W dziedzinie relacji istnieje jeden naprawdę skuteczny przepis na katastrofę: pasywność. Zakochanie się w kimś, kto zamiast codziennie pracować nad Waszą relacją, bierze Cię za pewnik i prawie nie zwraca na Ciebie uwagi, jest bolesne. Miłość wymaga dynamizmu. Jak powiedział Erich Fromm, jest to forma sztuki, która wymaga wysiłku, dyscypliny i czasu. Jakie problemy może generować posiadanie pasywnego partnera?
Związki, w których dominuje bierność jednego z partnerów, są dość powszechne. To ludzie, którzy krzywdzą swoich ukochanych, nawet nie ruszając palcem. Są również problematyczni przez brak inicjatywy i reakcji emocjonalnych. Za tego rodzaju zachowaniem niekoniecznie stoi brak uczucia, ale naprawdę zniekształcony sposób reagowania na miłość.
Ten wymiar nie ma nic wspólnego ze spokojną naturą. To osobowości, które nie rozumieją odpowiedzialności związanej z posiadaniem partnera. Są to niepewni, pozbawieni inicjatywy i przyzwyczajeni do delegowania zadań ludzie. To osoby z wyraźnymi skłonnościami do zależności, pozwalające swoim partnerom decydować, działać i rozwiązywać problemy. Co jednak kryje się za tego rodzaju zachowaniem? I czy da się coś z tym zrobić?
Bierność w związku może być jedną z głównych przyczyn rozstania.
Posiadanie pasywnego partnera
„Mój partner jest naprawdę pasywny”. Słowa te można bardzo często usłyszeć podczas sesji terapeutycznych. Rzeczywiście, często zdarza się, że jeden partner narzeka, że drugi nic nie mówi, nie działa i nie pracuje nad relacją z taką samą odpowiedzialnością i energią. W momencie, gdy jeden z partnerów bierze na siebie cały ciężar związku, jego fundamenty mogą się zachwiać.
Co zaskakujące, niektórzy ludzie są bardzo asertywni i zdecydowani w obszarze społecznym i zawodowym, ale naprawdę bierni na poziomie emocjonalnym. Zanim wkroczą w sferę emocjonalnej intymności i odpowiedzialności, muszą poznać wiele nowych umiejętności.
Oznacza to, że przez jakiś czas to ich partnerzy utrzymują związek, dopóki stopniowe zużycie, ciągłe sprzeczności i cierpienie nie sprawią, że przestaną to robić. Zastanawiają się, czy ich ofiara jest tego warta. Nawet jeśli dana osoba prosi swojego partnera o działanie i odpowiedź, prawie nigdy tego nie otrzymuje. Dlaczego jednak tak jest?
Brak zainteresowania lub ciężar rutyny w związku może być czynnikiem prowadzącym do przyzwyczajenia. Stopniowo jeden partner przyjmuje bierną postawę i po prostu pozwala drugiemu robić wszystko.
1. Edukacja, uprzedzenia kulturowe i czynniki osobiste
Za sposobem, w jaki budujemy związki i zachowujemy się w relacjach, stoją nieświadome czynniki społeczne i kulturowe. Może to być na przykład seksizm i tradycyjne role płciowe. Można nawet zasugerować, że nadal istnieją mężczyźni, którzy pozostawiają w rękach kobiet aspekty emocjonalne, zadania rodzicielskie i tym podobne. Są również kobiety, które mają skłonność do emocjonalnego uzależnienia.
Jednak te realia powoli się zmieniają i istnieje więcej istotnych czynników, które mogą wyjaśnić bierność w związku. Na przykład niektóre rodzaje osobowości mają zerowe kompetencje w sferze emocjonalnej i relacyjnej. Może to być spowodowane tym, że od dzieciństwa byli przyzwyczajeni do tego, że inni zaspokajają ich potrzeby i potwierdzają ich emocje.
2. Przywiązanie lękowo-bierne
Osoby z lękowym stylem przywiązania często mają obsesję na punkcie biernego przyjmowania uczucia innych, bez inwestowania w wzajemność. Pojmują miłość w sposób jednokierunkowy, nastawiony wyłącznie na uzyskanie „zasobów emocjonalnych”.
3. Wychowanie autorytarne i wymagające: ciężar niepewności
Bierność może być wynikiem wychowania opartego na nieustannej krytyce i cieniu autorytaryzmu. W tym przypadku jednostka była dewaluowana przez tak długi czas, że w końcu decyduje się nie działać, aby uniknąć konfliktu. Z powodu osobistej niepewności odpuszcza i pozwala partnerowi wziąć odpowiedzialność za związek.
4. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Osoby z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) często wykazują bierne zachowania w relacjach emocjonalnych. Mogą zapominać o wielu rzeczach, nie kończyć tego, co zaczęły, i mieć trudności z okazaniem partnerowi swojego zaangażowania. Badanie przeprowadzone przez Ohio University (USA) wykazało trudności, z jakimi borykają się czasem ci, którzy żyją z tą diagnozą.
5. Słabe zarządzanie rozbieżnościami i konfliktami
Niektórzy po serii nieporozumień z partnerem mogą zdecydować się na klasyczne podejście: „Jeśli nie dasz mi tego, czego potrzebuję, przestanę pracować nad naszym związkiem”. Są to ludzie o zerowych umiejętnościach komunikacyjnych, niskiej odporności na frustrację i niskiej inteligencji emocjonalnej.
Niektóre osoby o wyraźnie dziecinnym nastawieniu, po serii konfliktów lub rozbieżności w swoim związku, mogą zdecydować się na zaprzestanie działania lub przyjęcie jakiejkolwiek odpowiedzialności. Mogą nawet przestać rozmawiać ze swoim partnerem.
6. Brak zainteresowania związkiem
Może istnieć inny powód pasywności Twojego partnera. Być może osiągnął on punkt, w którym brak zainteresowania lub ciężar rutyny sprawia, że dusi się on w Waszej relacji. W końcu nie każdy jest w stanie zrobić ten krok i powiedzieć asertywnie: „Czuję, że nasz związek nie układa się najlepiej” lub „Nie czuję już tego, co wcześniej”.
Są to sytuacje, w których jeden z partnerów nagle widzi, jak drugi odsuwa się, ponieważ nie jest już zainteresowany.
Jeśli Twój partner jest naprawdę bierny, musisz działać i domagać się zmian. Komunikacja jest kluczowa.
Co możesz zrobić, jeśli masz biernego partnera?
Jeśli Twój partner jest naprawdę bierny, musisz uważać, by sytuacja ta nie stała się chroniczna. Czasami jednak ze strachu przed samotnością lub nawet zerwaniem możesz zdecydować się na wzięcie pełnej odpowiedzialności. Musisz jednak mieć świadomość, że kochanie kogoś, kto jest bierny w miłości, oznacza, że praktycznie jesteś sam. To bycie z kimś, kto jest obok Ciebie, ale jest nieobecny, kogoś, kto nie troszczy się o Ciebie, nie wspiera Cię ani ma wobec Ciebie zobowiązań.
Więc co możesz zrobić? Pasywność jest tak naprawdę wyuczoną reakcją na inny problem, który jest odsuwany na bok. Dlatego pierwszym krokiem jest komunikacja. Musisz nawiązać asertywny i szczery dialog, aby zrozumieć, co się dzieje. Musisz także dowiedzieć się, co motywuje takie zachowanie. Ponadto Twój partner musi wziąć odpowiedzialność za zmianę.
Jako para jesteście zespołem. Jednak jesteście też dwojgiem ludzi ze swoimi problemami. Oboje macie ukryte rany do wyleczenia i konkretne realia, którymi trzeba się zająć. Jeśli się nimi nie zaopiekujesz, będą miały wpływ na Twój związek. Miłość wymaga dynamizmu i wzajemności oraz bycia rzemieślnikami uczucia, troski i uwagi na co dzień. Jeśli tak się nie stanie, Twój związek rozpadnie się w mgnieniu oka.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Dejnožka, Jan. (2016). Personal Relationships: Emotions and Responsibilities.
- Foss, Berit & Eriksson, Katie & Nåden, Dagfinn. (2018). Love and Responsibility: A New Understanding of Leadership. Nursing Science Quarterly. 31. 148-156. 10.1177/0894318418757023.
-
Wymbs, B. T., Canu, W. H., Sacchetti, G. M., & Ranson, L. M. (2021). Adult ADHD and romantic relationships: What we know and what we can do to help. Journal of marital and family therapy, 47(3), 664–681. https://doi.org/10.1111/jmft.12475