Stan świadomości: czy stanowi wytwór mózgu?

Nowoczesna medycyna pozwala nam praktycznie przywracać ludzi do życia z pomocą tlenu, leków oraz innych sposobów interwencji. Jednak zanim wrócą, gdy ich ciało jest klinicznie martwe, gdzie znajduje się stan świadomości?

Lujan Comas, licencjonowany lekarz specjalizujący się w anestezjologii i resuscytacji, twierdzi, że stan świadomości nie jest wytworem mózgu. Uważa, że świadomość wykorzystuje mózg.

Z kolei Stuart Hameroff, psycholog na Uniwersytecie Arizony oraz Roger Penrose, fizyk matematyczny na Uniwersytecie Oksfordzkim, zaproponowali, że  mikrotubule ciała, sztywne puste pręciki w cytoszkieletach komórek, działają jak kanały przenoszące informacje kwantowe odpowiedzialne za naszą świadomość.

Podczas doświadczenia śmierci serce i mózg przestają funkcjonować. Osoby, które doświadczyły śmierci klinicznej, a następnie zostały przywrócone do życia, są w stanie tłumaczyć swoje postrzeganie zmysłowe jakby znajdowały się poza swoimi ciałami.

Widzą siebie i wszystko, co się dzieje się wokół nich w tym momencie, widzą jak całe życie przelatuje im przed oczami i rozumieją znaczenie swojej egzystencji. Odczuwają niekończący się spokój i miłość, które trudno je opisać.

Ze względu na warunki biologiczne świadomość może nie istnieć w mózgu, jak zakładają niektóre osoby. To pewien rodzaj energii i wiemy, że energii nie można stworzyć ani zniszczyć. Zamiast tego energia przekształca się i trwa. Kiedy umierasz, zawartość tych mikrotubul wraca do świadomości kwantowej.

Jeśli jesteś przywracany do życia, możesz odzyskać ten informacje.

“Obecne materialistyczne postrzeganie związku między świadomością a mózgiem, które jest wyznawane przez większość lekarzy, filozofów i psychologów, wydaje się być zbyt ograniczone, aby umożliwić nam właściwe zrozumienie tego fenomenu. Istnieją znaczące powody pozwalające założyć, że nasz stan świadomości, z ciągłym doświadczaniem siebie, nie zawsze wiąże się z funkcjonowaniem naszego mózgu.”

-Pim van Lommel-

Teorie na temat doświadczenia śmierci (NDE)

Konwencjonalna teoria medyczna zakłada, że doświadczenia śmierci to zaledwie halucynacje. Według jednego z wyjaśnień brak dopływu tlenu do mózgu wywołuje wszelkie tego rodzaju doświadczenia. Kolejne głosi, że są wywoływane przez zbyt wysoki poziom anhydraz węglanowych lub epilepsję w płacie czołowym.

Osoby, które przeżyły doświadczenia śmierci zazwyczaj opisują je w podobny sposób, a przynajmniej ich opowieści mają kilka wspólnych elementów. Dzieci mówią, że widziały “anioły”, ateiści mówią o “energii”, zaś osoby wierzące twierdzą, że widziały Boga. Wydaje się, że są to różne nazwy na to samo zjawisko.

Doświadczenia śmierci i doświadczenia końca życia wydają się wspierać założenie, że świadomość wykracza poza ciało. Jednak nie jest to wiara podobna do wiary w religię lub boga. Takie doświadczenia stanowią przedmiot badań naukowych na całym świecie.

Większość osób, które doświadczyły NDE, zmieniają później w pewien sposób swoje wartości. Przestają bać się śmierci i radykalnie zmieniają sposób, w jaki żyją. Czasami przekwalifikowują się, aby pracować w dziedzinie, które nadaje znaczenie ich życiu oraz w jakiś sposób pomaga innym.

“Śmierć to nic innego niż inny sposób bycia z wzmocnioną i rozszerzoną świadomością, która znajduje się jednocześnie w każdym miejscu, ponieważ nie jest już przywiązana do ciała.”

-Pim van Lommel-

Czy istnieje wszechogarniający stan świadomości, który łączy nas wszystkich?

Van Gulick (2004) twierdził, że żaden aspekt mózgu nie jest bardziej znajomy ani niejasny niż doświadczanie osobistej i globalnej świadomości. Dzisiejsze teorie na temat mózgu badają problem świadomości.

Chociaż z kwestią świadomości łączą się liczne kontrowersje i spory, to istnieje również konsensus, że musimy zrozumieć zarówno ją, jak i jej miejsce w naturze. Musimy zrozumieć stan świadomości i w jaki sposób wiąże się z zachowaniem.

W magazynie Neuroscience of Consciousness opublikowano badanie, które sugeruje, że świadomość wykorzystuje algorytmy przestrzeni a nie w czasie, w polu elektromagnetycznym mózgu. Kiedy spojrzymy na to z tej strony, wydaje się, jakby świadomość nie była całkowicie subiektywna.

Podsumowując, jest jasne, że świadomość nie stanowi wytworu mózgu. Ale czy istnieje pewien rodzaj świadomości, który stale się uczy i łączy się ze wszystkim? Być może. W naszym świecie wszystko składa się z podcząsteczek i wszystko może być połączone na poziomie podcząsteczkowym.

Z pewnością jeśli rozumielibyśmy śmierć w jakiś inny sposób, przeżywalibyśmy nasze życia inaczej.

“Bez ciała i bez czasu, nie przeszkadzało mi moje ego ani funkcjonowanie lub dysfunkcje mojego mózgu i pamięci. A podczas mojego czystego postrzegania źródła nie miałem również opinii. Nie miałem nawet swojego ‘ja’. Opinia jest związana z ego, a ego z ciałem. Bez żadnej z tych rzeczy istniała jedynie obiektywna świadomość.”

-Pim van Lommel-