Selekcja naturalna – czym jest naprawdę?

Wszyscy uczyliśmy się lub przynajmniej słyszeliśmy o teorii ewolucji Darwina. Ale czy naprawdę rozumiemy, co tak naprawdę oznacza ewolucja? Jeśli zapytamy większość populacji o ewolucję, prawdopodobnie napotkamy odpowiedzi w rodzaju: “To teoria mówiąca o tym, że ​​ludzie pochodzą od małp”, “To przetrwanie najsilniejszych”, “Selekcja naturalna jest dla zwierząt, a technologia pozwala nam tego uniknąć” lub “Ewolucja ma miejsce wtedy, gdy gatunki coraz bardziej się adaptują lub rozwijają”.

Powyższe stwierdzenia zawierają mnóstwo błędów, które pokazują, że niewiele osób naprawdę rozumie czym jest selekcja naturalna. Główną ideą darwinizmu jest to, że gatunki, które zaadoptują się do swojego otoczenia przetrwają i te które tego nie zrobią, przestaną istnieć. Ale co oznacza “adaptacja”? Odnosi się to do zdolności gatunku w danym ekosystemie do reprodukcji i zapewnienia przetrwania swojemu potomstwu.

Wiele mitów i błędów powstało na skutek błędnej interpretacji tej kluczowej idei. W tym artykule omówimy te najpopularniejsze. Będziemy mówić i kontrastować: (a) selekcja naturalna jako proces liniowy, (b) zróżnicowanie adaptacyjne gatunków, (c) selekcja naturalna jako walka przeciwko wszystkim.

Selekcja naturalna jako proces liniowy

Jednym z najbardziej powtarzających się nieporozumień jest postrzeganie darwinizmu jako linearnego rozwoju gatunku, tak jakby gatunek zmieniał się z pokolenia na pokolenie. Ewolucja nie działa w ten sposób. Błąd ten może wynikać z nauczania ewolucji człowieka jako następstwa różnych człowiekowatych.

Jeśli chodzi o zrozumienie selekcji naturalnej, bardziej odpowiednia jest metafora sitka. Wiele skał jest rzucanych na to sito ale wybrane są tylko te o odpowiednim kształcie. Reszta jest odrzucana. Później z czasem te skały i inne nowe są wrzucane do innego sita, gdzie są ponownie selekcjonowane. I w ten sposób w przesianym kontinuum niektóre skały zostają dłużej, a inne znikają.

Istoty ludzkie wraz ze wszystkimi innymi żywymi istotami odgrywają rolę skał wybranych przez sito. Te żywe istoty, które nie dostosują się do zmieniającego się kontekstu, znikną lub będą musiały zmienić swoje otoczenie. W trakcie tego procesu gatunek mutuje się i zmienia. Ważnym niuansem jest fakt, że kontekst zmienia się w czasie. Gatunek lub osoba, która przystosowała się w przeszłości może nie przystosować się w przyszłości i na odwrót.

Zróżnicowanie adaptacyjne gatunków

Jednym z najbardziej rozpowszechnionych i błędnych idei jest: “Człowiek jest najlepiej przystosowanym zwierzęciem na Ziemi” i “Jesteśmy na szczycie piramidy ewolucyjnej”. Jeśli przyjrzymy się definicji adaptacji zobaczymy, że składa się ona z przetrwania i posiadania potomstwa, które także przetrwa. Krótko mówiąc, przystosowanie się oznacza utrzymanie istnienia gatunku. Ponadto możemy wywnioskować, że wszystkie gatunki, które obecnie istnieją również się dostosowały. To dlatego, że albo istniejesz albo nie.

Biorąc to pod uwagę, wielu będzie nawiązywać do wielkich osiągnięć ludzkich lub ich wysokiej zdolności intelektualnej, aby odróżnić nas od innych żywych istot. Tak jak kot wykorzystywał swoje pazury by przetrwać, tak ludzie wykorzystali swój intelekt. Każdy gatunek ma inne cechy, które pozwalają mu przetrwać.

To prawda, że ​​istoty ludzkie zbudowały złożone społeczeństwa, aby to osiągnąć, podczas gdy bakteria robi to po prostu swoją odpornością i wysoką zdolnością reprodukcyjną. Możemy jednak myśleć o ludziach jako uczniach, którzy walczą o zaliczenie przedmiotu, podczas gdy bakterie są uczniami, którzy uczą się w dniu testu i zdają. Ostatecznie wynik jest taki sam dla obu.

Selekcja naturalna jako walka przeciwko wszystkim

Na koniec omówimy mit postrzegania selekcji naturalnej jako walki o byt lub przetrwanie najsilniejszych. Nie zapominaj, że ci, którzy przeżyją to ci, którzy dostosowują się do swojego otoczenia. Jeśli kontekst sprzyja tym, którzy atakują, to oni będą tymi, którzy przetrwają. Ale jeśli kontekst sprzyja tym, którzy uciekają, to oni będą tymi, którzy są przystosowani.

Hobbes powiedział, że “człowiek człowiekowi wilkiem”. Wierzył, że ludzie są z natury bezwzględni i samolubni konkurując z innymi. Konieczne jest jedynie dokonanie przeglądu zasad selekcji naturalnej i obserwowanie natury aby zrozumieć, że jest to bez znaczenia. Ludzkie istoty i ogromna większość gatunków przetrwała dzięki wzajemnemu wsparciu.

Umiejętność życia we wspólnych społecznościach lub stadach pozwala lepiej reagować na wyzwania środowiskowe. Nie oznacza to jednak, że przemoc i konkurencja nie istnieją. W wielu sytuacjach zostały ukazane jako zachowanie adaptacyjne. Jednak musimy pamiętać o tym, że walka nie jest bohaterem selekcji naturalnej. Po prostu zarówno walka, jak i wzajemne wsparcie są częścią zakresu gatunkowego związanego z otoczeniem i trudnościami jakie może stwarzać.