Model wydajności inteligencji emocjonalnej Golemana w miejscu pracy

Wiele osób twierdzi, że wiedzą, z czego składa się inteligencja emocjonalna. Osoby te prawdopodobnie przeczytały więcej niż jedną książkę Daniela Golemana i być może brały udział w różnych kursach na ten temat. Jednak w praktyce nadal całkowicie nie rozumieją zastosowania inteligencji emocjonalnej. Możemy to zaobserwować w naszych relacjach, a także w miejscu pracy. Dziś omówimy, czym jest model wydajności inteligencji emocjonalnej Golemana.

Minęło ponad trzydzieści lat, odkąd Goleman i Mayer po raz pierwszy wspomnieli o inteligencji emocjonalnej. Dziś wiemy, że wartość, użyteczność i znaczenie tej teorii nigdy nie stracą na ważności. Jest to istotna i powszechnie akceptowana konstrukcja. Jednak pomimo tego, że jest to podejście, które koreluje z dobrym samopoczuciem i osobistym spełnieniem, wciąż nie udało nam się go opanować.

Jednym z przykładów jest myślenie, że regulacja emocjonalna jest równoznaczna z doskonałą i całkowitą kontrolą nad własnymi emocjami. To fałszywe przekonanie mówi nam, że osoby z inteligencją emocjonalną nie wpadają w złość, nie doświadczają wściekłości ani cierpienia. Niemniej jednak w rzeczywistości jest zupełnie odwrotnie. Nie ma nic bardziej naturalnego niż doświadczanie całej palety emocji, w tym tych najbardziej niekomfortowych.

Prawdziwie inteligentne zachowanie oznacza zrozumienie wszystkich wewnętrznych doświadczeń i chronienie samego siebie, aby nie dać się ponieść najbardziej niewygodnym stanom. Dlatego też osoba, która efektywnie pracuje w obszarze inteligencji emocjonalnej, doskonale opanowuje szereg niezwykle specyficznych umiejętności.

Umiejętności, które Daniel Goleman opisał w swoim modelu wydajności, są szczególnie przydatne w dziedzinie organizacji.

Wszyscy musimy rozwijać zdolność do przetwarzania informacji emocjonalnych i wykorzystywania ich do poprawy naszych relacji, pracy nad naszymi celami i regulowania naszego zachowania.

Model wydajności inteligencji emocjonalnej Golemana

Obecnie nadal toczą się sporadyczne debaty dotyczące tego, czy inteligencja emocjonalna jest rzeczywiście odrębnym rodzajem inteligencji. Jednym z aspektów, w którym wszyscy eksperci są zgodni, jest to, że nikt nie wykazuje prawdziwie inteligentnego zachowania, jeśli nie wie, jak regulować to, co czuje. Nikt na przykład nie jest prawdziwym geniuszem, jeśli nie posiada empatii lub nie wie, jak regulować swoją frustrację.

Biorąc pod uwagę znaczenie inteligencji emocjonalnej, Daniel Goleman podkreślił istotę ustrukturyzowania jej w miejscu pracy. To dzięki umiejętnościom miękkim rozwijamy odpowiednią samoświadomość emocjonalną, która jest tak ważna w miejscu pracy. Co więcej, gdybyśmy wszyscy osiągnęli wyższy poziom wymiarów, które koordynują inteligencję emocjonalną, bylibyśmy nie tylko bardziej produktywni, ale także szczęśliwsi.

W tym celu Goleman opracował model wydajności inteligencji emocjonalnej (EI). Rozwinął tę teorię w swojej książce Inteligencja emocjonalna (1995). Jego celem było opisanie zestawu umiejętności, które czynią nas kompetentnymi agentami w tej dziedzinie. Oto efekty jego pracy:

Inteligencja emocjonalna uczy nas, jak regulować, rozumieć i łączyć się z naszymi uczuciami i emocjami. Używamy tych informacji, aby kierować naszym zachowaniem.

1. Samoświadomość

Jak się teraz czujesz? Skąd bierze się ta emocja? Co ją uruchomiło? Jak wpływa ona na Twój sposób myślenia i działania? Samoświadomość emocjonalna to zdolność łączenia się ze swoimi stanami wewnętrznymi, aby zrozumieć siebie, regulować swoje zachowanie i działać w bardziej adaptacyjny sposób.

Według badań przeprowadzonych przez uniwersytety w Południowej Kalifornii (USA) i Hamburgu (Niemcy) samoświadomość polega na rozpoznaniu własnego istnienia.

2. Samoregulacja

Samoregulacja jest podstawą inteligencji emocjonalnej. Chodzi w niej o to, by nie dać się ponieść temu, co czujesz. Jednocześnie nie możemy tłumić naszych emocji. Samoregulacja oznacza zrozumienie tego, co czujesz, aby zastosować odpowiednie strategie i sprzyjać równowadze, dostosowanym zachowaniom i właściwej reakcji na każdą sytuację.

3. Umiejętności społeczne

Ten składnik inteligencji emocjonalnej dotyczy dobrych interakcji i relacje z innymi ludźmi. Musisz zrozumieć własne emocje, aby komunikować się i wchodzić w interakcje z innymi na co dzień.

Przykłady umiejętności społecznych obejmują aktywne słuchanie, umiejętności komunikacji werbalnej i niewerbalnej, umiejętności przywódcze i rozwijanie relacji.

4. Empatia

W modelu inteligencji emocjonalnej Golemana empatia jest kamieniem węgielnym. Nie wystarczy jednak po prostu nabyć odpowiednich umiejętności w sztuce rozumienia uczuć i emocji innych. Musisz iść o krok dalej.

Empatia oznacza również umiejętność działania, reagowania i bycia proaktywnym w obliczu potrzeb innych. W chwili, gdy łączysz się z otaczającymi Cię ludźmi i działasz na rzecz promowania ich dobrego samopoczucia, kształtujesz prawdziwą esencję człowieczeństwa.

5. Motywacja wewnętrzna

Goleman twierdzi, że kierowanie się pieniędzmi lub korzyściami materialnymi nie jest dla nas korzystne. Lepiej być pasjonatem tego, co się robi. Prowadzi to do pojawienia się motywacji i podejmowania jasnych decyzji. Bardziej prawdopodobne jest również, że doświadczysz stanu „flow”, będąc zanurzonym w jakiejś czynności.

Empatia sprzyja więzi międzyludzkiej, a także zrozumieniu innych. To jedyny sposób na stworzenie silniejszych i szczęśliwszych grup roboczych.

Daniel Goleman spopularyzował termin inteligencja emocjonalna w swoich książkach, przez co większość ludzi dąży teraz do jego rozwinięcia, ponieważ kojarzy im się z sukcesem. Nie jest to jednak do końca poprawne podejście. Osoba inteligentna emocjonalnie niekoniecznie aspiruje do roli lidera lub inspirującego modelu.

Dzięki inteligencji emocjonalnej osiągasz lepszą kontrolę, poprawiasz relacje społeczne i czujesz się bardziej pewny siebie, aby osiągnąć swoje cele. Powyższe pięć aspektów inteligencji emocjonalnej jest najlepszym punktem wyjścia dla dobrego samopoczucia psychicznego w miejscu pracy.