Występowanie migren – czy jest zależne od osobowości?

Występowanie migren może zmienić życie cierpiącego w prawdziwą torturę. Uważa się, że ten stan występuje w rodzinach i wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju lęku i depresji. Jednak związek między osobowością a migreną jest znacznie mniej znany.

Niemniej jednak pytanie to wzbudza zainteresowanie od ponad 80 lat. Czy występowanie migren jest uwarunkowane osobowością? Wolff był jednym z pionierów w tym dochodzeniu i po latach badań znaleziono obecnie ważne powiązania między pewnymi cechami osobowości a cierpieniem na migrenę.

Występowanie migren

Migrena jest zwykle pulsującym rodzajem bólu głowy o natężeniu od umiarkowanego do wysokiego. Niemniej jednak to znacznie więcej niż zwykły ból. W rzeczywistości migrenie towarzyszą objawy, takie jak nudności lub wymioty. Dodatkowo powoduje zmęczenie oraz dużą wrażliwość na światło i dźwięk.

Osoba cierpiąca na migrenę może być całkowicie obezwładniona w obliczu ataku. Często odczuwają przytłaczającą potrzebę odizolowania się w cichym i ciemnym otoczeniu, aby poradzić sobie z bólem. Często migrenę poprzedza aura. Obejmuje to pojawienie się zmian w widzeniu oraz trudności w mówieniu lub poruszaniu się.

W zależności od tego, czy zaburzenie ma charakter epizodyczny, czy przewlekły, objawy mogą występować częściej lub rzadziej. Jednak pomimo wykrycia niektórych wyzwalaczy, dokładne przyczyny migreny pozostają nieznane.

Występowanie migren a osobowość

Cecha osobowości to specyficzny i stabilny wzorzec postrzegania, interpretowania i reagowania na zdarzenia. Dzięki badaniom ustalono związek między osobowością a migreną. To rodzaj profilu migreny, który zawiera cechy wspólne dla osób cierpiących na tę chorobę. Oto niektóre z najważniejszych cech:

Perfekcjonizm i hiperodpowiedzialność

Jedną z najwybitniejszych cech osób cierpiących na migrenę jest perfekcjonizm. Rzeczywiście, są oni nadmiernie wymagający zarówno w stosunku do siebie, jak i innych. To ludzie, którzy dążą do doskonałości i domagają się jej, mają trudności z elastycznością i kompromisami. Muszą przestrzegać pewnych standardów, są niezwykle odpowiedzialni i dążą do doskonałości.

Potrzeba kontroli

Do tej kategorii należą ludzie, którzy nie tolerują niepewności. Muszą dokładnie wiedzieć, co zostanie zrobione, jak i o której godzinie. Sztywne trzymanie się planu daje im poczucie kontroli, które przeradza się w niepokój, gdy w rzeczywistości nie ma planu lub wszystko idzie nie tak.

Dychotomia i poczucie sprawiedliwości

U osób cierpiących na migrenę istnieje wyraźna tendencja do postrzegania świata w czerni i bieli. Są radykalni w swoich osądach, gdy oceniają, czy coś jest dobre, czy złe, sprawiedliwe czy nie. Nie ma odcieni szarości, punktów pośrednich i są nieelastyczne w interpretacji sytuacji.

Niska tolerancja dla frustracji i krytyki

Osoby cierpiące na migrenę wydają się być bardziej wrażliwe na niepowodzenia i krytykę. Mają problemy z radzeniem sobie z negatywnymi doświadczeniami i mają tendencję do bycia pod wpływem komentarzy innych. Co więcej, gdy coś, co się dzieje, nie spełnia ich oczekiwań, postrzegają to jako osobistą porażkę, a nie okazję do nauki.

Być może ze względu na niską samoocenę mają większe trudności z radzeniem sobie z frustracją i emocjami. W związku z tym wykazują tendencję do somatyzowania cierpienia emocjonalnego, ponieważ są tak determinowani umysłowo. Z tego powodu często zdarza się, że epizody migreny są wyzwalane w stresujących sytuacjach, gdy chory czuje się przytłoczony.

Czy istnieje związek między osobowością a migreną?

Cechy związane z migreną należą do zaburzeń osobowości z klastra C. Ta klasyfikacja określa osoby z tendencjami lękowymi, zależnymi i obsesyjnymi. Jednak związek ten został zakwestionowany i pozostaje przedmiotem kontrowersji.

Nie można dokładnie określić związku między osobowością a migreną. Niemniej jednak większą obecność tych cech stwierdzono u osób cierpiących na migrenę niż w grupach kontrolnych. Dlatego przydatne może być zajęcie się tymi sztywnymi tendencjami u pacjentów i zachęcenie ich do rozluźnienia percepcji.

Dzięki terapii poznawczo-behawioralnej osoby cierpiące na migrenę otrzymały pomoc w modyfikowaniu wzorców myślowych, radzeniu sobie z lękiem i rozwijaniu bardziej odpowiednich stylów radzenia sobie. Dzięki tego rodzaju terapii osiągnięto ważne osiągnięcia w leczeniu i kontroli migreny.

Podsumowując, z pewnością wydaje się, że zajęcie się psychologią osoby cierpiącej na migrenę jest dość ważne i może oferować pełną nadziei przyszłość.