Mit o Artemidzie opowiada o bogini, która różni się od innych. Nie mieszała się w żadne romanse ani nie pozwalała zbliżać się do siebie ani bogom, ani ludziom. Jej życie polegało na swobodnym przechadzaniu się po lasach w towarzystwie zwierząt.
Mit o Artemidzie to jeden z najstarszych greckich mitów. Mówimy o jednej z najbardziej czczonych starożytnych bogini, która stanowi przykład asertywnej i aktywnej kobiety. Własnie dlatego częściej czciły ją kobiety. Co więcej, mężczyźni, którzy chcieli brać udział w obrzędach na jej cześć byli surowo karani.
Warto podkreślić, że mit o Artemidzie pokazuje dwie twarze tej bogini. Jedna z nich to kobieta, która nie toleruje żadnego kontaktu z mężczyznami i unika ich towarzystwa. Druga to łowczyni. To bogini łowów, chodzenia po polach w luźnej sukni, którą zawsze otaczają zwierzęta. Co ciekawe, jest zarazem przyjaciółką zwierząt i miłośniczką łowów.
W mitologi pojawia się kilka opowieści z tą boginią. W praktycznie każdej z nich dba o przestrzeganie praw rządzących jej domeną. Jedyny mężczyzna, który odgrywa jakiekolwiek znaczenie w micie o Artemidzie, to Orion. Chociaż niektóre źródła twierdzą, że go kochała, inne uznawały go jedynie za jej towarzysza łowów, z którym przeżywała różne przygody.
Mit o Artemidzie i jego pochodzenie
Istnieje kilka wersji mitu o Artemidzie, podobnie jak w przypadku innych bóstw. Jednak wszystkie z nich głoszą, że była córką Zeusa i Leto. Jej matka była córką dwóch tytanów, a Zeus wziął ją na swoją kochankę. Wcześniej jednak próbował zgwałcić jej siostrę, która zamieniła się w wróbla, aby uciec przed bogiem.
Żona Zeusa, Hera, odkryła jego romans. Wiedziała, że Leto była w ciąży. Dlatego zdecydowała się ścigać ją nieustępliwie, upewniając się, aby nikt nie udzielił jej pomocy. W ten sposób udało jej się zagnać Leto na skalistą wyspę, na której urodziła. Co więcej, zabroniła swojej córce, Ejlejtyji, bogini porodu, pomagać Leto.
Z tego powodu Leto musiała znosić ogromne bóle przez dziewięć dni i nocy, czekając na poród. Jej cierpienie poruszyło bogów, którzy pozwolili w końcu narodzić się Artemidzie, która jako noworodek pomogła własnej matce powić własnego brata bliźniaka, Apollo.
Pragnienia Artemidy
Mit o Artemidzie głosi, że gdy bogini miała zaledwie trzy lata, poprosiła swojego ojca, Zeusa, aby spełnił jej dziewięć życzeń. Poprosiła go o to, aby:
- Na zawsze pozostała dziewicą.
- Miała wiele imion.
- Była “Dawczynią Światła”.
- Miała łuk i strzały.
- Nosiła tunikę do kolan.
- Miała chór złożony z 60 córek Okeanosa, z których każda miała 9 lat.
- Dbało o nią 20 dziewiczych nimf.
- Rządziła górami.
- Była w stanie pomagać kobietom ciepiącym na bóle związane z porodem.
Wszystkie z jej życzeń zostały spełnione, a Artemida spędziła dzieciństwo ucząc się sztuki łowieckiej i przygotowując się do życia w lesie. Zaczęła się niezwykle troszczyć o swoją domenę i była nieugięta wobec tych, którzy wkroczyli na jej ziemie lub podważali jej cnoty.
Jedna z najbardziej znanych opowieści głosi historię Akteona. To Tebańczyk, który podczas polowania nieumyślnie ujrzał nagą boginię w rzece. Chociaż nimfy podbiegły, aby ją osłonić, nie udało im się tego dokonać wystarczająco szybko. Artemida zdenerwowana takim naruszeniem jej prywatności zamieniła Akteona w łanię i posłała za nim swoje psy, aby go pożarły.
Bogini bez miłości
Legenda głosi, że Orion stał się towarzyszem łowów Artemidy, wybierając się z nią na różne długie wyprawy wgłąb lasu. Apollo, obawiając się, że Orion odbierze dziewictwo jego siostry, zaplanował podstęp, aby się go pozbyć. Powiedział Gai, bogini ziemi, że Orion był zapatrzonym w siebie i zadufanym łowcą. Słysząc to wysłała skorpiona, aby go zabił.
Starając się uwolnić od skorpiona, Orion zaczął płynąć w kierunku wyspy. W międzyczasie Apollo powiedział Artemidzie, że osoba, która od niej uciekała, to obcy, który próbował zgwałcić jedną z jej nimf. Następnie zachęcił ją do wystrzelenia w jego kierunku jednej ze strzał.
Uczyniła to, trafiła, a Orion zmarł. Kiedy zorientowała się, że zabiła Oriona, poprosiła swojego ojca, aby zamienił go w konstelację.
Wielu mężczyzn i bogów chciało mieć Artemidę za żonę, ale nie spełniła żadnego z takich życzeń. Musiała osobiście zaatakować kilku z nich własnymi strzałami lub za pomocą swoich zwierząt. Na przykład Siproites, który chciał ją zgwałcić, został zamieniony w kobietę.
Mamy nadzieję, że spodobało Ci się to przybliżenie mitu o Artemidzie. W poniższym artykule poznasz kolejne fascynujące historie.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
Bolen, J. S. (2015). Artemisa: el espíritu indómito de cada mujer. Editorial Kairós.