Emocjonalne rany dzieciństwa wpływają na Twój wybór partnera

Nasze życie znajduje się pod wpływem traumatycznych wydarzeń z dzieciństwa. Jak te emocjonalne rany wpływają później na wybór partnera?

Może to zabrzmieć szorstko, ale większość z nas ma emocjonalne rany, które musimy zaakceptować i uleczyć. Bolesne miejsca, które z biegiem czasu stały się chroniczne. Chcesz wiedzieć, czym są te emocjonalne rany i jaki wywierają na ciebie wpływ? Czy chciałbyś wiedzieć, jakie znaczenie mogą mieć przy wyborze partnera? W tym artykule udzielimy Ci odpowiedzi.

Wyjaśnienie wzorców, które leżą u podstaw twoich działań, oznacza, że będziesz w stanie z nimi pracować. Rzeczywiście, mając jasną mapę swojego emocjonalnego terytorium, łatwiej będzie ci się przez nie skutecznie poruszać i przeprowadzać skuteczniejsze zmiany. W szczególności na polu społecznym uda ci się wygenerować lub wzmocnić więzy przywiązania, które zapewnią ci bezpieczeństwo, zaufanie i jasność w twoich relacjach, zarówno z partnerem, jak i innymi ważnymi osobami.

Osoby, które w dzieciństwie nawiązały bezpieczne przywiązanie, mają cenną przewagę w nawiązywaniu bliskich więzi z innymi i nie boją się porzucenia. Innymi słowy, ten rodzaj przywiązania prowadzi do niezależnego dorosłego życia, z autonomią i emocjonalną odpowiedzialnością.

Emocjonalne rany według Lise Bourdeau

Według Lise Bourdeau istnieje pięć emocjonalnych ran, które powstają w dzieciństwie. Istnieje również pięć masek, które zakładasz, aby ukryć te rany, aby z nimi żyć. Twierdzi, że intensywność ran determinuje głębokość tworzonych masek.

Często w wieku dorosłym trzeba popracować nad wybaczeniem i odpuszczeniem tych masek. Jeśli tego nie zrobisz, stają się przeszkodą dla twojej autentyczności, a także polem minowym dla dyskomfortu wynikającego z dysonansu. Pięć ran wynika z odrzucenia, porzucenia, upokorzenia, zdrady i niesprawiedliwości.

Rana odrzucenia: maska wycofania

Rana odrzucenia jest zakorzeniona w psychice dziecka między poczęciem a pierwszym rokiem życia. W takim przypadku dziecko utrzymuje więź unikającą z rodzicem lub rodzicami. W konsekwencji dorosły, który ma tę ranę, doświadczył w dzieciństwie odrzucenia i będzie miał tendencję do odrzucania zarówno siebie, jak i innych.

Jednak osoby takie odrzucą również przyjemne i udane doświadczenia z powodu głębokiego poczucia wewnętrznej pustki i błędnego przekonania, że nie zasługują na to. Ta rana powoduje, że zakładają maskę wycofania.

Rana porzucenia: maska zależna

Z perspektywy chronologicznej drugą raną jest rana porzucenia. Zwykle jest generowana w wieku od jednego do trzech lat. W tym przypadku rodzic tworzy ambiwalentną więź przywiązania pełną sprzeczności ze swoim dzieckiem. Ci, którzy doświadczyli porzucenia, będą mieli tendencję do porzucania planów i relacji, dopóki nie uświadomią sobie swojego niedostatku i zaczną brać odpowiedzialność za swoje życie i samotność.

Dorosły z tą raną nieustannie szuka uwagi, wsparcia i ochrony przed otaczającymi go ludźmi. W rzeczywistości największym lękiem takich osób jest samotność, dlatego ich maską jest zależność.

Rana upokorzenia: maska masochisty

Trzecia rana to rana upokorzenia. Ponownie, ma tendencję do generowania się między pierwszym a trzecim rokiem życia. W tym przypadku rodzic odnosi się do dziecka z lękowym i ambiwalentnym przywiązaniem. Dorośli, którzy doświadczyli wszelkiego rodzaju nadużyć, upokorzeń, porównań lub którzy byli wyśmiewani i zawstydzeni swoim wyglądem fizycznym, postawą i zachowaniem w dzieciństwie, często dźwigają ten ciężar na plecach.

Zwykle są to niepewne, nieśmiałe i niezdecydowane istoty, które w głębi duszy czują się winne i nie wierzą, że mają jakąkolwiek wolność. Dlatego, aby przezwyciężyć te uczucia, zakładają maskę masochisty.

Rana zdrady: maska kontrolera

Czwarta rana emocjonalna to rana zdrady wynikająca z niezorganizowanego przywiązania do rodzica. Występuje w wieku od dwóch do czterech lat. Dorosły cierpiący z powodu rany zdrady będzie nieufny, ponieważ nie pozwoli sobie ufać niczemu ani nikomu.

Osoby takie wykazują lęk przed byciem okłamywanym. Niemniej jednak nieświadomie starają się angażować w sytuacje, w których nieuchronnie są okłamywani. Zakładają maskę kontrolera, otaczając się mgiełką zazdrości i strachu przed rozstaniem.

Rana niesprawiedliwości: sztywna maska

Ostatnią raną jest niesprawiedliwość. Jest generowany między czwartym a szóstym rokiem życia i zakorzeniony w niezorganizowanym przywiązaniu do rodzica. W tym przypadku dziecko poczuło się zablokowane w swojej indywidualności i wyrażaniu tego, kim jest.

W pewnym momencie wszyscy doświadczyliśmy lub byliśmy świadkami niesprawiedliwych sytuacji. Jednak osoby z raną niesprawiedliwości uważają, że takie sytuacje są niemożliwe do przezwyciężenia, a ich reakcje są nieproporcjonalne. Jedną z ich najważniejszych cech jest strach przed popełnianiem błędów oraz skłonność lub obsesja na punkcie perfekcji. Zakładają sztywną maskę.

Każdy bez wyjątku ma niektóre z tych ran. Co więcej, ta rana zostanie odzwierciedlona w relacji, którą masz ze swoim partnerem.

Jak wybieramy naszych partnerów?

Rany emocjonalne z dzieciństwa w dużej mierze determinują rodzaj relacji, jakie nawiązujemy przez całe życie. Jedną z najważniejszych więzi jest ta, którą mamy z partnerem. Jak wspomnieliśmy wcześniej, osoby cierpiące z powodu odrzucenia odrzucają bliskość z innymi i doświadczają trudności w relacjach. W konsekwencji ich partnerzy będą pozbawieni intymności.

Z drugiej strony dorośli z ranami porzucenia obawiają się, że ich partnerzy ich nie kochają lub tak naprawdę ich nie chcą. Trudno im wchodzić w interakcje ze swoimi partnerami w sposób, w jaki chcą, ponieważ mają tendencję do oczekiwania większej intymności lub więzi, niż mogą zapewnić ich partnerzy. Tak powstaje zależność emocjonalna.

Ci, którzy doznali upokorzenia, przyciągają ludzi, którzy sprawiają, że czują się upokorzeni. Na przykład, kobieta może przyciągnąć mężczyznę, który flirtuje z innymi kobietami, a mężczyzna może przyciągnąć kobietę, która jest wyjątkowo prowokująca dla innych mężczyzn. Wreszcie, rany niesprawiedliwości odbijają się na zimnych i sztywnych osobach, które mają trudności z przyjmowaniem innych, ponieważ wolą być same.

Jakie wzorce cię kształtują?

Według Lise Bourbeau nosimy te maski, na próżno próbując się chronić. Jednak paradoksalnie przyciągamy dokładnie takie sytuacje i rodzaje ludzi, które sprawiają, że czujemy się odrzuceni, opuszczeni, upokorzeni, zdradzeni lub poszkodowani.

Na szczęście uzdrowienie ran i zrzucenie maski jest możliwe. Jeśli tylko rozpoznasz swoje rany i maskę, którą nosisz, i wybaczysz sobie oraz tym, którzy cię skrzywdzili. W rzeczywistości musisz zacząć akceptować i kochać siebie takim, jakim jesteś.