Ruch antypracy: rosnący trend

Kryzys, który wybuchł w 2020 roku, ma nadal różne konsekwencje. Jednym z najbardziej uderzających rezultatów jest pojawienie się trendu ogólnie znanego jako ruch antypracy. Jak sama nazwa wskazuje, są to osoby, które zaczęły analizować system pracy z bardziej krytycznej perspektywy.

Wraz z pandemią z dnia na dzień wielu pracowników zostało zmuszonych do pracy zdalnej. To nie było zwykłą zmianą formy, ale stało się spotkaniem z nowym spojrzeniem na życie. Matki i ojcowie mieli okazję spędzić więcej czasu ze swoimi dziećmi i partnerami. Inni odkryli nowe sposoby zarządzania swoim czasem.

Wiele osób zaczęło myśleć, że być może poświęcanie tak dużej ilości czasu na pracę nie jest najlepszym sposobem na maksymalne wykorzystanie życia. Tego rodzaju rozważania zbiegły się w ruchu antypracowniczym, istotnej grupie ludzi, którzy zamierzają zmienić zasady gry i postawić swoje zobowiązania związane z pracą na drugorzędnym miejscu.

„Kiedy stykamy się z wydarzeniami zagrażającymi życiu, zastanawiamy się nad śmiercią i nad tym, czy jesteśmy zadowoleni ze swojego życia, czy też chcielibyśmy je zmienić ”.

-Anthony Klotz-

Ruch antypracy

Ruch antypracy nie jest grupą polityczną. Nie są nawet ruchem jako takim. Jest to raczej grupa ludzi, którzy mają wspólny cel: odrzucenie tego rodzaju zobowiązań, jakie pociąga za sobą typowa praca, i hierarchii pracy.

Ruch antypracy nie wydał deklaracji zasad jako takich. W oparciu o swoje akcje i działania, można powiedzieć, że ich zasady są następujące:

• Nie rób więcej niż to konieczne. Obalają ideę, że zawsze powinieneś dawać więcej z siebie, jeśli oznacza to wydłużenie dnia pracy lub poświęcenie cennego czasu osobistego.
• Powiedz “nie” ośmiogodzinnym dniom pracy. Członkowie ruchu sprzeciwiają się temu, że dana osoba musi trzymać się ścisłego harmonogramu i pozostać w pracy, nawet jeśli zakończyła swoje codzienne zadania.
• Praca jest ważna. Ruch antypracowniczy nie jest przeciwko pracy jako takiej, ale przeciwko wykonywaniu zadań w ograniczonych warunkach i wyłącznie w celu faworyzowania potężnych grup.
• Równowaga. Osoby te uważają, że należy zachować równowagę między czasem przeznaczonym na pracę a życiem osobistym. Wierzą, że zawody pochłaniające większość naszego życia nie są drogą do sukcesu, ale przyczyniają się do zubożenia egzystencji.

Masowe zwolnienia

Ruch antypracy przeszedł od słów do czynów. Wielu członków stoi za zjawiskiem znanym w Stanach Zjednoczonych i innych krajach jako „masowe zwolnienia”. Krótko mówiąc, kryzys skłonił wielu z nich do podjęcia decyzji o odejściu z pracy.

Z ankiety przeprowadzonej przez Flexjobs we wrześniu 2021 roku wynika, że tylko 2 proc. pracowników chce w przyszłości powrócić do swojej pracy. Co więcej, 58% osób rozważało możliwość odejścia z pracy, a 65% chciało nadal pracować w trybie zdalnym.

Ruch antypracowniczy przeprowadził takie akcje, jak bojkot słynnego Czarnego Piątku. Wiedzą, że nadmierna praca i nadmierna konsumpcja idą w parze. Wysłali również setki fałszywych życiorysów do firmy Kellogg’s, aby uniemożliwić firmie zastąpienie grupy strajkujących pracowników.

Zmieniający się świat

Nie ma wątpliwości, że po wydarzeniach roku 2020 świat już nigdy nie będzie taki sam. Kryzys spowodował zmiany w zwyczajach większości z nas, ale także w naszym sposobie patrzenia na świat. Ruch antypracy jest wyrazem tej nowej rzeczywistości, która stopniowo nabiera kształtu i kwestionuje panujący system.

Kryzys doprowadził do masowych rezygnacji z pracy w Stanach Zjednoczonych i innych krajach, zgodnie z nastrojami ruchu antypracowniczego. To ludzie, którzy kwestionują styl życia oparty na obsesyjnym poświęceniu się pracy. Wierzą w większą rolę innych wymiarów egzystencji.

To ruch, który wywarł znaczący wpływ na działalność gospodarczą. Niektóre z obecnych problemów wynikają z odmowy wielu pracowników kontynuowania pracy w taki sam sposób jak wcześniej. Jest niezwykle prawdopodobne, że ruch, który narodził się jako prosty trend, nadal będzie miał ogromny wpływ na ewolucję rynku pracy.