Serca z lodu: ludzie, którzy mają problemy z wyrażaniem swoich emocji

Serca z lodu. Uczucia i demonstrowanie ich każdego dnia to bez wątpienia psychologiczne i emocjonalne arterie, które stanowią pożywienie dla szczęśliwych, długotrwałych relacji. Jednak niektórzy ludzie nie wiedzą jak, nie mogą lub po prostu nie chcą posługiwać się językiem miłości.

Mówimy, że tacy ludzie mają “serca z lodu“. Są pełni sprzeczności, lęków i odgrodzeni od innych kolczastym drutem. To oraz ich niezdolność do wyrażania swoich emocji sprzyja głębokiemu cierpieniu ich bliskich, przede wszystkim dzieciom.

Nic więc dziwnego, że pełna czułości komunikacja jest kamieniem węgielnym każdego związku. Jej brak jest głównym powodem, dla którego ludzie poszukują terapii dla par.

W rzeczywistości bardzo często zdarza się, że jedna osoba w związku czuje się niedoceniana. Często występuje ewidentna nierówność między dwojgiem ludzi, jeśli chodzi o dawanie i przyjmowanie uczuć.

“Środkiem do zmiany umysłu osoby zawsze będzie uczucie miłości, nigdy gniewu”.

-Dalai Lama-

Niektórzy psycholodzy nazywają takie uczucie głodem, ale to coś więcej. Ludzie z sercem z lodu unieważniają emocje, problemy z wyrażaniem uczuć bez stawania się wrogimi lub zamkniętymi w sobie.

Niewiele sytuacji jest tak destrukcyjnych dla osoby jak powyższe. Pozostań w takiej emocjonalnej pustce, a prędzej czy później zaczniesz wątpić w związek i w to, czy miłość wciąż jest w nim obecna.

Uczucie miłości a emocjonalne przetrwanie

Aby przetrwać, ludzie potrzebują czegoś więcej niż jedzenia. Oczywiste jest, że nasze komórki potrzebują substancji odżywczych, aby mogły robić te wszystkie niesamowite rzeczy, które utrzymują nas przy życiu.

Jakkolwiek może się to wydawać dziwne, uczucia również nas karmią, dają nam siłę i sprawiają, że czujemy się częścią grupy. Grupy, z którą możemy się identyfikować, gdzie czujemy się bezpieczni i szczęśliwi.

Dobrym tego przykładem jest Juan Mann, założyciel słynnego ruchu “Free Hugs” (Darmowe Uściski). Czuł się tak bardzo pozbawiony kontaktu z ludźmi, że przez chwilę myślał nawet o tym, by skończyć ze sobą. Opuszczony przez partnerkę, bez przyjaciół, z rozwiedzionymi rodzicami i chorą babcią, myślał, że jedyne co mu pozostało to śmierć…

Tak było do pewnego dnia, kiedy na imprezie wydarzyło się coś niesamowitego. Jakaś dziewczyna przytuliła go spontanicznie, reagując współczuciem na jego smutek. Uczucie zimna, na moment, opuściło jego serce, a świat znów zyskał poczucie harmonii, równowagi i znaczenia.

Po tym krótkim doświadczeniu Juan Mann postanowił stanąć na ulicy z dużym znakiem, oferując darmowe uściski każdemu, kto tego potrzebował. To było dla niego cudownie terapeutyczne doświadczenie. Zanim się na to zdecydował czuł się tak bardzo pozbawiony kontaktu i uczucia, że ​​pogrążył się w skrajnej depresji.

Oferując uściski czuł się bardziej szczęśliwy niż kiedykolwiek. W rzeczywistości, jak wyjaśnia w swoim filmie dokumentalnym, najbardziej zadziwiła go reakcja ludzi. Choć na początku byli zaskoczeni, kiedy kończyli uścisk, wszystkim pojawiał się na twarzy wielki uśmiech. Wszyscy na tym skorzystali.

Serca z lodu lub niezdolność do okazania uczuć

Wiemy teraz, że uczucie miłości jest tak “prymitywne” i konieczne, że możemy je dostrzec zarówno u zwierząt, jak i u ludzi. Nawet zwierzęta szukają tego codziennego kontaktu, życzliwości i emocjonalnego związku.

Więc jeśli te połączenia i wyrażania uczuć są naturalne, proste i magiczne jednocześnie, dlaczego ludzie zachowują się tak, jakby mieli serca z lodu?

• Pierwszą rzeczą, którą musimy zrozumieć, jest to, że nie istnieje żaden powód, by mieć kłopoty z wyrażaniem emocji. Nie możemy przypisać wszystkich tych osób ani ich zachowań do jednej kategorii. Nie możemy też stwierdzić, że wszystko to jest spowodowane jedną patologiczną chorobą.
• Jedną z najczęstszych przyczyn jest niskie poczucie własnej wartości. Ten brak bezpieczeństwa w tym, kim jesteśmy, może sprawić, że przyjmujemy reakcje obronne w związku. Dlatego też staramy się minimalizować ryzyko odrzucenia, ukrywając to, co uważamy za nasze słabe punkty.
• Być może sądzimy, że bycie uczuciowym i emocjonalnym w stosunku do innych będzie oznaką słabości. Myślimy, że w ten sposób ujawnimy swoją niską samoocenę. Z tego powodu uważamy, że utrzymywanie dystansu jest mądrzejszym ruchem. Będziemy unikać okazywania uczuć i podtrzymywać złudzenie siły.

Jest jeszcze jeden aspekt, którego nie możemy zignorować: a mianowicie to, jak zostaliśmy wychowani. Jeśli przychodzimy na świat i wychowujemy się w środowisku pozbawionym uczuć, gdzie przywiązanie jest niepewne lub po prostu nie istnieje, prawdopodobnie nie zrozumiemy, nie docenimy jego wartości ani nie odważymy się ofiarować uczucia.

W końcu nie otrzymaliśmy tego w dzieciństwie. Będziemy mieć problemy z wyrażaniem naszych uczuć.

• Nie zapominajmy o aleksytymii. Ten stan nie tylko powoduje niemożność wyrażania emocji, ale także brak introspekcji i empatii. Ludzie z tym zaburzeniem często koncentrują się wyłącznie na tym, co zewnętrzne, racjonalne i konkretne. Aleksytymia często pojawia się razem z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

Jak powinniśmy postępować z ludźmi, którzy mają serca z lodu?

Kończąc, jest jeszcze coś, o czym musimy pamiętać. Nie możemy “zmusić” ludzi do wyrażania uczuć. Ta strategia nigdy nie działa. W rzeczywistości, próba uczynienia czegoś takiego może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego.

Najbardziej odpowiednią rzeczą jest praca w oparciu o potrzeby każdej osoby, jej psychologicznej i emocjonalnej rzeczywistości. W wielu przypadkach najbardziej logiczna strategia skupia się na poczuciu własnej wartości i budowaniu bardziej pozytywnego obrazu siebie.

Pamiętaj – za współmałżonkiem, przyjacielem lub dzieckiem, które nie jest w stanie okazywać uczuć, kryje się ich niedostatek lub problem, który musi zostać naprawiony wspólnymi siłami.