Organizacje przymusowe: niebezpieczne grupy

Zwykle myślimy o sekcie jako o grupie religijnej lub duchowej, której członkowie żyją z dala od społeczeństwa i do której należą tylko odmieńcy lub osoby z poważnymi problemami psychicznymi. Jednak tego typu grupy, tak zwane organizacje przymusowe, rosną w siłę.

Wszyscy jesteśmy podatni ich pułapki. Podobnie jak każda jednostka, w pewnych okolicznościach, może być wyjątkowo podatna na perswazję.

Organizacje przymusowe nie są uważane za takie na podstawie propagowanej przez nie ideologii, ale na podstawie zachowania ich członków i ustalonej dynamiki. Ich podstawą jest hierarchia kontroli, w której jednostki podlegają rozkazom przywódcy, doktryny lub społeczności. Ale w jaki sposób staliśmy się ofiarami tych struktur i dlaczego są one tak niebezpieczne? Wyjaśniamy to poniżej.

Organizacje przymusowe

Organizacje przymusowe to zamknięte społeczności, na których członkach wywiera się procesy perswazji i manipulacji w celu uzyskania nad nimi absolutnej kontroli. Liderzy i inni uczestnicy tego przedsięwzięcia stosują techniki przymusu, aby wywołać uzależnienie u ofiar i narzucić im określone zachowania.

Chociaż najpowszechniejsze (lub przynajmniej najbardziej znane) są grupy promujące idee religijne i duchowe, istnieją też inne rodzaje. Organizacje te mogą przyciągać swoich zwolenników, zachęcając do rzekomej poprawy lub rozwoju osobistego, promując ruchy mające na celu „ulepszanie świata”, obiecując długo oczekiwaną wolność finansową lub odnosząc się do wszelkich delikatnych aspektów związanych z ich potrzebami.

Dlatego, aby rozpoznać grupę stosującą przymus, nie musimy skupiać się tak bardzo na jej ideałach, ale na innych aspektach, takich jak:

• Istnienie charyzmatycznego przywódcy, który domaga się czci.
• Indoktrynacja oparta na skrajnych ideałach, która nie toleruje krytycznego myślenia. Na przykład członkom nie wolno wątpić, kwestionować ani myśleć samodzielnie, ale muszą stać się fanatycznymi wyznawcami.
• Wykorzystywanie seksualne, emocjonalne, finansowe lub innego rodzaju wykorzystywania członków.
• Znacznie ograniczona autonomia osobista. Ofiary prawie nie mają kontroli nad własnym życiem, emocjami, związkami, czasem czy finansami.

W jaki sposób członkowie angażują się w organizacje przymusowe?

Kiedy jednostka angażuje się w organizację stosującą przymus, płaci wysoką cenę. Z reguły popada w długi lub zostaje pozbawiona majątku, odizolowana i odseparowana od rodziny i przyjaciół, odcięta od studiów i kariery zawodowej. Ostatecznie traci dotychczasowe życie i zdolność do samorządności. Jest zależna, podporządkowana i generalnie wykorzystywana.

Biorąc to pod uwagę, możesz się zastanawiać, jak ktokolwiek w ogóle zostaje zaangażowany w taką strukturę. Patrząc na to z zewnątrz, możemy czuć się odporni lub lepsi od tych, którzy wpadają w sieci tego typu grup. Jednak prawda jest taka, że są one wszędzie.

Na przykład dzisiaj, w zglobalizowanym i cyfrowym świecie, jesteśmy nieustannie bombardowani reklamami i propozycjami tak zwanych trenerów, mentorów i konsultantów. Obiecują nam wymarzone życie i próbują wciągnąć nas w swoje piramidalne struktury. Być może nawet obserwujesz taką osobę w mediach społecznościowych.

Nie tylko ich wszechobecność jest niebezpieczna. Mają one również dobrze przebadane i skuteczne mechanizmy i strategie psychologiczne, które pozwalają im chwytać i kontrolować coraz więcej ludzi. Jest to proces, który rozwija się stopniowo i przechodzi przez kilka faz.

Uwodzenie i schwytanie

Na początku organizacje przymusowe pokazują Ci swoją najlepszą stronę. Podczas rekrutacji liderzy są przyjaźni, przystępni, kompetentni i godni zaufania. Oferują dużo uwagi, zachęty i pozytywnego wzmocnienia.

Ponadto starają się, aby ofiara identyfikowała się z wartościami, które propagują. Obiecują finansowe, emocjonalne lub duchowe dobre samopoczucie. Przede wszystkim dają poczucie wspólnoty, która brzmi szczególnie kusząco.

Istnieje kilka cech, które sprawiają, że jednostki są bardziej podatne na przechwycenie przez te organizacje. Są to na przykład młodość i niedoświadczenie, pochodzenie z dysfunkcyjnej rodziny, niedostosowanie społeczne, a przede wszystkim przechodzenie przez skomplikowaną i przytłaczającą emocjonalnie sytuację. Ryzyko jest również większe, jeśli „rekruter” znajduje się blisko ofiary, a ta nie jest świadoma technik manipulacyjnych, które spróbuje wobec niej zastosować.

Kontrola i indoktrynacja

Gdy jednostka zostanie schwytana, organizacja zaczyna stosować szereg strategii przymusu, próbując osiągnąć całkowitą kontrolę. Na przykład:

• Ofiara jest odizolowana od otoczenia.
• Wywołuje się w niej emocje winy lub wstydu. Alternatywnie zachęca się pozytywne stany emocjonalne.
• Jej czas jest kontrolowany.
• Wymaga się od niej poświęcenia sprawie.
• Jej własna tożsamość zostaje anulowana i musi przyjąć tożsamość grupy. Co więcej, wpaja się w niej ideę, że jest wartościowa tylko wtedy, gdy należy do grupy.
• Jeśli myśli krytycznie, jest karana.
• Grupa narzuca jednostce absolutną władzę. Ponadto indoktrynuje w niej przekonanie, że lider grupy jest kimś wyjątkowym.

Chronimy się przed grupami stosującymi przymus

Pod koniec procesu jednostka traci swoją tożsamość, relacje, majątek, a przede wszystkim autonomię. Nie zdając sobie z tego sprawy, setki tysięcy ludzi wpada w te manipulacyjne sieci. Są zakamuflowane pod pozorem grup coachingowych, rozwoju osobistego, jogi, kryptowalut lub przedsiębiorczości, z których nie można uciec. Organizacja przymusowa sprawia, że odejście jest niezwykle trudne.

Jest to jeden z powodów, dla których w wielu krajach eliminuje się tego typu grupy, w celu zapewnienia obywatelom bezpieczeństwa. Jednak bez względu na to, ile inicjatyw zostanie uruchomionych przez oficjalne organy, ważne jest, aby każda osoba była świadoma istnienia niebezpieczeństwa i zachowywała czujność.

Bądźmy świadomi. Każdy, kto oferuje szybkie i magiczne rozwiązania, próbuje wzbudzić w Tobie poczucie winy, próbuje odizolować Cię od środowiska lub pracy lub stara się indoktrynować, nie pozwalając Ci zadawać pytań, zawsze powinien być w Twoich oczach czerwoną flagą.