Jak stać się tym, kim chciałbym być?

Czy jestem tym, kim chciałbym być? Czy raczej koncentruję się na oczekiwaniach innych? Nadchodzi moment, gdy trzeba podjąć decyzję.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Valeria Sabater.

Ostatnia aktualizacja: 10 grudnia, 2021

Głowa własnej firmy. Astronom. Człowiek niezależny i pewny siebie. Profesor instytutu. Influencer. Trenerka sportowa. Osoba szczęśliwa i spełniona. Każdy maluje więc swój obraz własnymi farbami. Kim chciałbym być i jak to osiągnąć? Od czego zacząć?

Cele życiowe, jak również pragnienia egzystencjalne nie spełniają się od pstryknięcia palcami ani w wyniku wypowiedzenia magicznych słów. Wiemy bowiem, że wszystko zaczyna się od rozwoju i przekraczania własnych granic, na co nie każdy jest gotów. By osiągać cele, nie wystarcza formułka “uwierz w siebie, a droga pojawi się przed tobą”.

Stanie się człowiekiem, jakim chcemy być, wymaga wewnętrznej transformacji. Wymiana skóry to proces przemiany w lepszą wersję siebie. To zdolność zdobywania tego, czego się chce poprzez ciągłą pracę nad swoimi pragnieniami.

Rodzimy się jako odrębne jednostki i rozwijamy się w wybranym przez siebie kierunku. Pora rozpocząć transformację.

Kim chciałbym być i jak się tym kimś stać?

Carl Rogers był jednym z najbardziej wpływowych psychologów XX wieku. Jego humanistyczne podejście do koncepcji rozwoju osobistego poskutkowało pojawieniem się nowych perspektyw i narzędzi, które do dziś uważa się za wartościowe. Jego zdaniem, każdy z nas nosi maskę, czasami nie do końca świadomie.

Maski te służą bowiem zdobyciu uznania społecznego. Oczekujemy, że dzięki nim uzyskamy akceptację, docenienie i włączenie do grupy. Jednak w pewnym momencie przestajemy rozpoznawać samych siebie. Zdajemy sobie więc sprawę, że żyjemy dla innych, a w oddaleniu od siebie samych, od naszych wartości, ideałów, marzeń i pragnień.

Prędzej czy później zadajemy sobie pytanie: “jak stać się tym, kim chciałbym być?.  Odrzucamy nasz wewnętrzny głos i nie wiemy, jak wrócić do siebie. Tylko w ten sposób możemy zainicjować proces transformacji. Drogę, która nie prowadzi do wytworzenia nowego ja, ale pozwala odkryć siebie samego.

Kim chciałbym być? (A nie: “kim powinienem być”)

Spędzamy lata pracując nad wersją siebie, która nie zawsze odpowiada naszym przekonaniom. Innymi słowy, czasami koncentrujemy się na tym, kim “powinniśmy być” zamiast na tym kim “chcemy być”.

Co wówczas robić? Jak stać się tym, kim chcemy być?

• Najpierw trzeba jasno określić swoje cele na kolejne pięć lat. Kim jestem, czemu chcę się poświęcić, co mnie otacza?
• Dlaczego chcę być tym, kim chcę być? Czy to moje pragnienie, czy może kogoś innego? Czy ta wizja odpowiada moim wartościom i przekonaniom?

Potencjał, ograniczenia i braki

Najpierw trzeba określić własne możliwości i ograniczenia. Czy jestem w stanie przeobrazić się w moją wymarzoną wersję siebie? Trzeba ustalić priorytety i nad nimi pracować.

Równie ważne jest określenie własnych braków i ograniczeń. Zrzucenie maski, która skrywa nasze prawdziwe ja. Być może kryje się pod nią lęk i niepewność. Po odrzuceniu życia zorientowanego na uznanie innych konieczny jest powrót do siebie i uporządkowanie systemu wartości.

Mocne strony psychiki

Emocje, myśli i czyny powinny być konsekwentne. Trzeba zorientować się całkowicie na życiowe cele i osiągnięcie szczęścia. Stopniowe zwiększanie poczucia własnej wartości i poprawianie własnego nastroju służy aktywowaniu mocnych stron psychiki, co w 2004 roku opisali psychologowie Christopher Peterson i Martin Seligman.

Oto czynniki wspierające osiągnięcie celu:

• Entuzjazm: to czynnik napędzający, który mobilizuje nas do dążenia do celu, rodzi kreatywność, wiarę w siebie i optymizm.
• Zaangażowanie: poświęcenie sobie samemu i własnym celom to most do sukcesu.
• Znaczenie: wszystko, co robimy, myślimy i czujemy powinno mieć znaczenie i cel. Nic nie powinno dziać się przypadkiem.
• Transcendencja: chodzi o aspirowanie do doskonałości. Koncepcja ta ma związek z piramidą potrzeb Abrahama Maslowa, która ukoronowana jest samorealizacją.

Akceptacja strachu to element procesu transformacji

Innym ważnym aspektem naszej drogi do spełnienia jest identyfikacja i akceptacja własnego strachu. Odrzucanie go i negowanie nie ma zatem sensu. Nikt nie rozpoczyna bowiem przygody życia bez lęku. Ten stanowi element esencji człowieczeństwa.

By stać się tym, kim chciałbym być, muszę każdego dnia szukać własnej drogi

By osiągnąć samorealizację, trzeba iść do przodu, pokonywać własne ograniczenia, dokonywać transformacji w lepszą wersję siebie i trzymać się swojej drogi. Wówczas spadek entuzjazmu i frustracja nie będą nas blokować.

Dobre samopoczucie i szczęście wymagają zatem ciągłego podejmowania decyzji. Odwaga i trzymanie się własnych marzeń, wartości i oczekiwań to zawsze najlepsza opcja. Warto więc o tym pamiętać.