Porozmawiamy dziś o nauczycielach. W tym artykule interesują nas jednak nauczyciele z inteligencją emocjonalną. Czy pamiętasz któryś ze swoich szkolnych dni? Z pewnością tak! Wszyscy mamy w pamięci nauczyciela, który szczególnie na nas wpłynął, prawda?
Jak myślisz, dlaczego zajmuje pierwsze miejsce w Twojej pamięci spośród wszystkich, którzy nas uczyli?
Rzeczywistość jest taka, że nauczyciele, których mamy w dzieciństwie, zostawiają w nas swój ślad. Nie zdając sobie z tego sprawy, stają się wzorami, które naśladujemy i z których się uczymy. Czym się różnią nauczyciele z inteligencją emocjonalną od tych, którzy jej nie mają?
„Większość z nas nie ma więcej niż pięć lub sześć osób, które nas pamiętają. Nauczyciele mają tysiące ludzi, którzy pamiętają ich do końca życia ”.
-Andy Rooney-
Nauczyciele z inteligencją emocjonalną: wzory do naśladowania dla dzieci
Na etapie szkolnym wszechstronnie rozwijamy się jako ludzie. Zdobywamy wiedzę z zakresu matematyki, języka lub geografii. Ale nie tylko to, zaczęliśmy również nawiązywać relacje z innymi osobami spoza naszej rodziny. Uczymy się interakcji z innymi ludźmi i zarządzania naszymi emocjami.
W ten sposób nauczyciele stają się dla nas odniesieniem w zakresie postaw, zachowań, emocji i uczuć. I dzieje się tak, czy tego chcą, czy nie, ponieważ jest to etap, na którym jesteśmy bardzo wpływowi.
Nauczyciele pomagają swoim uczniom w dostosowaniu ich profili afektywnych i emocjonalnych. Oczywiście zadanie to zaczyna się w domu każdego dziecka w relacjach z rodzicami, ale trwa nadal w szkole.
Jak uczą pedagodzy o dużej inteligencji emocjonalnej
W tym środowisku nauczyciele z inteligencją emocjonalną będą prowadzić zajęcia używając stymulacji afektywnej. Będą regulować wyrażanie pozytywnych i negatywnych uczuć oraz tworzyć środowiska stymulujące rozwój zdolności społeczno-emocjonalnych a także rozwiązywanie konfliktów interpersonalnych.
Będą również promować kontakt z doświadczeniami, które należy rozwiązać za pomocą strategii emocjonalnych. Ponadto podejmą się uczenia umiejętności empatycznych. Oznacza to, że będą zachęcać uczniów do rozwijania własnej inteligencji emocjonalnej, niezbędnej dla odpowiedniego samopoczucia fizycznego i psychicznego.
Dzięki takiemu podejściu, dzieci odkryją różnorodność emocjonalną, będą miały lepszą percepcję i lepsze zrozumienie uczuć własnych i innych. Nauczą się, jak przejść od jednej emocji do drugiej i będą świadome możliwości odczuwania emocji przeciwstawnych.
„Mierny nauczyciel opowiada. Przeciętny nauczyciel wyjaśnia. Dobry nauczyciel pokazuje. Wspaniały nauczyciel inspiruje ”
-William A. Ward-
Ale nie tylko to. To uczniowie, którzy nauczą się rozwiązywać problemy w najlepiej dobrany sposób, stawiając im czoła i nie unikając ich. Będą w stanie regulować własne cierpienia emocjonalne, a także wczuwać się w emocje innych. I to nie tylko w szkole, ale w życiu na co dzień.
Nauczyciele z inteligencją emocjonalną odczuwają mniejszy stres w pracy
Tacy pedagodzy są jednak nie tylko idealnymi wzorami do naśladowania dla naszych najmłodszych, pomagając im rozwijać odpowiednie umiejętności emocjonalne. Nauczyciele z inteligencją emocjonalną mają jeszcze jedną korzyść: mniej stresują się w pracy.
W rzeczywistości zawód ten jest jednym z najbardziej narażonych na tego rodzaju dyskomfort psychiczny.
W rzeczywistości nauczyciele są narażeni na liczne źródła stresu, które mogą osłabić ich początkowy entuzjazm. Obejmują one warunki pracy, brak zasobów, które nie zaspokajają wysokich wymagań, niski status społeczno-zawodowy.
A także przejściowe naciski powodujące narastanie dyskomfortu i pojawianie się wypalenia zawodowego.
„Czym rzeźba dla bloku marmuru, tym edukacja dla duszy ludzkiej”
-Joseph Addison-
W tym kontekście nauczyciele z inteligencją emocjonalną mogą zmniejszyć globalny poziom stresu w pracy poprzez właściwe zarządzanie negatywnymi reakcjami emocjonalnymi. W ten sposób zamiast ich unikać, wdrażają strategie radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami w pracy.
Strategie, które dzieci będą naśladować, gdyż w tym wieku są bystrymi obserwatorami.
Ale to jeszcze nie wszystko. Inteligentni emocjonalnie nauczyciele doświadczają także mniej negatywnych konsekwencji stresu. Ponadto czują się bardziej osobiście spełnieni w swoim środowisku pracy. Wreszcie, ich poziom zdrowia psychicznego i samopoczucia również wyraźnie wykracza poza przeciętność.
W środowisku szkolnym większy stres w pracy wpływa na jakość nauczania, więc problem nie kończy tylko się na nauczycielach. Nie sprowadza się bowiem do wymiaru indywidualnego. Ich uczniowie również zostaną bezpośrednio dotknięci.
W związku z tym bardzo korzystne byłoby wdrażanie programów promujących inteligencję emocjonalną u naszych nauczycieli. Zarówno z korzyścią dla nich samych, jak i dla naszych dzieci.