Cztery cnoty kardynalne według Lao-Tzu

Lao-Tzu był autorem słynnego Tao Te Ching, arcydzieła taoizmu. Był uważany za twórcę tego nurtu myśli wschodniej. Ten wielki filozof chciał zsyntetyzować dużą część swojego nauczania w tym, co nazwał cnotami kardynalnymi. Odpowiadają one osiom tego, co jego zdaniem było życiem harmonijnym i sensownym. Dzisiaj poznasz cztery cnoty kardynalne według Lao-Tzu.

Lao-Tzu, którego imię oznacza „stary nauczyciel”, propagował doktrynę, w której ostatecznym celem było osiągnięcie harmonii, zarówno w sobie, jak i w odniesieniu do wszystkiego, co istnieje we wszechświecie. Cztery cnoty kardynalne są drogą do osiągnięcia tego stanu pokoju i dotarcia do „trzech skarbów” taoizmu. Są to współczucie lub miłość, pokora lub skromność oraz oszczędność lub pokora.

„Mędrzec działa, nie robiąc nic”.

-Lao Tzu-

Dla Lao-tzu i jego zwolenników cztery cnoty kardynalne nie były dogmatem, ale ścieżką. Innymi słowy, osiągnięcie tych cnót nie jest „obowiązkiem”, ale raczej przesłanką do życia w pokoju. Oznacza to, że nie są celami do osiągnięcia, ale sposobem na życie. Poniżej znajdziesz cztery główne cnoty tej filozofii.

1. Cześć dla całego życia

Pierwszą z cnót kardynalnych, według Lao-Tzu, była cześć dla całego życia. Zauważ, że nie mówił o szacunku dla życia, ale o czci.

Oddawanie czci obejmuje szacunek, rozwagę i podziw. Nie chodzi tylko o to, by nie zakończyć żadnej formy życia, ale o docenienie go we wszystkich jego wymiarach.

Lao-Tzu zwrócił uwagę, że pierwszą formą życia, którą należy czcić, jest Twoje własne. To uczucie szacunku i podziwu rodzi się z miłości. Niemniej jednak nie wystarczy po prostu nie ingerować we wszystkie różne formy życia – trzeba także okazywać im istotne uczucie sympatii.

2. Naturalna szczerość

Lao-Tzu postrzegał naturalną szczerość jako umiejętność bycia szczerym i autentycznym, przede wszystkim wobec samego siebie. Musisz wiedzieć i rozumieć, kim naprawdę jesteś, ponieważ jest to konieczne, aby móc być uczciwym wobec innych. Otwartość jest najpierw budowana w Tobie, a potem w naturalny sposób wyrażasz ją wobec innych.

Kiedy znajdziesz swoją własną prawdę, pozostajesz wierny temu, kim jesteś i w co wierzysz. Na tym polega autentyczność. Oznacza to po prostu bycie sobą. Kiedy akceptujesz siebie, autentyczność pojawia się również spontanicznie. Dlatego Lao-tzu mówił o „naturalnej” szczerości.

3. Łagodność

Łagodność często mylona jest ze słabością lub służalczością. Nie ma to jednak nic wspólnego z tymi zjawiskami, a może nawet oznaczać coś dokładnie przeciwnego.

Łagodność jest konsekwencją harmonii i wewnętrznego spokoju. Wyraża się jako życzliwość i względy w kontaktach z innymi. Pojawia się tylko wtedy, gdy ktoś jest pełen miłości.

Oznacza to wyrzeczenie się pragnienia kontrolowania, manipulowania lub narzucania czegoś innym. Te pragnienia prowadzą do rozwinięcia wojowniczej postawy wobec innych.

Kto nie ma potrzeby zamieniania innych w obiekty gniewu lub środki do osiągnięcia swoich celów, potrafi być także uległy i życzliwy.

4. Wsparcie

Dla Lao-tzu wsparcie było najwyższą z czterech cnót kardynalnych. Tę cnotę można osiągnąć tylko wtedy, gdy wypracowało się szacunek, szczerość i życzliwość. Zasadniczo oznacza solidarność z innymi ludźmi, bez zamiaru czerpania z tego jakichkolwiek korzyści. Co więcej, nie oczekując, że w zamian za to wsparcie inni udzielą Ci podobnego. Istotą tej postawy jest bezinteresowność.

Każdy, kto posiada postawę wsparcia, żyje w zgodzie ze sobą i ma szczęśliwsze życie. To jest cnota, która prowadzi Cię do spełnienia i nadaje sens transcendencji Twojemu życiu. Reprezentuje najwyższy poziom ewolucji człowieka.

Lao-tzu wierzył, że cztery cnoty kardynalne są naturalnym sposobem bycia dla wszystkich ludzi. Twierdził, że kiedy zbliżasz się do tych cnót, czujesz się bliżej swojej prawdziwej natury.