Pragnienie samotności – dlaczego tak silne u nastolatków?

Pragnienie samotności u nastolatków jest naturalne, a nawet konieczne dla ich rozwoju psychicznego. W rzeczywistości ma kilka pozytywnych skutków, takich jak bycie dobrą pomocą we wzmacnianiu autonomii, a także generowanie przestrzeni do refleksji. Jednak relacje osobiste są również konieczne i korzystne w okresie dojrzewania.

W rzeczywistości nastolatki muszą znaleźć równowagę między swoim życiem wewnętrznym a relacjami, ponieważ przyczynia się to do ich zdrowia psychicznego. Pragnienie samotności nie powinno więc stanowić powodu do niepokoju.

Pragnienie samotności

Zgodnie z artykułem napisanym przez Carvajala i Caro (2009) samotność jest „doświadczeniem znanym wszystkim istotom ludzkim” i jest „nieodłączna od potrzeby przynależności”. Można ją również zdefiniować jako „subiektywne doświadczenie braku więzi z innymi, zarówno pod względem ilości relacji społecznych, jak i ich jakości”.

W rzeczywistości można być otoczonym przez wielu ludzi i czuć się głęboko samotnym. W konsekwencji uczucie osamotnienia zależy w dużej mierze od więzi, jaką mamy z innymi oraz od poczucia spostrzeganego wsparcia społecznego.

Nastolatki są bardziej podatne na poczucie samotności

Według Carvajala i Caro okres dojrzewania to również etap, w którym jesteśmy szczególnie podatni na uczucie niechcianej samotności. Ciekawe jest to, że poczucie samotności, w taki czy inny sposób, jest stałym elementem naszego dorosłego życia, po prostu jakoś nauczyliśmy się nimi zarządzać. W rzeczywistości nie czujemy się niekomfortowo w samotności, a często nawet cieszymy się samotnością.

Jednak nastolatki są szczególnie wrażliwe na rozwijające się poczucie samotności w porównaniu z innymi grupami wiekowymi. Według szpitala Sant Joan de Dèu w Barcelonie różne badania, takie jak badanie przeprowadzone przez Goosby et al., 2013 oraz Lodder et al., 2016 sugerują, że:

• Od 21 do 70 procent nastolatków czasami czuje się samotnymi.
• Od 3 do 22 procent nastolatków regularnie doświadcza samotności.

Ponadto w kilku badaniach opisano, w jaki sposób samotność jest czynnikiem ryzyka dla zdrowia psychicznego i fizycznego. Chociaż często uważa się, że samotność jest synonimem poczucia samotności, samotność to nie to samo, co uczucie samotności lub pragnienie samotności. W tym artykule skupimy się na pragnieniu samotności nastolatków. Dotyczy to ich potrzeby samotności, poszukiwania intymności i wewnętrznego świata.

Dlaczego nastolatki pragną samotności?

U nastolatków powszechne jest pragnienie samotności. Na tym etapie, który obfituje w różnego rodzaju zmiany (fizyczne, emocjonalne, społeczne), nastolatki, choć muszą nawiązywać kontakt z innymi i pielęgnować swoje relacje, szukają również chwil samotności. Więc co zwykle stoi za ich potrzebą samotności?

• Chęć dochodzenia do siebie.
• Potrzeba poznania siebie.
• Pragnienie i potrzeba niezależności od rodziców.
• Poszukiwanie i rozwijanie własnej tożsamości.
• Potrzeba przestrzeni do myślenia i refleksji.

Zdaniem ekspertów spędzanie czasu z własnymi myślami bez rozpraszania uwagi społecznej może być również regenerujące, budujące ich pewność siebie i ułatwiające wyznaczanie granic.

Jak towarzyszyć nastolatkowi w jego pragnieniu samotności?

Jeśli twoja nastolatka powiedziała ci, że potrzebuje chwili na samotność lub nie powiedziała tego wprost, ale wyczuwasz to, powinieneś upewnić się, że jesteś przy nim. Szanuj ich potrzeby, nie osądzając ich i ułatw im spędzanie czasu w samotności. Upewnij się również, że szanujesz ich prywatność w ich codziennej rutynie. Na przykład zapukaj do ich drzwi przed wejściem do ich pokoju, porozmawiaj z nimi otwarcie i zapytaj, czy chcą być sami, czy z rodziną.

Korzyści z samotności dla nastolatków

Jak wspomnieliśmy wcześniej, samotność ma wiele zalet. Z tego powodu ważne jest, aby nastolatki mogły ją stopniowo pielęgnować. Oto kilka przykładów korzyści:

• Samotność pozwala nastolatkowi myśleć, zastanawiać się i tworzyć.
• Daje im przestrzeń do poznania siebie.
• Pozwala im rozwijać zainteresowania i hobby. W rzeczywistości, aby odkryć, co im się podoba, a czego nie.
• Sprzyja doładowaniu ich baterii. W końcu kontakty społeczne i relacje międzyludzkie są bardzo dobre, ale czasami mogą być przytłaczające i wyczerpujące.

Nastolatki czują się mniej zahamowane, gdy są same

Z drugiej strony samotność pomaga także nastolatkom odkrywać nowe zainteresowania i pomysły bez martwienia się o opinie innych. Zostało to ujawnione w badaniu z 2006 roku, w którym naukowcy doszli do wniosku, że nastolatki czują się mniej zahamowane, gdy są same.

Dlatego, jeśli Twoje dziecko chce być samotne i nie jest to spowodowane innymi poważnymi problemami, nie martw się. Pamiętaj, że:

„W wielu momentach ich jedynym towarzystwem będą oni sami i muszą zacząć się rozwijać i czuć się w tym stanie bezpiecznie”.