Terapia egzystencjalna – jakie korzyści przynosi w leczeniu depresji

Søren Kierkegaard powiedział, że szczęście jest największą kryjówką rozpaczy. Jest to dobrze rozpoznawane przez każdego, kto ma do czynienia z zaburzeniami nastroju, a zwłaszcza z depresją. Nie jest łatwo o dobre samopoczucie i spełnienie w świecie, który często wydaje się chaotyczny i pozbawiony sensu. Pomocna może się wtedy okazać terapia egzystencjalna.

Jednym z naszych najbardziej podstawowych impulsów jest znalezienie sensu życia. Jeśli jednak Twoje okoliczności i osobista trajektoria utrudniają Ci zrobienie tego kroku, pojawi się cierpienie i udręka, o których mówią filozofowie. W efekcie umysł będzie desperacko poszukiwał sensu tego, co się z Tobą dzieje, i celu tego, co Cię otacza.

Trudno jest iść naprzód i być produktywnym, gdy masz tak wiele pytań bez odpowiedzi. Z czasem może to prowadzić do depresji egzystencjalnej. Zaburzenie to zostało po raz pierwszy opisane w latach pięćdziesiątych XX wieku przez psychiatrę Heinza Häfnera.

Terapia egzystencjalna ukierunkowana na leczenie depresji egzystencjalnej pojawiła się po raz pierwszy w ramach psychoterapii humanistycznej. Jest to podejście bardziej filozoficzne niż kliniczne. Nie oznacza to jednak, że jest mniej interesujące.

„Człowiek jest syntezą doczesności i wieczności, skończoności i nieskończoności”.

-Søren Kierkegaard-

Terapia egzystencjalna i jej cele

Jednym z obecnych propagatorów terapii egzystencjalnej jest psychiatra Irvin Yalom. Nadał temu zasobowi ramy i syntezę, dzięki czemu terapia ta zyskała na znaczeniu. W swojej książce Psychoterapia egzystencjalna (1980) zdefiniował to podejście jako dynamiczną ramę terapeutyczną, która skupia się na problemach, których doświadczamy, myśląc o egzystencji.

W pewnym momencie wszyscy stajemy przed pewnymi wiecznymi wyzwaniami. Może to być na przykład odczuwanie braku sensu życia lub próba ustalenia, dlaczego umieramy. Niepokój budzą również wymiary, takie jak wolność lub jej brak, a także uczucie pustki czy izolacji. Wystarczy doznać zdrady lub zerwania, aby poczuć, że życie nie ma sensu.

To wyjaśnia podłoże depresji egzystencjalnej. Często pojawia się ona po pewnych traumatycznych wydarzeniach. Zobaczmy, jak tego typu terapia może nam pomóc we wspomnianych okolicznościach.

Terapia egzystencjalna nie ma ustrukturyzowanej lub uniwersalnej strategii terapeutycznej. Celem jest zapewnienie pacjentowi wsparcia. Jednocześnie rozpoznaje on swoje wartości i znaczenie, dzięki czemu stopniowo zaczyna podejmować nowe decyzje.

Ogólne cele

Terapia egzystencjalna rozumie, że dyskomfort psychiczny klienta nie wynika z jednej przyczyny. Przyczyną problemu nie jest wyłącznie strata członka rodziny. Wywołuje go nie tylko separacja, utrata pracy czy niemożność nawiązania trwałych i szczęśliwych związków. Wszyscy mamy do czynienia z ukrytymi problemami egzystencjalnymi. Musimy nauczyć się je identyfikować i dowiedzieć się jak sobie z nimi poradzić.

Ogólnym celem terapeuty jest rozpoznanie lęków egzystencjalnych każdego pacjenta oraz rodzaju konfliktu, jaki przeżywa w stosunku do siebie i świata. Należy pamiętać, że osoba z depresją czuje, że nic nie ma sensu i że brakuje jej zasobów, aby zmienić swoje życie. Czuje się samotna, bezbronna i pusta.

Celem jest więc również ułatwienie pacjentowi ponownego połączenia ze światem, odnalezienie znaczenia życia oraz odzyskanie autonomii i nadziei.

Cztery królestwa i cele szczegółowe

To podejście terapeutyczne ma cztery konkretne cele. Zaczyna się od idei, że istota ludzka integruje się w czterech sferach doświadczenia i egzystencji. Należy je przeanalizować, aby lepiej zrozumieć cierpienie pacjenta. Oto one:

• Fizyczność. Jakie potrzeby ma pacjent? Czego pragnie? Jakie jest jego zdrowie fizyczne pod względem snu, diety itp.? Terapia ma na celu zapewnienie mu harmonii.
• Sfera osobista. Jakie jest jego poczucie własnej wartości? Czy jest świadomy swoich mocnych stron i zalet? Zdefiniowanie ich i osiągnięcie dobrej samowiedzy to kolejny cel terapii egzystencjalnej.
• Relacje społeczne. Jaki rodzaj relacji ma z otoczeniem, rodziną i społeczeństwem, które go otacza? Jak można go poprowadzić, aby poczuł się bardziej usatysfakcjonowany i szczęśliwy w swoim świecie społecznym?
• Twórczość. Terapia egzystencjalna pomaga pacjentowi osiągnąć nowe życiowe znaczenia poprzez aktualizację jego przekonań oraz zaufania do siebie i świata.

Terapia egzystencjalna rozumie, że depresja jest sposobem, w jaki dana jednostka czuje się w kontekście istnienia w często złożonym i pozbawionym znaczenia świecie.

Techniki i strategie

Terapia egzystencjalna jest praktykowana od dziesięcioleci. Osoby takie jak Irvin Yalom potwierdzają jego skuteczność. Jednak badanie przeprowadzone przez University of Colorado Springs (USA) twierdzi, że chociaż terapia ta jest oparta na dowodach, potrzeba więcej badań, aby w pełni zrozumieć płynące z niej korzyści.

Terapia egzystencjalna jest stosowana z dobrymi wynikami w depresji, zespołach stresu pourazowego, żałobie i u pacjentów w opiece paliatywnej. Stosuje się ją w sytuacji, gdy dana osoba zostaje uwięziona przez niepokój, strach i niepewność i musi na nowo odnaleźć sens życia.

Oto techniki powszechnie stosowane w terapii egzystencjalnej w leczeniu depresji:

Zapewnia bezpieczną i empatyczną przestrzeń do refleksji

Terapeuci egzystencjalni budują bezpieczne środowisko, które pomaga pacjentowi czuć się bezpiecznym, rozumianym i swobodnie wyrażać swoje myśli i emocje. To ciepła i pokrzepiająca atmosfera, w której może porozmawiać o swoich uczuciach, wątpliwościach i odczuwanej pustce.

Pacjent otrzymuje narzędzia do refleksji i zadawania sobie ważnych życiowych pytań. To pomaga mu zdobyć nowe perspektywy.

Skupia się na tu i teraz

Dla terapii egzystencjalnej przeszłość osoby nie jest szczególnie ważna. Liczy się teraźniejszość. W rzeczywistości pacjent dowiaduje się, że nie jest określony przez swoją przeszłość ani nie jest przeznaczony do określonego celu. Uczy się go, że życie nie zawsze ma sens, ale najważniejsze jest to, aby czuł się swobodnie w działaniu zgodnie z własnymi wartościami, aspiracjami i obecnymi potrzebami.

Łagodzi cierpienie

Terapia egzystencjalna nie ocenia. Nie oferuje też pacjentowi mapy do osiągnięcia dobrego samopoczucia i wyleczenia się z depresji. Celem jest złagodzenie udręki, którą przeżywa. Ponadto pomaga mu nakreślić egzystencję o większym znaczeniu, z nowymi transcendencjami i odnowioną nadzieją.

Podstawowe zasady egzystencji

Susan Iacovou i dr Karen Weixel-Dixon są autorkami książki Terapia egzystencjalna: 100 kluczowych punktów i technik. Sugerują w niej, że terapia egzystencjalna działa na szeregu fundamentalnych zasad. Zagłębiając się w nie, pacjent znajduje odpowiedzi na nurtujące go pytania.

• Rozumie, że wszyscy jesteśmy istotami śmiertelnymi i że większość rzeczy jest efemeryczna.
• Uznaje, że jest tylko jedna szansa na przeżycie życia. Dlatego należy to robić jak najlepiej, skupiając się na tym, co tu i teraz.
• Uczy się akceptować wyzwanie wyboru sposobu życia. Określenie, kogo chce mieć w swoim życiu i co chce osiągnąć, jest w tym zakresie przydatne.
• Uczy się radzić sobie z lękiem egzystencjalnym. Aby to zrobić, musi znaleźć odwagę, by żyć w codziennej niepewności.

Terapia egzystencjalna oferuje pacjentowi wsparcie, nowe perspektywy i odpowiedzi na najgłębsze pytania. W końcu w świecie, który czasami wydaje się pozbawiony znaczenia, znaczeń, których potrzebujemy, często musimy szukać w samych sobie. Osiągnięcie pełnego i sensownego życia wymaga ciągłej pracy nad sobą. Warto spróbować.