Mit o Muzach: źródło kreatywnej inspiracji
Mit o Muzach jest doskonale znany za Zachodzie. Jednak istnieje niewiele historii, w których te boskie istoty odgrywają znaczącą rolę. Mimo tego odgrywały kluczową rolę w Starożytnej Grecji, ponieważ to one dawały ludziom kreatywną inspirację.
Mit o Muzach to jedna z najstarszych opowieści z mitologii. Wiele osób uważa, że te boskie istoty cały czas stanowią źródło inspiracji w różnych obszarach, takich jak sztuka i nauka. Co ciekawe, samo słowo “muzyka” pochodzi od ich nazwy. Podobnie jest ze słowem “muzeum”.
Według różnych wersji mitów o Muzach były one naturalnymi towarzyszkami Apollo, boga muzyki i sztuki. W różnych momentach miał romanse z różnymi Muzami. Z ich związków narodziły się liczne dzieci.
Mit o Muzach głosi, że były to pełne życia i lubiące zabawę młode kobiety, które schodziły na Ziemię, aby podszeptywać kreatywne pomysły do uszu śmiertelników. Kiedy słuchali ich porad, byli w stanie stworzyć wspaniałe i godne podziwu dzieła. Jednak istniały również osoby, które nigdy niczego nie stworzyły.
Mit o Muzach: pochodzenie
Mit o Muzach twierdzi, że były córkami Zeusa, boga Olimpu, i Mnemosyny, tytanidy, która reprezentowała pamięć. Była ona córką Gai, Matki Ziemi, oraz Uranosa, który stanowił uosobienie nieba. Niektórzy twierdzą, że Mnemosyna i Zeus byli razem przez dziewięć nocy, a z każdej z nich narodziła się inna Muza.
Mitologia twierdzi, że w Królestwie Podziemnym płynęła rzeka nazywana Mnemosyne, która znajdowała się obok kolejnej, noszącej nazwę Lete. Większość śmiertelników piła z rzeki Lete przed reinkarnacją w nowe istnienie. Działo się tak, ponieważ wody płynące w tej rzece sprawiały, że zapominali i swoim poprzednim wcieleniu i zaczynali swoje życie na nowo.
Jedynie wybrańcy mogli dostąpić zaszczytu picia z rzeki Mnemosyne. Te osoby mogły pamiętać swoje poprzednie życie i w swoich następnych życiach stawali się wizjonerami i prorokami.
Dziewięć Muz
Istnieją opowieści, które mówią o różnych muzach. Jednak klasyczna opowieść twierdzi, że było dziewięć muz, a każda z nich opiekowała się konkretną dziedziną wiedzy lub sztuki. Zgodnie z mitem, jeśli twórcę odwiedziła właściwa Muza, otrzymywał nagły i niesamowity pomysł, który pomagał mu ukończyć pracę. Oto dziewięć klasycznych muz olimpijskich:
- Kaliope lub “ta z pięknym głosem”. Muza elokwencji i poezji, nosiła wieniec laurowy i lirę. Była kochanką Apolla i matką Orfeusza, Linosa i Resosa.
- Klio lub “ta, która daje chwałę”. Muza historii. Miała podtrzymywać pamięć o szczodrości i triumfach. Przedstawiano ją z trąbką i otwartą książką.
- Erato lub “pełna miłości”. Muza poezji lirycznej, która nosiła wianek z róż na głowie i trzymała kitarę. Była również kochanką Apollo i matką Tamiris.
- Euterpe lub “bardzo przyjemna”. Muza muzyki, a dokładniej jej interpretacji na flecie. Przedstawiano ją w kwiecistym wianku.
- Melpomene lub “melodyjna”. Muza tragedii, a raczej sztuki i poezji tragicznej. Ubierała się niezwykle bogato i nosiła tragiczną maskę.
- Polihymnia lub “ta z wieloma hymnami”. Muza świętych pieśni i hymnów. Zawsze ubierała się na biało.
- Talia lub “świętująca”. Muza komedii i sielskiej poezji. Wyprawiała bankiety i uroczystości.
- Terpsychora lub “ta, która raduje się w tańcu”. Muza tańca i pieśni lirycznych. Nosiła girlandy i była matką Terpsychora, syna, którego miała z Apollo.
- Urania lub “niebiańska”. Muza astronomii, nauczania i nauk ścisłych. Była przedstawiana z globusem i kompasem.
Obecność Muz
Chociaż mit o Muzach był niezwykle ważny dla Greków, te istoty nie pojawiały się zbyt często w historiach o bogach. Jednak gdy do tego dochodziło, były jedynie postaciami drugoplanowymi. Mimo tego główny bohater odnajdywał w nich inspirację dotyczącą wszystkiego, co musiał zrobić.
Niektórzy twierdzą, że król Pierus z Pierii miał dziewięć córek, które miały niezrównany talent wokalny. Ich sztuka była tak piękna, że zdecydowały się udać się w miejsce, w którym żyły Muzy i rzucić im wyzwanie. Oczywiście Muzy je zaakceptowały.
Kiedy dziewięć młodych kobiet zaczęło śpiewać, wszystkie ptaki zamilkły. Ich śpiew był tak piękny, że zamarła cała natura. Następnie nadeszła kolej Muz. Kiedy zaśpiewały swoje pieśni, zapłakały nawet kamienie. Po zwycięstwie Muzy zdecydowały się zmienić dziewięć młodych kobiet w sroki, aby ukarać je za ich arogancję.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
Otto, W. F. (2005). Las musas y el origen divino del canto y del habla (Vol. 39). Siruela.