Mit o Medei, zakochanej czarodziejce
Mit o Medei to jedna z najpiękniejszych starożytnych historii. Opowiada o czarodziejce, która w różnych momentach swojego życia z miłości, a czasem z urazy, ryzykuje swoim przeznaczeniem. Stanowi wzór niezależności i jest kobietą, która raczej nie ma skrupułów.
Mit o Medei przedstawia archetyp czarownicy. Ta postać to niezależna kobieta, rządzona swoimi wielkimi pasjami, która potrafi podejmować własne decyzji.
Kiedy pojawiła się po raz pierwszy, stanowiła całkowite przeciwieństwo tego, jaka powinna być kobieta. Być może właśnie z tego powodu jej mit wzbudzał ogromne zainteresowanie i wywarł znaczący wpływ na autorów.
Według mitu Medea była wnuczką Heliosa, boga słońca. Była również córką Ajetesa, króla Kolchidy, miejsca, w którym znajdowało się mityczne złote runo, czyli złocista wełna, która porastała uskrzydlonego barana. Matką Medei była Idyia, córka Oceanusa.
Mówi się, że ta czarodziejka nauczyła się tajemnych sztuk od swojej ciotki Kirke. Miała ogromną moc oraz posiadała wiedzę na temat magicznych mikstur, które pozwalały jej zamieniać swoich wrogów w zwierzęta. Umiała również leczyć choroby dzięki znajomości ziół i leków.
Mit o Medei, zakochanej kobiety
Mit o Medei rozpoczyna się gdy Jazon i Argonauci docierają do Kolchidy, królestwa ojca czarodziejki, poszukując złotego runa. Boginie Hera i Atena chroniły wędrowców i poprosiły boginię Afrodytę, aby pomogła im wykonać zadanie.
Mówiąc dokładnie zażądały, aby Medea, córka króla, zakochała się w Jazonie i wspierała go w jego dążeniach. Afrodyta musiała przekonać swojego syna Erosa, aby się tym zajął. Nie był zbyt chętny, ale jego matka obiecała dać mu w nagrodę podarunek.
Dopiero wtedy zgodził się ugodzić czarodziejkę swoją strzałą prosto w serce. Medea oczywiście zakochała się bez pamięci w Jazonie i z chęcią zaoferowała mu swoją pomoc.
Król Kolchidy obiecał podarować Jazonowi złote runo jeśli przejdzie kilka prób. Pierwszy z nich polegał na zaoraniu pola wykorzystując woła, który zionął z ust płomieniami.
Niedługo potem, z pomocą chroniących go bogini, Jazon i Medea spotkali się głęboko w lesie w sanktuarium Hekate. To właśnie tam heros poprosił ją o pomoc. Obiecał jej, że się z nią ożeni i zabierze ją do swojej ojczyzny, Grecji.
Pomoc Medei
Mit o Medei głosi, że czarodziejka dała Jazonowi miksturę, dzięki której stał się odporny na płomienie woła. Pomogła mu również pokonać żołnierzy, którzy pojawili się znikąd.
Poza tym uśpiła smoka, który opiekował się złotym runem. Dzięki temu heros był w stanie wypełnić wszystkie postawione przed nim zadania.
Później para uciekła na słynnym statki Argo. Aby nie dopuścić do tego, by ruszył za nimi jej ojciec, Medea zabiła swojego młodszego brata, Apsyrtosa, który znajdował się na statku.
Poćwiartowała go i wrzuciła kawałki jego ciała do morza, aby jej ojciec stracił czas na szukaniu jego zwłok. W ten sposób zatrzymała pościg.
Kochankom udało się dotrzeć do Jolkos, ojczyzny Jazona. Miejscowi powitali ich organizując najróżniejsze uroczystości. W micie o Medei napisano, że para pobrała się, a czarodziejka zdecydowała się przywrócić młodość ojcowi Jazona.
Zrobiła to z wdzięczności, ponieważ dotrzymał swoich obietnic. Córki Pelisa, brata ojca Jazona, który został przez niego zdetronizowany, chciały, aby czarodziejka odmłodziła również i ich ojca.
Tragiczny koniec
Medea nabrała młode kobiety i zamiast odmłodzić Pelisa zabiła go. Z tego powodu para została wygnana do Koryntu, gdzie ciepło przyjął ich król Kreon.
Medea i Jazon żyli tam szczęśliwie przez wiele lat i mieli dwójkę dzieci. Jednak Jazon zakochał się w córce króla, Kreuzie, i zaczął planować jak może pozbyć się swojej żony.
Udając, że akceptuje zaręczyny Jazona i Kreuzy, czarodziejka dała księżniczce w darze suknię. Według mitu kiedy młoda kobieta ją założyła, zajęła się ogniem. Następnie ogień przeniósł się na króla i cały pałac.
Później wiedźma zabiła swoje dzieci i uciekła do Aten. Została tam przyjęta przez króla Egeusza, za którego wyszła i urodziła mu syna Medosa.
Lata później zaczęła knuć intrygi, aby Tezeusz, syn Egeusza, nie objął tronu. Chciała, aby jego ojciec przekazał go jej. Król odkrył jej plany i musiała uciekać na magicznej chmurze. Następnie wróciła do Kolchidy, gdzie zyskała przebaczenie mieszkańców.
Mit o Medei mówi, że czarodziejka jest nieśmiertelna i nadal zamieszkuje Pola Elizejskie.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
García Gual, C. (1971). El argonauta Jasón y Medea. Análisis de un mito y su tradición literaria. Habis, 2, 85-107.