Chyba żaden rodzic nie jest w stanie przyznać się, że nie kocha swojego dziecka. Jednak zdarza się to częściej niż powinno. Wystarczy spojrzeć na niekochane dziecko i od razu możemy zobaczyć blizny, jakie pozostawia u niego brak miłości. Różnica, jaką widać gołym okiem między dzieckiem, które jest kochane i akceptowane a tym, jaką postawę przybiera niekochane dziecko… jest ogromna.
Jest wiele rzeczy, które powodują brak miłości ze strony rodzica. Jedną z najważniejszych jest to, że decyzja o posiadaniu potomstwa nie była zgodna z prawdziwymi pragnieniami i wystarczająco przemyślana. W sercu rodzica nie było miejsca (ani możliwości wygospodarowania go) dla dziecka, które ma się urodzić. Pojawia się niechciane i niekochane dziecko.
Kiedy dziecko rodzi się w relacji, gdzie nie ma miłości rozwija zachowania, które pokazują jego zdezorientowanie i złe samopoczucie. Nawet ono samo nie rozumie, co się z nim dzieje, tym bardziej jeśli mówimy o małym dziecku. Dziecko niekochane widzi świat jako miejsce niebezpieczne, które mu zagraża, czuje się samotne i zrobiłoby wszystko, co w jego mocy by to zmienić.
Sytuacja komplikuje się bardziej, gdy rodzice nie są w stanie przyznać, że nie akceptują dziecka. W tych przypadkach, wymyślają całą serię usprawiedliwień dla swoich zachowań, czy to braku miłości czy przemocy. Zazwyczaj mówią, że każdy objaw przemocy czy lekceważenia jest dla dobra dziecka. Dlatego zdezorientowane dziecko dochodzi do wniosku, że to ono cały czas zachowuje się nieodpowiednio i zasługuje na naganę.
“Nigdy nie jest za późno na szczęśliwe dzieciństwo”.
-Tom Robin-
Niekochane dziecko i poczucie winy
Są matki, które mówią swoim dzieciom, że je wykańczają. Albo, że są “nieznośne”. Oczywiście, jasnym jest, że matki, które mówią takie rzeczy swoim dzieciom są na skraju wytrzymałości, jednak może być też tak, że już zanim miały kontakt z dzieckiem poziom stresu u nich był bardzo wysoki.
To samo dzieje się, kiedy małemu dziecku stawiamy wymagania, których nie jest w stanie spełnić, być może z uwagi na to, że jest ich zbyt dużo, że są źle sformułowane lub wymagają od dziecka więcej, niż może dać, biorąc pod uwagę jego stopień rozwoju. Możliwe, że prosi się dziecko, by było zawsze spokojne, by uważało przez długi okres czasu lub by nakryło stół do posiłku tak, jak dorosły.
W tych przypadkach to rodzice i ich brak wizji generuje frustrację i sprawia, że dziecko czuje się zagubione i ułomne.
Niekochanemu dziecku wydaje się, że wszystko, co robi denerwuje jego rodziców. I że nic co zrobi nie wystarczy, żeby w końcu je pokochali. Nie mając możliwości obiektywnej oceny sytuacji rozwija w sobie ogromne poczucie winy z powodu tego, co się dzieje. Tworzy negatywny obraz własnej osoby i staje się bezbronne. Ma wrażenie, że cokolwiek zrobi rezultat zawsze będzie taki sam i że nie może go kontrolować.
Blizny po braku miłości
Kiedy dziecko nie jest kochane, łamie mu się serce. Nie mogąc nadać formy ani treści cierpieniu, jakie doświadcza nie okazuje go w sposób bezpośredni. Rozwija zachowania, dzięki którym może uwolnić wewnętrzny ból i niepokój.
Niektóre z zachowań jakie rozwija niekochane dziecko są następujące:
- Rozwija w sobie uczucie strachu i rożnego rodzaju fobie. Przed ciemnością, przed niektórymi przedmiotami lub zwierzętami, przed niektórymi sytuacjami. Nie jest w stanie ich kontrolować.
- Staje się bardzo impulsywne. Nie jest w stanie kontrolować gniewu, płaczu, śmiechu czy jakichkolwiek innych emocji. Jego emocje zawsze są mocno przesadzone.
- Jest niestabilne. Dziś chce jedno, jutro drugie. Mogą też zmieniać zachowanie z minuty na minutę. Cecha dosyć typowa u małych dzieci, jednak u tych niekochanych dużo wyraźniej zaznaczona.
- Staje się bardziej niespokojne, nie jest w stanie usiedzieć w miejscu, musi cały czas być w ruchu. Rozwija też wiele innych powtarzających się zachowań.
- Ciężko mu się skupić, uważać i zazwyczaj ma problemy w nauce.
- Chce być niewidzialne, a przynajmniej próbuje. Jest, ale tak naprawdę jakby go nie było. Próbuje się ukryć, zakamuflować, „nie istnieć”.
- Ma bardzo słabo rozwinięte umiejętności społeczne. Nie czuje się komfortowo lub zachowuje się zbyt przesadnie w towarzystwie innych dzieci lub dorosłych.
Niekochane dziecko, któremu nie okazuje się uczuć, traci zaufanie do innych. Pokazuje wiele oznak zdezorientowania i niepokoju. Czasami zachowuje się zbyt dziecinnie, a czasami wręcz przeciwnie, ich zachowanie jest zbyt dorosłe i poważne jak na ich wiek. Ogólnie rzecz biorąc, widać w ich oczach smutek, usłużność, a w zachowaniu wołanie o pomoc.
Istota ludzka potrzebuje czułości, uścisków i czułych słów przez całe życie. Szczególnie w ciągu najmłodszych lat. Te oznaki miłości są emocjonalnym pokarmem tak potrzebnym dla wzrostu: są podstawową potrzebą, tak samo jak jedzenie czy spanie.
Nie istnieją idealni rodzice, jednak kiedy rodzi się dziecko, nie mamy innego wyjścia, jak postarać się by czuło się kochane i akceptowane w rodzinie, w której będzie dorastać.