Aby poczuć upragniony spokój nie trzeba zawsze patrzeć w dal. Ponieważ ciało – a w szczególności ten czy inny neuroprzekaźnik – może nam wiele ujawnić.
Kiedy myślimy o pokoju wyobrażamy sobie siebie spokojnych, w atmosferze hojności i przyjaźni. Wydaje się, że jest to utopia, którą można przeżyć tylko w pewnym momencie w przyszłości. Zawsze w przyszłości – lub tylko czasami. Nie oznacza to jednak, że nie można tego osiągnąć. Opowiemy Ci dzisiaj, czym jest neuroprzekaźnik pokoju.
Weźmy pod uwagę ważną kwestię: w prawdziwym życiu poziom kortyzolu jest podwyższony ze względu na ilość stresu, z którym każdy z nas – w większym lub mniejszym stopniu – musi się borykać każdego dnia. Próbując przystosować się do chaosu wynikającego z wielu bodźców, którym poddaje nas otoczenie, zaczynają działać nadnercza.
Pośród całej tej pracy znajduje się substancja, którą wydziela nasz organizm, aby radzić sobie ze stresem. I pomagać nam zachować spokój. Jest nią serotonina.
Serotonina to neuroprzekaźnik wytwarzany w ośrodkowym układzie nerwowym, a także w określonych komórkach przewodu pokarmowego. Ten neuroprzekaźnik pełni różne funkcje, z których większość związana jest z dobrym samopoczuciem i spokojem. Dzięki czemu nosi miano „hormonu pokoju”.
Neuroprzekaźnik pokoju – serotonina
W ośrodkowym układzie nerwowym serotonina odgrywa ważną rolę w hamowaniu gniewu i tłumieniu agresji. Dlatego można powiedzieć, że ta substancja to zimny okład na gorączkę wywołaną gniewem.
Jej wzrost w obwodach nerwowych daje dobre samopoczucie, uczucie odprężenia, lepszej samooceny, koncentracji i motywacji, co jest bardzo przyjemne i może sprawić, że będzie nam się wydawać, że osiągnęliśmy spokój.
W mózgu serotonina reguluje lęk, co poprawia nastrój i sprawia, że czujemy się szczęśliwsi, ponieważ możemy zobaczyć, co dzieje się w naszym życiu przez różowe okulary.
Wśród głównych funkcji serotoniny jest regulacja apetytu poprzez uczucie sytości, równoważenie pożądania seksualnego, kontrola temperatury ciała. A także aktywności motorycznej oraz funkcji percepcyjnych i poznawczych.
Z drugiej strony interweniuje w inne znane neuroprzekaźniki, takie jak dopamina i norepinefryna, które są związane z cierpieniem, lękiem, strachem, agresywnością, a także problemami z jedzeniem i nałogami.
Neuroprzekaźnik serotonina – inne funkcje w ciele
Działa na ruchy jelit, ponieważ występuje w dużych ilościach w żołądku i jelitach, dlatego pomaga w rozkładaniu pokarmu. Reguluje również nudności, ponieważ wzrost serotoniny pomaga eliminować toksyczne substancje z jelita (na przykład podczas biegunki) i stymuluje obszar mózgu kontrolujący nudności.
Dodatkowo serotonina powoduje zwężenie naczyń, ułatwiając w ten sposób krzepnięcie krwi, ponieważ płytki krwi uwalniają serotoninę, która pomaga goić rany.
W nocy naturalnie obniżając poziom kortyzolu (który utrzymuje nas w stanie czujności) wytwarza negatywne sprzężenie zwrotne z serotoniną (podnosi się jej poziom). To otwiera drzwi melatoninie – hormonowi wywołującemu sen, który jest wytwarzany w mózgu przez szyszynkę, która jest regulatorem rytmu dobowego (sen-czuwanie).
Gdy nadchodzi świt, nadnercza zaczyna pompować nasze super paliwo – kortyzol – aby nas obudzić i przygotować na nadchodzący dzień. Zmniejszają poziom melatoniny i zwiększają poziom serotoniny, która nie jest już przekształcana w melatoninę.
Wewnętrzny zegar serotonergiczny odpowiada za koordynację wszystkich tych biologicznych funkcji cyklu snu: między innymi za regulację temperatury ciała, pulsację kortyzolu, produkcję melatoniny. Właściwa koordynacja pozwala nam spać spokojnie i odpocząć w ramach przygotowań do nowej podróży.
Kiedy spada poziomy serotoniny znika uczucie spokoju?
Mężczyźni wytwarzają do 50% więcej serotoniny niż kobiety. Dlatego kobiety są bardziej wrażliwe na zmiany poziomu serotoniny. Estrogeny i progesteron są związane z serotoniną. Kobiety, których jajniki wytwarzają więcej estrogenu i progesteronu są bardziej odporne na stres, ponieważ mają większe ilości serotoniny.
Ale te, które mają mniejsze poziomy estrogenu i progesteronu mają również niższy poziom serotoniny. Na początku miesiączki stają się wrogie, poirytowane, przygnębione. Pojawiają się napady płaczu i złości.
Stres, poziom cukru we krwi i zmiany hormonalne, szczególnie w estrogenach, to tylko niektóre z przyczyn zmiany poziomu serotoniny. Deficyt jest również związany ze stanami nastroju, np. agresywnością, złym samopoczuciem rano, lękiem, depresją, a nawet migrenami. Gdy poziom serotoniny spada, naczynia krwionośne rozszerzają się.
Niski poziom serotoniny jest wyraźnie widoczny w stanach depresyjnych (na przykład złe samopoczucie i negatywne myśli). Oraz w fibromialgii, której niski poziom serotoniny częściowo generuje typowe dla tego stanu bóle i zaburzenia snu.
Można je również zaobserwować u osób z trudnościami w nauce, pamięci i koncentracji, ze zmianami pożądania seksualnego. Dodatkowo może wpływać na rytm jedzenia. Może sprawić, że ciągle będziesz chciał jeść słodycze lub, że będziesz chciał cały czas jeść.
Negatywne myśli („Powinienem był to zrobić…”, które zawsze zaznaczają brak czegoś i prowadzą do myślenia o tym, co myślą o Tobie inni itp.) oprócz tego, że są absolutnie dewaluujące i niszczące są dowodem niedoboru serotoniny. Jej długotrwały brak może mieć katastrofalne skutki.
I nadchodzi wiosna!
Wraz z nadejściem wiosny i lata serotonina jest uwarunkowana światłem, które dociera z organizmu. Prowadzi to do postępującego wzrostu dobrego samopoczucia i szczęścia przy większej stymulacji seksualnej, w wyniku stężenia tego neuroprzekaźnika w mózgu.
Nazywa się go również „hormonem przyjemności”. W akcie seksualnym mającym na celu wytrysk lub orgazm, podwzgórze, ten wielki dowódca mózgu, który kieruje przysadką mózgową i układem hormonalnym, uwalnia oksytocynę (hormon miłości ) przez przysadkę.
Po wytrysku ilość serotoniny w mózgu znacznie wzrasta, powodując stan przyjemności i spokoju. Serotoninę można stymulować różnymi pokarmami. Na przykład tryptofan jest prekursorem serotoniny.
Jest niezbędnym aminokwasem, który, ponieważ nie jest wytwarzany przez organizm, jest niezbędny do uzyskania go z pożywieniem (mleko i produkty pochodne, jaja, kurczak lub indyk, soja, rośliny strączkowe, banany, ananas, pomidory, makaron, płatki zbożowe, ryż, ser, gorzka czekolada, chude wędliny).
Regularne uprawianie sportu produkuje nie tylko endorfiny, ale także serotoninę. Oprócz korzyści płynących z układu krążenia i układu mięśniowo-szkieletowego techniki relaksacyjne, takie jak joga, medytacja, życie na świeżym powietrzu, spacery, taniec i zabawa sprzyjają jej zwiększeniu.
Podobnie unikanie rutyny, tworzenie nowych rzeczy i rozwijanie nowych działań również stymuluje tę substancję.
Krótko mówiąc, szczęście, dobre samopoczucie i spokój są związane z serotoniną. Dlatego wykonujmy czynności, które wypełnią nasz mózg tym neuroprzekaźnikiem. Bądźmy serotoninergiczni!
„Jest burza, która rozdziera pień i ciągnie go /
Od dołu wznosi się pęknięcie /
przypływ, wrzenie wraca, wraca /
tam dla pokoju /
usiądź w ciszy”.-Hanni Ossott-