Test skojarzeń słownych Carla Junga jest jednym z najbardziej fascynujących testów psychologicznych. Opiera się na idei, że nasza podświadomość jest czasami w stanie kontrolować wolę świadomą. Zatem jedno słowo może uwolnić przeszłe traumy lub ukazać nierozwiązane konflikty wewnętrzne.
Test skojarzeń słownych był szeroko akceptowany przez kilkadziesiąt lat. Eksperci używali go w wielu sytuacjach. Niemniej jednak warto też podkreślić, że jest to tak zwany test projekcyjny. Dlatego też, aby uzyskać jaśniejsze i bardziej szczegółowe wnioski, należy stosować go wraz z innymi rodzajami zasobów, analiz i wywiadów.
Carl Jung stworzył Test skojarzeń słownych w połowie XX wieku, żeby rozwikłać zagadkę ludzkiej podświadomości. Chciał zrozumieć jak się przejawia i znaleźć stosowne kanały jej analizy.
Pozwoliłoby to badaczom na zrozumienie tej części ludzkiej psychiki, a co za tym idzie wydobyć na światło dzienne problemy, które ograniczają swobodę pacjenta oraz zaburzają jego dobrostan.
Technika nie mogła być łatwiejsza. Prowadzący testu wypowiada słowo do pacjenta, który musi natychmiast odpowiedzieć pierwszym słowem przychodzącym mu na myśl. Eksperci twierdzą, iż pojęcia pobudzające są skłonne niemal zawsze obciążać jednostkę emocjonalnie.
Dodatkowo terapeuta powinien analizować jednocześnie reakcje fizyczne i emocjonalne. Po zakończeniu testu wytłumaczy je wraz z uzyskanymi 100 słowami. Mimo że test skojarzeń słownych liczy już ponad sto lat, nadal jest uważany za względnie uzasadniony.
Test skojarzeń słownych Carla Junga: cele, cechy i zastosowania
Na pierwszy rzut oka test może wydawać się niczym więcej, jak tylko grą. Polega na tym, że ktoś wypowiada słowo, a druga osoba mówi pierwszą rzecz, która przychodzi jej na myśl.
Jednak cały kontekst wykracza poza jedynie odpowiedź werbalną. Terapeuta musi również zwracać uwagę na fizjologiczną reakcję na wypowiedziane słowo pobudzające. Jak można zrozumieć na podstawie tego opisu, test skojarzeń słownych Junga jest oparty na fundamencie różnych aspektów teoretycznych.
Świadomy umysł i punkty bólowe
Na początku swojej kariery Carl Gustav Jung pracował w klinice psychiatrii Burghölzli Uniwersytetu Zuryskiego pod kierownictwem Eugena Bleulera. Być może wiesz, że Bleuler jest autorem wielu koncepcji, które do dzisiaj są używane w dziedzinie psychologii i psychiatrii.
Carl Jung zaczął badać traumy i kompleksy. Według niego, jednym ze sposobów na ich zrozumienie i ujawnienie były sny, jak również bujna wyobraźnia i fantazje. Codziennie pracując z pacjentami, odkrył, iż pewne słowa i wyrażenia działają na nieświadomy umysł niczym stymulujące impulsy.
Doszedł do wniosku, że jedną z metod jego aktywacji i osiągnięcia kontaktu z psychologicznym wszechświatem traumy, strachów i konfliktów było działanie na pacjenta grupą słów kluczowych. Aby przetestować swoją teorię, stworzył test skojarzeń słownych.
W jaki sposób stosują go terapeuci?
Przede wszystkim Jung dał do zrozumienia, że ten test nie jest odpowiedni dla każdej osoby. Nie należy go stosować wobec ludzi, którzy nadmiernie się temu opierają lub wobec tych, którzy nie traktują testu poważnie.
Pacjentom, którzy nie posiadają odpowiedniej kontroli nad własnym językiem również nie przyniesie on korzyści. Do tej ostatniej kategorii należą osoby, które doświadczają zaburzeń językowych spowodowanych podeszłym wiekiem, trudności z pojmowaniem, zaburzeń neurologicznych, deficytów rozwojowych lub innych problemów.
Test skojarzeń słownych polega na przedstawieniu pacjentowi 100 słów pobudzających. Po ujawnieniu każdego słowa osoba testująca musi głośno wypowiedzieć pierwszą rzecz, która pojawiła się w jej umyśle. Należy to robić szybko i niemal odruchowo.
Terapeuta zapisuje każdą odpowiedź, a następnie powinien zwrócić uwagę na inne czynniki, w tym czas potrzebny na udzielenie odpowiedzi, poziom dyskomfortu i wyraz twarzy pacjenta. Postawa, milczenie i powtarzanie słowa stymulującego mogą również mieć znaczenie.
Niezawodność testu skojarzeń słownych Carla Junga
Jung odkrył, że instrument ten doskonale nadaje się do terapii rodzinnej. Gdy stosował swój test podczas takich terapii, obserwował podobne wzorce reakcji. To pozwoliło mu zidentyfikować źródła wielu problemów.
Sam Jung wkrótce zrezygnował z tego testu, gdyż zaczął bardziej się zagłębiać w psychiatrii eksperymentalnej. Niemniej jednak, profesjonaliści używali tego testu do 2005 roku. Teraz jest on stosowany tylko w terapii jungowskiej lub jako uzupełniająca technika projekcyjna.
W 2013 r. doktor Leon Petchkovsky przeprowadził interesujące badanie na ten temat. Dzięki technikom rezonansu magnetycznego pokazał, iż słowa z testu skojarzeń słów Junga wywołują u ludzi bardzo odkrywcze reakcje neurologiczne.
Neurony lustrzane uruchamiały się, gdy osoba słyszała takie słowa, jak ojciec, rodzina, przemoc, strach, dziecko itp.
Występowała także pewna aktywność w niektórych obszarach mózgu, takich jak ciało migdałowate, wyspa, hipokamp i inne. Wyniki okazały się być szczególnie uderzające u osób cierpiących z powodu stresu pourazowego.
Wszystkie te dowody świadczą, że słowa potrafią wywołać emocje, wspomnienia i myśli, które często ignorujemy. Mimo iż wiele osób krytykuje test skojarzeń słownych Junga, nadal jest on istotnym zasobem, wspieranym przez kilka badań.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Hill, John. (1975). Individuation and the association experiment. Annual of Archetypal Psychology, 145-151.
- Jung, Carl Gustav. (1917/1926/1943). The psychology of the unconscious processes. In Coll. Works, Vol.7: Two essays on analytical psychology (R. F. Hull, Trans.). London: Routledge and Kegan Paul, 1953.
- Jung, Carl Gustav (2016). Obra completa de Carl Gustav Jung. Volumen 2: Investigaciones experimentales. Estudios acerca de la asociación de palabras. Traducción Carlos Martín Ramírez. Madrid: Editorial Trotta.
- Petchkovsky, Leon (2013) “Las respuestas de la IRMf a la prueba de asociación de palabras de Jung: implicaciones para la teoría, el tratamiento y la investigación”. The Journal of Analytical Psychology, 2013, 58 (3) , 409-431.