Choć może to zabrzmieć jak sprzeczność, istnieje zjawisko polegające na odczuwaniu strachu przed szczęściem. Jest ono znane jako cherofobia. To irracjonalny strach, który może także łączyć się z lękiem. Uczucie to powstrzymuje Cię od angażowania się w działania, które dają Ci szczęście.
Jeśli zatrzymasz się na chwilę i zastanowisz nad tym, prawdopodobnie zdasz sobie sprawę, że byłeś już świadkiem tego zjawiska, u innych lub u siebie.
Termin może pochodzić od greckiego „χαρά”, co oznacza szczęście, radość i zachwyt oraz „φοβία”, co oznacza strach i przerażenie. Jednak prześledzenie jego pochodzenia jest dość skomplikowane, ponieważ faktyczne zaburzenie nie pojawia się w Podręczniku Diagnostyki i Statystyki Zaburzeń Psychicznych ( DSM ) .
Kto boi się być szczęśliwym?
Osoby cierpiące na cherofobię często unikają wszelkich z natury radosnych sytuacji. Nie oznacza to, że chcą czuć się nieszczęśliwi lub smutni. Wręcz przeciwnie – ludzie z cherofobią odrzucają szczęście, ponieważ towarzyszy mu smutek. To, czego chcą, to nie czuć się smutnym.
Osoba cierpiąca na cherofobię często unika spotkań towarzyskich, które sprawiłyby, że poczuje się szczęśliwa. Może to wynikać z przekonania, że szczęście nie jest trwałe lub że okazywanie szczęścia sprawia, że inni wokół czują się nieszczęśliwi. Tak czy inaczej, osoby te mają tendencję do unikania wszelkich sytuacji, które mogłyby obudzić w nich dobre samopoczucie.
Mają również tendencję do wycofywania się i unikania jakichkolwiek pozytywnych zmian w swoim życiu. Krótko mówiąc, trzymają się z dala od jakiejkolwiek możliwości i szansy dobrego samopoczucia i szczęścia. Typowe myśli osoby chorej to na przykład:
- „Jeśli będę szczęśliwy, później stanie mi się coś złego”.
- „Okazywanie szczęścia jest złe zarówno dla mnie, jak i dla innych”.
- „Próba bycia szczęśliwym to strata czasu i duży wysiłek”.
Tego typu ludzie często działają defensywnie. Niełatwo ich też przekonać do interakcji z innymi. Często są niepewni siebie, ponieważ nie kontrolują zbyt dobrze swoich emocji. Te negatywne emocje narastają, prowadząc daną osobę do odrzucenia wszelkiego rodzaju przyjemności, a w konsekwencji szczęścia.
Cherofobia: jakich sytuacji unika osoba chora?
Jeśli znasz osobę cierpiącą na cherofobię, postaraj się pamiętać, że zapraszanie jej na pewne wydarzenia towarzyskie może ją zdenerwować lub wywołać kłótnię.
Jednym z dobrych przykładów jest przyjęcie urodzinowe. Tutaj w centrum uwagi znajduje się druga osoba, ale od gości oczekuje się pozytywnych emocji i zadowolenia. Osoba z cherofobią nie chce okazywać tych uczuć. Podobnie rodzinny posiłek będzie źródłem stresu dla osoby cierpiącej na cherofobię.
Kolacje biznesowe, lunch z przyjaciółmi lub innego rodzaju spotkania towarzyskie to również sytuacje, których osoba cierpiąca na cherofobię unika. Zasadniczo będą unikać wszelkich okazji, które koncentrują się na spotkaniu z innymi ludźmi.
Możesz nie zapraszać tej osoby, aby nie czuć się zmartwionym lub zakłopotanym w jej imieniu. Jednak nie jest to rozwiązaniem problemu.
Jak przezwyciężyć cherofobię
Ponieważ nie jest to zaburzenie rozpoznane klinicznie, nie ma specyficznego leczenia cherofobii. Pomimo tego zaleca się, aby osoby cierpiące na tę chorobę udały się do specjalisty zdrowia psychicznego. Psycholog może zalecić korzystne ćwiczenia, zaproponować rozwiązania niektórych problemów lub możliwe sposoby leczenia.
Jednak w pierwszej kolejności ważne jest, aby zaakceptować, że problem ten istnieje. Jest to często najbardziej skomplikowany krok w procesie terapeutycznym. To normalne, że chory potrzebuje pomocy z zewnątrz przed podjęciem decyzji.
1. Unikaj izolacji
Rodzina i przyjaciele powinni uważać na wypadek, gdyby ukochana osoba zaczęła się izolować w niepokojący sposób. Byłby to pierwszy znak ostrzegawczy.
Ważne jest, aby odwiedzali psychologa i stopniowo reklimatyzowali się społecznie. Powinieneś nakłonić osobę cierpiącą do ponownego pojawienia się w jej kręgach społecznych i sytuacjach, których wcześniej unikała.
Powinieneś wiedzieć, że nie możesz zmienić ich osobowości. Ważne jest, aby ich osobiste wybory były brane pod uwagę przy ustalaniu planu leczenia terapeutycznego.
Powinieneś towarzyszyć cierpiącemu przez cały ten proces. Poprawi to Twoją świadomość problemu. Lepsze wyniki uzyska się również poprzez zaangażowanie w ich regenerację.
2. Bądź cierpliwy
Człowiek nie może przezwyciężyć cherofobii z dnia na dzień. Zarówno cierpiący, jak i ludzie, którzy chcą mu pomóc, muszą uzbroić się w cierpliwość i zaakceptować, że jest to powolny proces.
Z tego powodu lepiej nie stawiać wysokich oczekiwań. W ten sposób chory nie będzie sfrustrowany.
3. Szukaj pomocy
Czasami ludzie z zaburzeniami psychicznymi są jedynymi, którzy nie zdają sobie sprawy, że potrzebują wsparcia w procesie zdrowienia.
Może się to zdarzyć przez zaprzeczanie istnieniu problemu lub wstyd przed rozmową. Chorzy nie są w stanie poprosić o profesjonalną pomoc.
Tylko profesjonalista jest w stanie poradzić sobie z sytuacją i dać pacjentowi klucz do stopniowego przezwyciężania tego problemu. Dlatego ważne jest, aby pacjent wysłuchał bliskich, którzy polecają mu skorzystanie z profesjonalnej pomocy.
Jeśli należysz do kręgu osób cierpiących na cherofobię, ważne jest, abyś przyjął rolę ochronną. Jak wspomnieliśmy wcześniej, musisz być cierpliwy, ale także podjąć działanie. Z tego powodu nie możesz pozostać nieświadomy problemu, ponieważ zaszkodziłoby to choremu.
Powinieneś zawsze zwracać uwagę, jeśli osoba z Twojego bliskiego kręgu przyjaciół zaczyna się wycofywać społecznie. Jak wszystkie problemy psychologiczne, cherofobia musi być leczona szybko i profesjonalnie. Ponadto nie należy zapominać o ludziach wokół pacjenta, ponieważ odgrywają oni istotną rolę w procesie zdrowienia.