Powrót do żałoby: kiedy nie możemy wyjść z tunelu
Powrót do żałoby zdarza się częściej niż nam się wydaje. Zamiast rozumieć go, jako porażkę powinno ono być postrzegane jako wydarzenie, którego się spodziewamy, jako coś normalnego w procesie. Cofnięcie się o dwa kroki może być czasami najlepszą strategią, aby nabrać rozpędu. W końcu nikt nie wychodzi z tunelu w ciągu dwóch dni, to długa podróż, w której często występują przestoje i niepowodzenia.
Coś, co wie każdy terapeuta z doświadczeniem w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych, nałogów lub innych chorób psychicznych to fakt, że w swojej strategii klinicznej powinien zawrzeć dobrze opracowany program zapobiegania nawrotom. I chociaż wie o tym specjalista, również pacjent powinien być świadomy, że powrót do żałoby jest bardzo możliwy.
Kto przeżywa żałobę zazwyczaj ma nadzieję, że ten stan niemożliwy do zniesienia minie tak szybko, jak to tylko możliwe. Pragnie przede wszystkim, aby nadszedł czas, by w końcu móc oddychać bez bólu. Spać kilka godzin z rzędu bez budzenia się ze łzami. Traktujemy proces powrotu do normalności jako prostą drogę, gdzie z każdym krokiem zmniejszamy odległość do jej końca.
Dlatego ważne jest, abyśmy zrozumieli, że to nie zawsze działa w ten sposób. W pewnym momencie i prawie nie wiedząc dlaczego, robimy dwa kroki w tył lub, co gorsza, wracamy do punktu wyjścia. Aby tego uniknąć i uniknąć stanu, w którym powrót do żałoby jest znacznie gorszy niż żałoba przeżywana po raz pierwszy, trzeba być przygotowanym z dobrym “arsenałem” odpowiednich środków, które nas ochronią i zasoby, które nam pomogą.
Powrót do żałoby: czemu ma miejsce?
Według badań opublikowanych w czasopiśmie “Biological Psychiatry” sposób, w jaki przetwarzamy informacje, może zdecydować o powrocie do żałoby. Na przykład, coś, co można zobaczyć za pomocą rezonansu magnetycznego, to to, że istnieją różne “typy” mózgów. Niektóre z nich są bardziej przygotowane niż inne na reagowanie na traumatyczne, złożone lub trudne wydarzenia.
Są ludzie, którzy będą lepiej radzić sobie z żałobą, ponieważ ich psychika jest bardziej odporna. Ponieważ ich sposób myślenia jest bardziej elastyczny. Z kolei inni ludzie wykazują wolniejsze postępy i ciągłe regresje, ponieważ mają tendencję do obsesyjnych myśli i ponieważ przetwarzają bodźce w bardziej negatywny sposób. Wszystko to powoduje większe wyczerpanie mózgu i zużycie energii, które powoduje, że pacjent zatrzymuje się w trudnym punkcie.
Jednak fakt, że istnieją różne sposoby przetwarzania informacji i mentalnego podejścia nie oznacza to, że niektóre osoby na pewno będą miały problem z powrotem do żałoby, a inne nie. Jeśli jest coś, co wiemy o mózgu, to to, że jego plastyczność jest zadziwiająca i że możemy ją wyćwiczyć. Możemy go uformować tak, by usunąć te miejsca, które czynią nas bardziej wrażliwymi. Wszyscy możemy to osiągnąć, zobaczmy jak.
Jak uniknąć powrotu do żałoby
Jak już wspominaliśmy wcześniej, dobrzy psycholodzy i pracownicy służby zdrowia, którzy wiedzą, jak leczyć choroby, zaburzenie lub problematyczne zdarzenie, potrzebują dwóch planów działania: strategia interwencji i plan, aby uniknąć nawrotów choroby, aby utrzymać ten stan, w którym pacjent znajduje siłę i zachętę, by iść do przodu.
W dalszej części artykułu przedstawiamy niektóre rady, które możemy zastosować w naszym codziennym życiu.
Zaakceptuj możliwość powrotu do żałoby
Czasami z różnych powodów zmuszeni jesteśmy nauczyć się “chodzić” ponownie. Strata, czy to fizyczna, czy emocjonalna, oznacza doświadczanie upadku, żałoby, gdzie wszystko się rozpada, a my jesteśmy zmuszeni ponownie się poskładać i nauczyć się chodzić od nowa.
W tym procesie często robi się krok do przodu i dwa do tyłu. Nie postrzegajmy tego jako problemu, nie postrzegajmy tego wycofania jako niemożliwości posuwania się do przodu. Rozumiemy, że czasami trzeba zrobić krok w tył, aby uzyskać więcej rozpędu.
Powroty do żałoby mogą mieć różne formy
Musimy zwracać uwagę na sytuacje, w jakich pojawiają się nawroty. Bycie przygotowanym pozwoli nam reagować trochę szybciej.
- Często nawroty materializują się poprzez zniechęcenie i zły nastrój.
- Może wystąpić zmęczenie i utrata energii, ale możemy również odczuwać potrzebę bycia stale zajętym. Musimy robić wiele rzeczy, aby “nie myśleć”.
- Musimy również zachować ostrożność z nadużywaniem niektórych substancji. Niektórzy ludzie mogą na przykład czuć potrzebę picia alkoholu, a nawet zażywania pewnych narkotyków.
Mindfulness może pomóc w żałobie
Praktyka uważności jest bardzo przydatna dla wszystkich, którzy przezwyciężyli depresję, którzy właśnie przeżywają żałobę, a nawet dla tych, którzy próbują zostawić za sobą uzależnienie. To, co osiągamy dzięki tej praktyce to większa kontrola mentalna i lepsze możliwości, by radzić sobie lepiej z emocjonalnym niepokojem.
- Mindfulness jest szczególnie odpowiednią techniką do regulowania negatywnych lub obsesyjnych wzorców zachowań, zapewniając wewnętrzny spokój i lepszą regulację emocji, takich jak gniew, frustracja lub smutek.
- Z drugiej strony, mindfulness oferuje pacjentowi odpowiednie zasoby, by sprzyjać wewnętrznemu dialogowi, refleksyjnej świadomości i połączeniu z samym sobą, które pomoże nam wykrywać potrzeby, lęki lub niepokoje, aby wiedzieć, jak od razu zareagować.
Na koniec należy zauważyć, że ćwiczenie Mindfulness wymaga wytrwałości, umiejętnością wprowadzenia jej w naszą codzienną rutynę, tak aby była dla nas naprawdę korzystna i pomogła nam uniknąć powrotu do żałoby.