Objadanie się jest spowodowane emocjami, a nie głodem

Emocje też są głodne. Jednak poza samym tylko doprowadzeniem do nadwagi i innych problemów zdrowotnych, objadanie się polega na karmieniu się nieszczęściem, bólem i poczuciem winy. Dlatego też musisz wiedzieć, jak odróżnić prawdziwy głód fizjologiczny od głodu emocjonalnego.
Objadanie się jest spowodowane emocjami, a nie głodem
Valeria Sabater

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Valeria Sabater.

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

Smutek również staje się głodny, podobnie jak stres i frustracja po złym dniu w pracy. Osoby cierpiące na chroniczne objadanie się nie zawsze są w stanie odróżnić głód fizjologiczny od głodu emocjonalnego.

Niestety nieustanne objadanie się przekłada się na zachwianie równowagi zdrowia w zakresie na przykład poziomu cholesterolu we krwi, nadciśnienia, nadwagi i innych problemów. Jednak poza tymi organicznymi problemami istnieje też jeszcze bardziej złożone wyzwanie.

To ból, niezadowolenie, poczucie winy i nieszczęście. To prawda, że istotne są niuanse. Każdy z nas zapewne przeżył już ten szczególny okres w swoim życiu, kiedy stres doprowadził ich do niewłaściwych zachować żywieniowych.

Na przykład presja w postaci sesji egzaminacyjnej lub nadmierne obciążenie pracą często skłania ludzi do tego typu reakcji.

Istnieją jednak inne realia, które często pozostają niezauważone. A zaburzenia stylu odżywiania się często manifestują się w ten własnie sposób. W efekcie objadanie się okazuje się być ściśle uwarunkowane stanem umysłu.

Oznacza to, że czasami wchodzisz w stan, z którego nie możesz się łatwo wydostać. Talerz pełen warzyw nigdy nie zaspokoi głodu emocjonalnego.

To prawda, że lęk i niepewność przekłada się na skłonność do „fast foodów”. Tak więc, jeśli nie naprawisz tego, co kryje się za Twoim lękiem, po prostu będziesz wciąż wzmacniać i powtarzać te same zachowania w kółko i w kółko.

Dzieje się tak dlatego, że będziesz wtedy myśleć o jedzeniu jako o nośniku emocjonalnej ulgi.

Objawy, przyczyny i strategie radzenia sobie z lękiem wywołującym objadanie się

Emocje też są głodne. Jednak poza samym tylko doprowadzeniem do nadwagi i innych problemów zdrowotnych, objadanie się polega na karmieniu się nieszczęściem, bólem i poczuciem winy.

Dlatego też musisz wiedzieć, jak odróżnić prawdziwy głód fizjologiczny od głodu emocjonalnego.

Przed lodówką

Cierpisz na to specyficzne zaburzenie, jeśli Twój lęk przed jedzeniem ma charakter stały. Co więcej, duża część badań naukowych na ten temat pokazuje, że zaburzenia lękowe są w większości przypadków czynnikiem etiologicznym tego typu problemów żywieniowych.

Badania, takie jak to przeprowadzone na Wydziale Psychiatrii Uniwersytetu w Minnesocie, wykazały niezbicie ten związek. Autor badania, dr Corine Webb, zauważa, że wiele z tych osób ma średnio rzecz biorąc słabe umiejętności radzenia sobie ze stanami emocjonalnymi, które wywołują kompulsywny głód.

Bez wątpienia są to złożone sytuacje, o których powinieneś wiedzieć nieco więcej.

Jak możesz sprawdzić, czy cierpisz na kompulsywne objadanie się?

Jak ktoś mógłby nie wiedzieć, że je tylko z powodu niepokoju? Ale choć może się to wydawać szalone, nie zawsze jest takie proste do określenia. Dzieje się tak dlatego, że wiele osób nie wie, jak odróżnić głód fizjologiczny od emocjonalnego.

Oto dwa przykłady najbardziej typowych cech tego ostatniego:

  • Chęć zjedzenia czegoś pojawia się nagle, impulsywnie, w postaci zachcianek.
  • Ogólnie rzecz biorąc, te epizody obejmujące objadanie się występują, gdy jesteś sam.

Mózg zasadniczo szuka pożywienia, które daje przyjemność. Czyli takiego, który może dostarczyć obfitego zastrzyku serotoninowego.

Coś takiego może się zdarzyć przede wszystkim poprzez spożywanie „fast foodów”, które możesz jeść w sposób kompulsywny.

Głód emocjonalny pojawia się z większą intensywnością właśnie wtedy, gdy masz wiele obowiązków i jesteś pod silną presją. Na przykład, powinieneś już wczoraj rozpocząć pracę nad tym projektem, który musisz przedstawić w przyszłym tygodniu w swojej pracy.

Zamiast tego usiadłeś jednak na kanapie przed telewizorem z kilkoma paczkami frytek, wielką pizzą i lodami.

Dlatego własnie ten rodzaj apetytu nie jest fizjologiczny i nadal rzadko jest zaspokajany. Jesz i jesz do syta. Jednak w rzeczywistości jedyne, czego pragniesz, to czuć się mniej pustym i przestać odczuwać niepokój, więc próbujesz to oszukać, robiąc coś satysfakcjonującego w inny sposób.

Teraz musisz jednak pamiętać o tym, że jedzenie wywołane niepokojem wywołuje poczucie winy. Dlatego też chcesz przystąpić do jedzenia, aby uspokoić swoje pragnienie emocjonalne. Ale Twój dyskomfort tylko pogarsza się, nie pozwalając Ci nie odczuwać satysfakcji.

Dzieje się tak, ponieważ czujesz się źle z powodu utraty kontroli nad sobą. Wiesz doskonale o tym, że te potrawy są dla Ciebie niezdrowe, a uczucie, że wyrządziłeś sobie krzywdę, jest jeszcze bardziej frustrujące.

Co powoduje objadanie się?

Emocje są oczywiście przyczyną tego niepokoju. Te nastroje są zwykle aranżowane przez różne sytuacje, ale warto podkreślić następujące, najbardziej typowe czynniki:

Słodycze
  • Wysokie wymagania wobec samego siebie
  • Ciągła potrzeba posiadania wszystkiego pod kontrolą. Chociaż może się to wydawać nieco paradoksalne, to jednak istnieje dobre wyjaśnienie tego mechanizmu. Otóż potrzeba tego, by wszystko mieć pod kontrolą, może Cię wyczerpać. A to nagle prowadzi do efektu odbicia. W ten sposób twoje wyczerpanie szuka zaworu do ucieczki poprzez objadanie się fast foodami.
  • Niskie poczucie własnej wartości i nieustanne myślenie o jedzeniu jako mechanizmie nagrody.
  • Ponadto objadanie się jest mechanizmem ucieczki w stresujących chwilach lub po prostu zawsze wtedy, gdy masz zły dzień.

Strategie zmniejszania i kontrolowania lęku powodującego kompulsywne jedzenie

Aby zredukować swoje kompulsywne objadanie się, powinieneś wziąć pod uwagę jedną rzecz. Otóż musisz skonsultować się z profesjonalistą specjalizującym się w zaburzeniach odżywiania, jeśli przeciągasz takie zachowanie przez długi czas.

Zarówno psychologowie, jak i dietetycy mogą stać się Twoimi najlepszymi sprzymierzeńcami w tego typu sytuacjach.

Jeśli jednak zdarza się to sporadycznie i zdajesz sobie sprawę, że Twój niezdrowy nawyk zdarza się tylko w określonych porach, postaraj się postępować zgodnie z zaprezentowanymi przez nas wskazówkami.

  • Wyjaśnij samemu sobie, że to źródła stresu i niepokoju skłaniają Cię do impulsywnego jedzenia. Postaraj się nauczyć zarządzać nimi, skup się na nich z innej perspektywy i przejmij nad nimi kontrolę.
  • Wprowadź zmiany w swojej codziennej rutynie i zrób coś motywującego. Coś, co pomoże Ci kontrolować ten niepokój. Wykonaj jakąś czynność dającą Ci satysfakcję.
  • Szukaj innych rodzajów nagród.
  • Staraj się nie jeść w samotności.
  • Zaplanuj, co zamierzasz zjeść i nie zostawiaj sobie miejsca na improwizację.
  • Idź do supermarketu ze szczegółową listą zawierającą same tylko zdrowe produkty. Pamiętaj o tym: „Wszystko, czego nie wrzucisz do koszyka, nie będzie dostępne w domu do zjedzenia”.
  • Naucz się zarządzać swoimi emocjami i ćwicz techniki relaksacyjne.

Podsumowując, większość ludzi poradziła sobie z pustką w żołądku, która rzadko jest nasycona, więcej niż raz. Twój głód emocjonalny jest zawsze produktem Twojego umysłu, który wymaga uwagi. A także poczucia własnej wartości, które musisz naprawić i wzmocnić.

Poszukaj pomocy u specjalistów, ponieważ Twoje zdrowie zarówno fizyczne, jak i psychiczne jest równie ważne.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • CM Webb (2011) Eating-related anxiety in individuals with eating disorder.Eat Weight Disord. 2011 Dec; 16(4): e236–e241.
    doi: 10.1007/BF03327466
  • Fairburn, C.G. (1995). Overcoming Binge Eating. New York: Guilford Press.
  • Yanovski, S.Z. (1993). “Binge Eating Disorder: Current Knowledge and Future Directions”. Obesity Research.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.