele lat temu lata wspólnie z moim bliskim przyjacielem i kolegą Amosem Tversky, który zmarł w 1996 roku ».

Pełny tekst jego przemówienia znajduje się w pracy zatytułowanej Daniel Kahneman: Nagroda Nobla w dziedzinie ekonomii za 2002 rok.

Nagrody Amosa Tversky’ego

Wkład Tversky’ego w dziedzinę psychologii poznawczej miał bardzo duże znaczenie. Z tego powodu otrzymał wiele nagród i wyróżnień w swojej karierze naukowej. Wśród nich wyróżnia się fakt, że został wybrany członkiem Amerykańskiej Akademii Nauki i Sztuki.

Inną nagrodą, którą otrzymał, była nagroda APA (American Psychological Association), ze względu na wybitny wkład naukowy, który wniósł w tę dziedzinę. Wreszcie Amos Tversky otrzymał tytuł doktora honoris causa na kilku uniwersytetach, między innymi na uniwersytetach w Chicago, Tale, Göteborgu i na uniwersytecie stanowym w stanie Nowy Jork.

Inteligencja to nie tylko umiejętność rozumowania, ale także umiejętność znalezienia odpowiedniego materiału w pamięci i skupienia uwagi, kiedy jest to konieczne”.

-Amos Tversky-

Jak widać, Amos Tversky zasłużył się jako pionier w psychologii poznawczej. Wniósł bardzo interesujący wkład w tę dziedzinę wraz ze swoim wielkim przyjacielem Danielem Kahnemanem. Ponadto Tversky wylansował test na inteligencję, który nosi jego imię i którego ważne aspekty opisuje artykuł Niepewności analizy wymiarowej inteligencji.

Wszystkie publikacje Amosa Tversky’ego są naprawdę interesujące. Ale, co ważniejsze, mogą być zrozumiane zarówno przez odbiorców znających problemy psychologiczne, jak i przez szerszą publiczność. Pojęcie błędu poznawczego było i jest niewątpliwie czymś niesamowitym. Również to, jak wpasowało się ono zarówno w psychologię jak i w matematykę.

Zalecamy jednak przeczytanie pracy zatytułowanej Projekt Cofnij: przyjaźń, która zmieniła nasze umysły. Został napisany przez Michaela Lewisa i jest to lektura, które pomoże ci zgłębić przyjaźń i całą pracę, którą Amos Tversky wykonał ze swoim przyjacielem Danielem Kahnemanem.

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

  • Fernández León, Ángel Manuel, De Guevara Cortés, Rogelio Ladrón, & Madrid Paredones, Rosa Marina. (2017). Las finanzas conductuales en la toma de decisiones. Fides et Ratio – Revista de Difusión cultural y científica de la Universidad La Salle en Bolivia13(13), 127-144. Recuperado en 12 de agosto de 2019, de http://www.scielo.org.bo/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S2071-081X2017000100009&lng=es&tlng=es.
  • Fonseca Patrón, Ana Laura. (2016). El debate sobre las heurísticas. Una disputa sobre los criterios de buen razonamiento entre la Tradición de Heurística y Sesgo y la Racionalidad Ecológica. Valenciana9(17), 87-115. Recuperado en 12 de agosto de 2019, de http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S2007-25382016000100087&lng=es&tlng=es.
  • Lewis, M. (2016). The undoing project: A friendship that changed the world. Penguin UK.
  • Pascale, R., & Pascale, G. (2007). Toma de decisiones económicas: el aporte cognitivo en la ruta de Simon, Allais y Tversky y kahneman. Ciencias Psicológicas1(2), 149-170.
Scroll to Top