Dlaczego tak ważne jest nauczyć się wyznaczać granice?

Dlaczego tak ważne jest nauczyć się wyznaczać granice?
Laura Rodríguez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Laura Rodríguez.

Ostatnia aktualizacja: 05 listopada, 2022

Czasami przedkładamy potrzeby innych nad własne i czujemy się winni, jeśli odpowiadamy „nie” na prośby innych. Poczucie winy wywołuje u nas myśli typu: „Jeśli odmówię, będę złym przyjacielem”, „Jestem samolubnym człowiekiem”, „Jestem złym człowiekiem, ponieważ mu nie pomagam”. Dlatego tak ważne jest potrafić wyznaczać granice. 

Wyznaczać granice nie oznacza obrony naszych opinii i przekonań za wszelką cenę i narzucanie ich innym. Nie oznacza to również bycia szczerym przez cały czas, niezależnie od tego, co myślą i czują inni.

W szczególności ustalanie granic oznacza informowanie ludzi, czego potrzebujemy i czego chcemy, co może być różne u każdej osoby. Polega na wyrażaniu tego, czego chcemy – i czego nie chcemy – ale bez zapominania o potrzebach i pragnieniach innych, biorąc pod uwagę to, co ludzie myślą i czują.

Wyznaczanie granic to wyznaczanie limitów dla innych (i siebie), których nie należy przekraczać.

Zamyślona kobieta

Edward T. Hall i Robert Sommer, pionierzy w badaniu przestrzeni osobistej zapewniają, że te granice, w których znajduje się osoba są czymś więcej niż tylko fizycznym terytorium. To miejsce, w którym czujemy się chronieni psychicznie, fizycznie i emocjonalnie. Schronienie, w którym nikt nie może nas zaatakować swoimi komentarzami czy zachowaniem.

Jednak w swoich badaniach ujawnili, że w naszym codziennym życiu często omija się te granice, których nie zawsze chronimy z uwagą i zasobami, których wymagają. Zobaczmy, co nas ogranicza i dlaczego tak ważne jest ustalanie limitów.

Czemu tak trudno jest wyznaczać granice?

Co ogranicza mnie w wyznaczeniu granic i mówienia „nie”? Strach przed odrzuceniem prawdopodobnie odgrywa decydującą rolę.

Na przykład, jeśli proszą mnie o pomoc, ale nie mam ochoty komuś pomóc obawiam się, że ​​relacja może się pogorszyć. Jest to czynnik, który prawdopodobnie popycha mnie do pomocy, nawet jeśli nie jest to tym, czego chcę.

Czasami priorytetowo traktujemy potrzeby innych i czujemy się winni, gdy mówimy „nie”. Poczucie winy wywołuje myśli w rodzaju: „Jeśli odmówię, będę złym przyjacielem”, „Jestem samolubnym człowiekiem”, „Jestem złym człowiekiem, ponieważ mu nie pomagam”.

Te myśli są zwykle przesadzone. Oczywiście nie jesteś złym człowiekiem, ponieważ nie odkładasz na bok Twoich planów, aby zrobić coś, o co nas proszą. Nie chodzi o bycie samolubnym i stawianie siebie ponad innych, ale także o nie stawianie siebie poniżej. To raczej kwestia równowagi.

Ponadto nie stawiamy granic, gdy bierzemy odpowiedzialność za wszystko nadmiernie angażując się w problemy innych.

Trudno nam powiedzieć „nie”, ponieważ zwykle bierzemy odpowiedzialność za zadania, za które nie odpowiadamy. Na przykład pomaganie innym w wykonywaniu ich pracy, kiedy mogą to zrobić sami, rozwiązywanie problemu przyjaciela, gdy nie jest to nasz problem

Dlaczego tak ważne jest, aby nauczyć się wyznaczać granice?

Poznaj siebie

Jedna z korzyści przy ustalaniu granic wiąże się z poznaniem samego siebie. Wyznaczanie granic wymaga dobrej znajomości siebie i własnych potrzeb. Polega na byciu świadomym przez cały czas tego, czego chcesz i czego potrzebujesz. Zadaj sobie pytanie: czego chcę? Czego potrzebuję? Co sprawia, że ​​czuję się komfortowo?

Z kolei stawianie limitów pozwoli Ci bardziej szanować siebie. I inni będą Cię szanować na podstawie ustanowionych limitów.

Korzyści z samooceny

Ustalenie granic prawdopodobnie doprowadzi do znacznego wzrostu poczucia własnej wartości. Po prostu dlatego, że mówisz o sobie i wskazujesz miejsce, którego potrzebujesz. Czując się lepiej z samym sobą – i zwiększając poczucie własnej wartościstracisz lęk przed pokazaniem się takim, jakim jesteś.

Wreszcie uwolnisz się od ciągłego napięcia związanego z koniecznością zachowania czujności na wypadek, gdyby coś lub ktoś próbował zniszczyć Twoją wrażliwość.

Serce na dłoni
Będziesz mógł swobodnie wyrażać swoje potrzeby bez względu na to, jak przyjmą to inni. Bez poczucia winy za nie robienie tego, czego oczekują inni.

Uczenie się wyznaczania granic to także mówienie „NIE”, kiedy mamy na to ochotę bez poczucia obowiązku robienia tego, czego chcą i potrzebują inni.

Zdrowe i zrównoważone relacje

Jest to sposób odnoszenia się do innych w zdrowy i zrównoważony sposób bez nierówności w tym, co każdy wnosi do związku.

Będziesz w stanie nakłonić innych do tego, jak chcesz, aby komunikowali się z Tobą. A to przyniesie Ci osobistą satysfakcję. W ten sposób frustracja i stres przestaną być obecne w Twoich związkach dzięki braku ograniczeń.

Jeśli uda Ci się szanować ograniczenia własne i innych Twoje relacje z czasem staną się zdrowe i stabilne. Szacunek będzie odczuwalny w Twoich związkach i żadna ze stron nie będzie czuła się osaczona przez drugą.

Krótko mówiąc, nauka stawiania innym granic pozwala nam wzmacniać i tworzyć aspekty związane z osobistym samopoczuciem. Pozwala zidentyfikować i odpowiednio zdefiniować własne potrzeby, dzięki czemu czujemy się bohaterami naszych wyborów, a tym samym rodzi się poczucie odpowiedzialności na scenie życia.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Sommer R. (1959). Studies in personal space. Sociometry [Internet], 22(3): 247-260. Asociación Americana de Sociología. Recuperado el 22 de abril del 2023 en: https://www.jstor.org/stable/2785668
  • Da Cunha, M. (2017) El espacio personal en la comunicación [Tesis doctoral]. Pamplona: Universidad de Navarra. Recuperado de: https://dadun.unav.edu/handle/10171/43737
  • Mendoza, Y. N., & Peláez, E. M. (2022). Dependencia emocional y violencia en parejas: Revisión sistemática. Universidad César Vallejo. Recuperado de: https://repositorio.ucv.edu.pe/handle/20.500.12692/104231
  • Rocha, B. L., Umbarila, J., Meza, M., & Riveros, F. A. (2019). Estilos de apego parental y dependencia emocional en las relaciones románticas de una muestra de jóvenes universitarios en Colombia. Diversitas: perspectivas en psicología15(2), 285-299. Recuperado de: http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1794-99982019000200009
  • Montoya, E. M., Puerta, E., Hernández, D. M., Páez, E., & Sánchez, I. C. (2016). Disponibilidad y efectividad de relaciones significativas: elementos claves para promover resiliencia en jóvenes. Index de Enfermería25(1-2), 22-26. Recuperado de: https://scielo.isciii.es/scielo.php?pid=S1132-12962016000100006&script=sci_arttext&tlng=en

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.