Złożone zaburzenie stresu pourazowego u dzieci i dorosłych

Zespół złożonego stresu pourazowego (CPTSD) jest również znany jako zaburzenie skrajnego stresu nieokreślonego inaczej (DESNOS). Prawie zawsze zaczyna się w dzieciństwie. Pojawia się, gdy jednostka przez długi czas cierpi z powodu różnych urazów psychicznych. Są to sytuacje wysokiego i ciągłego cierpienia, takie jak te spowodowane ciągłym wykorzystywaniem seksualnym i zaniedbaniem ze strony rodziców.

Większość z nas słyszała już o PTSD. Jednak w niektórych przypadkach konieczne jest dodanie „złożonej” etykiety na początku, gdy w grę wchodzi więcej czynników. W rzeczywistości, podczas gdy pierwsza definiuje konkretne niekorzystne doświadczenie, takie jak napaść lub wypadek samochodowy, druga ma więcej specyficznych cech.

Złożony zespół stresu pourazowego obejmuje negatywne doświadczenia, które są codziennie powtarzane i przekazywane z powrotem. Ofiara jest bezbronna, bo kiedy w końcu pozostawia za sobą krzywdzące doświadczenie, otwiera się straszna rana traumy. Ten stan został po raz pierwszy opisany w latach 80. XX wieku. Jednak dziś cieszy się znacznie większą uwagą ekspertów. Przyjrzyjmy się temu.

“Trauma, która na długo izoluje dziecko, niszczy jego duszę i wygasza przywiązanie. Chaos wydarzeń, brak stabilności emocjonalnej, powtarzające się zerwanie kolejnych losów działa znieczulająco na jego uczuciowość”.

-Borys Cyrulnik-

Zespół stresu pourazowego (CPTSD) lub DESNOS

CPTSD jest również znany jako DESNOS (Zaburzenie Ekstremalnego Stresu Nie Określonego Inaczej). Należy zauważyć, że dziś ta rzeczywistość psychologiczna nie jest jeszcze uwzględniona w Podręczniku Diagnostyki i Statystyki Zaburzeń Psychicznych (DSM-5).

Zakłada się, że istnieją różne stopnie stresu pourazowego i że jeden z nich jest szczególnie ekstremalny. Jest to złożone zaburzenie stresu pourazowego, które zostało już uwzględnione w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób WHO (ICD-11).

W 2013 roku New York University przeprowadził badania, które podkreśliły, że CPTSD lub DESNOS bardzo różni się od każdego innego rodzaju stresu pourazowego. Rzeczywiście, po przeanalizowaniu setek przypadków z oddziału psychiatrii dzieci i młodzieży w Langone Medical Center (Nowy Jork), można było zobaczyć wyraźne dowody tej osobliwości. Naukowcy odkryli, że jest wiele dzieci, które oprócz tego, że są zaniedbywane, od lat cierpią z powodu nadużyć. W nich wpływ psychologiczny jest inny niż ten, który doświadcza konkretnego traumatycznego epizodu w swoim życiu.

Jakie są objawy?

Należy zauważyć, że złożony zespół stresu pourazowego objawia się inaczej u dzieci niż u dorosłych. Dlatego należy dokonać rozróżnienia.

Objawy C-PTSD u dzieci i młodzieży

Wczesne doświadczenie traumatycznej sytuacji utrzymującej się w czasie zaburza normalny rozwój dziecka. Zwykle zakładają one, że coś z nimi jest nie tak. Rzeczywiście, w swoich umysłach żywią przekonanie, że jest w nich coś wadliwego, co usprawiedliwia ich rodziców lub osoby w ich otoczeniu, że ich nie kochają i zamiast tego nadużywają. Dzieci te:

• Mają wolniejszy rozwój fizyczny i psychiczny. Ponadto mają tendencję do większej somatyzacji i problemów zdrowotnych.
• Rozwijają niepewne przywiązania, które utrudniają im w przyszłości nawiązywanie relacji społecznych i emocjonalnych.
• Nie posiadają regulacji emocjonalnej. W konsekwencji nie są w stanie zrozumieć i kontrolować swoich emocji.
• Nie wiedzą, jak wyrazić swoje potrzeby.
• Mogą cierpieć na amnezję wybiórczą.
• Okazują brak kontroli impulsów, który często prowadzi do ataków agresji.
• Objawiają się problemami z bezsennością, lękami nocnymi i problemami z jedzeniem.
• Często doświadczają samookaleczenia.
• Mają zaburzenia funkcji poznawczych. Wśród najczęstszych jest brak uwagi, a także problemy z funkcjami wykonawczymi (planowanie, analiza, refleksja, pamięć…).
• Ukazują niedojrzałość w umiejętnościach językowych i komunikacyjnych.
• Mogą mieć poważne zmiany w samoocenie i wizerunku osobistym. Na przykład niskie poczucie własnej wartości i poczucie wstydu.

Dzieciństwo z CPTSD powoduje z czasem rozwój innych problemów psychicznych. Podobnie, oprócz utrudniania prawidłowego dojrzewania fizycznego i psychospołecznego, po osiągnięciu wieku młodzieńczego mogą wystąpić próby samobójcze.

Objawy CPTSD u dorosłych

Złożony stres pourazowy u dorosłych wynika z różnych doświadczeń. Na przykład traumatyczne relacje romantyczne, takie jak te oparte na nadużyciach i złym traktowaniu. Doświadczenia stanu wojny lub porwania to inne możliwe wyzwalacze. Oto objawy:

• Dysocjacja jest jedną z najczęstszych. Jest to zjawisko, które rozciąga się od odłączenia do depersonalizacji lub derealizacji. Są to mechanizmy obronne, których umysł doświadcza, aby oddzielić się od ogniska bólu. Polegają na emocjonalnym i poznawczym oderwaniu się od otoczenia lub poczuciu, że nie jest się częścią własnego ciała.
• Amnezja lub utrata pamięci na temat niektórych fragmentów przeszłości są dość powszechne.
• Poczucie winy i bezwartościowości.
• Problemy z relacjami, wiązaniem się i zaufaniem wobec innych.
• Somatyzacje (bóle mięśni, zaburzenia trawienia, bóle głowy itp.).
• Kryzys w systemie wartości.
• Stany dysforyczne, przechodzące od wylewu do drażliwości, częsty gniew, wybuchy wściekłości…
• Samookaleczenia.
• Myśli samobójcze.

Jak leczy się złożony stres pourazowy?

W 2018 roku przeprowadzono badanie we współpracy z University of Oxford, University of Sydney w Australii oraz University of Beijing w Chinach. Badanie to wykazało, że jednym z najskuteczniejszych podejść terapeutycznych do leczenia CPTSD była terapia odczulająca i regenerująca ruch gałek ocznych (EMDR).

Celem tego podejścia jest zintegrowanie przez osobę tych przeżytych wydarzeń (często fragmentarycznych lub zapomnianych), aby pamiętanie o nich nie generowało tyle bólu i cierpienia. Podejmowana jest próba zrestrukturyzowania tych doświadczeń w teraźniejszości, aby nie zakłócały dobrego samopoczucia i równowagi osoby.

Z drugiej strony powszechne jest również uciekanie się do terapii farmakologicznych, przy czym szczególnie przydatne są leki przeciwdepresyjne. Jednak, jak dobrze wiemy, każdy przypadek jest wyjątkowy. Najważniejsze jest jak najszybsze uzyskanie specjalistycznego wsparcia, aby te realia nie pogorszyły się ani nie osiągnęły ekstremalnych poziomów.