Trening pamięci: co może nam dać?

Trening pamięci: co może nam dać?
Marián Carrero Puerto

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Marián Carrero Puerto.

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

Jakie korzyści może przynieść trening pamięci? W jaki sposób działają programy stworzone w tym celu? Czy potrzebujesz pomocy eksperta w tej dziedzinie?

Wiele badań potwierdza, że wiek może wywierać wpływ na pogorszenie naszych zdolności poznawczych. Mając to na uwadze warto zastanowić się nad tym, czy trening pamięci może okazać się w jakikolwiek sposób pomocny? Czy przynosi jakiekolwiek krótko- i długoterminowe korzyści?

Wiek nie wywiera takiego samego wpływu na każdą osobę ani na jej pamięć. Często najlepiej zachowujemy naszą pamięć proceduralną, czyli wspomnienia związane z odległymi przeżyciami lub takimi, które cechuje duże natężenie emocjonalne. Z kolei najbardziej szwankuje pamięć robocza.

Pojawia się rozproszenie uwagi, zapominanie o różnych wydarzeniach, nieudolne wykorzystywanie strategii kodujących i omijanie lub błędne stosowanie werbalnych czy wizualnych wskazówek w celu odzyskania informacji.

Co więcej, towarzyszy im negatywne postrzeganie własnych osiągów i możliwości poprawy własnego stanu (Craik, 1977; Parkin, 1987; Montenegro, 1998a).

Czy trening pamięci jest ważny?

Termin trening pamięci to nowe pojęcie, które było znane od wieków pod nazwą sztuki pamięci. Sam koncept sięga czasów Symonidesa z Keos (V w p. n. e.) i metody pałacu pamięci.

Później inni autorzy używali takich terminów jak pamięć sztuczna, pamięć naturalna i zapamiętywanie za pomocą obrazów. Poza tym pamięć wiąże się z koncepcjami magicznymi, filozoficznymi i ideologicznymi.

Głowa z rozpadających się kół zębatych - trening pamięci

Trening pamięci ma korzystny wpływ zarówno na starsze osoby w dobrym zdrowiu, jak i na starsze osoby z upośledzeniami poznawczymi. W dzisiejszych czasach istnieje wiele technik, które umożliwiają poprawienie pamięci. Zaliczamy do nich choćby rehabilitację, stymulację i trening.

W 1970 r. stworzono kilka programów i przeprowadzono kilka badań, które koncentrowały się na treningu pamięci w celu stawienia czoła jej ubytkom wywołanym traumatycznymi przeżyciami, wczesną demencją i starzeniem się. Obecnie eksperci stosują inne środki, takie jak stymulacja, terapia grupowa, ponowne uczenie się lub rehabilitacja komputerowa.

Dobór właściwych narzędzi zależy od potrzeb danej osoby, jak również od zasobów i wiedzy, jaką specjalista posiada w tym zakresie.

Różnice między rehabilitacją a treningiem

Dwa najczęściej stosowane terminy to rehabilitacja i trening. Trening to systematyczne nauczanie wiedzy, wykorzystywania i kontrolowania procesów, strategii, technik i doświadczeń biorących udział w funkcjonowaniu pamięci, jak również poprawa jej działania.

Z kolei rehabilitacja to interwencja mająca na celu odzyskanie optymalnego poziomu funkcjonowania (osobistego, społecznego i profesjonalnego) po schorzeniu, które wywołało uraz lub spadek funkcjonalności.

Tym samym rehabilitacja jest stosowana w przypadku osób chorych, zaś trening można stosować zarówno u osób chorych, jak i zdrowych.

Poza tym trening jest wykorzystywany w przypadku ludzi z zaburzeniami, które mogą stać się przedmiotem uwagi klinicznej. W DSM V (2013) określono je jako “utrata pamięci ze względu na wiek, deficyty poznawcze związane z wiekiem, itp.”.

Jak trenować pamięć?

Trening pamięci można sklasyfikować zgodnie z różnymi kryteriami (Montejo Carrasco, 2015):

  • Zawartość nad którą się pracuje oraz proponowane cele. Jednoczynnikowość lub wieloczynnikowość.
  • Liczba osób, z którymi można pracować. Jednostki lub grupy.
  • Rodzaje wykorzystywanych strategii. Strategie wewnętrzne (wizualizacja, skojarzenia…), strategie zewnętrzne (notatniki, kolory, wieszaki, porządkowanie…) i takie, które łączą oba te elementy.
  • Rodzaj wykorzystywanej pamięci (uświadomiona lub nieuświadomiona).

Eksperci często wybierają trening w grupach w przypadku starszych osób. Pozwala on nie tylko poprawić pamięć, ale również wzmacnia kontekst społeczny, w którym starsze osoby również muszą stawić czoła znaczącym stratom, takim jak utrata przyjaciół i znajomych w ich wieku.

Poza tym w tej metodzie sprawdza się lepiej ogólne zastosowanie w codziennymi życiu i osiągnie rezultatów z trenowanych funkcji. Ta metodologia jest wybierana ze względu na korzystny wpływ pracy w grupie. Co więcej, jest korzystna również dla ekspertów, ponieważ pozwala im pracować z większą liczbą osób w krótszym czasie.

Trening pamięci

Wydaje się, że dzięki treningowi określone obszary naszego mózgu są w stanie gromadzić określone rezerwy poznawcze, które mogą nas ochronić przed pogorszeniem się pamięci związanym z wiekiem.

Neurobiolożka Rita Levi-Montalcini powiedziała kiedyś, że plastyczność mózgu, nazywana również neuroplastycznością, pozostaje taka sama przez całe życie tylko jeśli trenujemy nasz mózg.

Tym samym trenując naszą pamięć inwestujemy w obronę przed spadkiem umiejętności poznawczych w późniejszym wieku. Najbardziej optymistyczne dane sugerują, że takie działania mogą wywierać pozytywny wpływ w 63% przypadków i mogą chronić aż przed jedną trzecią przypadków choroby Alzheimera.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Craik, FIM. (1977), ‘Age differences inhuman memory”. En Birren y KW. Sohaje (eds) Handbook of the Psychology of aging. New York, van Nostrand Reinhold, p. 384-4.

  • Montejo Carrasco, P. (2015). Estudio de los resultados de un programa de entrenamiento de memoria y estimulación cognitiva para mayores de 65 años sin deterioro cognitivo (Doctoral dissertation, Universidad Complutense de Madrid).

  • Montenegro, M., Monteio. E, Remeso, Al., Montes, ME., Claver, MD. (1998a). Estudio de las quejas de memoria en los mayores y los cambios producidos por un entrenamiento de memoria’, Presentado al XXII Congreso Nacional de Geriatría y Gerontología, Madrid.

  • Parkin,A. (1987), Memory and Amnesia: An introduction. p. 129. BIackweII, Ed. Oxford.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.