Psychoterapia - główne jej nurty i ich charakterystyka
Wybierając psychologa, ważne jest, aby wiedzieć, z jakiego nurtu pracuje, aby mieć pewność, że skonsultujesz się z tym, który najlepiej poradzi sobie z Twoim problemem. Niemniej jednak wszystkie podejścia obejmują dokonywanie pozytywnych zmian w sposobie myślenia lub działania. Musisz mieć świadomość, że jeśli chcesz rozwiązać problem, musisz zmienić coś, co robiłeś źle. Zwykle wiąże się to z określonym sposobem myślenia lub zachowania. W tym właśnie pomaga psychoterapia.
Psychoterapia dzieli się na kilka nurtów. Niektórzy specjaliści wykonują naprzemiennie kilka z nich w zależności od potrzeb pacjenta. Możesz także zmieniać i używać tyle, ile potrzebujesz, ponieważ nie ma uniwersalnej formuły. W końcu wszyscy jesteśmy różni i to, co działa dla jednego z nas, niekoniecznie pasuje do drugiego.
Psychoterapia – główne nurty
Psychoanaliza
Psychoanaliza skupia się głównie na przeszłości. Pacjent jest analizowany w celu znalezienia konfliktu psychicznego, który powoduje u niego dyskomfort. W konsekwencji nieświadomość staje się świadoma, a świat wewnętrzny można zrozumieć i uporządkować.
Ta terapia jest przydatna, jeśli czujesz się źle i nie wiesz dlaczego. Możesz też znać przyczynę, ale pomimo dobrych rad, nadal nie możesz tego rozwiązać. Dlatego terapeuta zbada twoje życie, aby znaleźć prawdziwe źródło problemu.
Ponieważ terapeuta będzie cię analizował, nie będzie mówił tak dużo jak ty. Pomogą ci rozpoznać, dlaczego cierpisz, i dadzą ci narzędzia do wprowadzenia niezbędnych zmian, aby zniknęło. Podstawą tej teorii jest to, że objawy to nic innego jak przejawy konfliktu psychicznego. Ważne jest, aby zająć się tym nieświadomym konfliktem, aby objawy ustąpiły lub zniknęły.
Behawioryzm
Behawioryzm opiera się na obecnym problemie, a nie na jego źródłach. Nadaje się do leczenia określonych problemów, które zostały już zdiagnozowane. To krótkotrwała terapia, w której profesjonalista przez cały czas kieruje rozmową i uczy pacjenta myślenia i działania w sposób realistyczny i bardziej dostosowany.
Ta terapia jest odpowiednia, jeśli głównym problemem jest brak zasobów edukacyjnych w radzeniu sobie z określonymi sytuacjami. Specjalista musi być niezwykle wpływowy i szczery w stosunku do ciebie, aby uświadomić ci, że musisz zmienić swoje zachowanie. W rzeczywistości, jeśli chcesz, aby Twoje problemy zniknęły, musisz zastąpić swoje negatywne nawyki bardziej konstruktywnymi. To rodzaj reedukacji behawioralnej.
Dlatego behawioryści starają się modyfikować zachowanie, jako podstawę do poprawy emocji i myśli. Często przydaje się, gdy inne terapie zawiodły. W rzeczywistości to często ostatnia deska ratunku.
Humanizm
Humanizm stara się wydobyć to, co w każdym człowieku najlepsze, aby przywrócić mu wewnętrzny spokój. Profesjonalista przekaże empatię, wrażliwość, szacunek i akceptację. To będzie równy związek.
Jeśli przejdziesz tę terapię, terapeuta zaufa twoim umiejętnościom, zamiast przejąć kontrolę. W rzeczywistości poprowadzą cię tak, abyś sam znalazł odpowiedź na swój dyskomfort. Musisz połączyć się ze swoim wnętrzem i stać się niezależnym i spełnionym.
Ten nurt jest często krytykowany, ponieważ opiera się bardziej na intuicji niż na metodzie naukowej. Jednak przy wielu okazjach wykazano, że metody naukowe nie są konieczne, aby rozwiązać problemy ludzi.
Gestalt
Terapia Gestalt skupia się na odczuwaniu tu i teraz, promuje działanie, kreatywność i bezwarunkową akceptację. Wiodącą rolę odgrywają emocje i język niewerbalny. Jeśli przejdziesz tę terapię, nauczysz się zwracać uwagę na swoje emocje i, zanim zaczniesz działać, być świadomym tego, jak myślisz i czujesz. Pomaga poznać siebie emocjonalnie, intelektualnie i fizycznie.
Ta psychoterapia opiera się na byciu świadomym chwili obecnej, tego, jak robisz rzeczy, co dzieje się w tym konkretnym momencie oraz jak to czujesz i interpretujesz. Terapia Gestalt przeznaczona jest dla tych, którzy chcą doskonalić i rozwijać swój potencjał ludzki i rozwój osobisty.
Psychoterapia – terapie poznawczo-behawioralne
Terapia poznawczo-behawioralna jest obecnie najpopularniejszym rodzajem psychoterapii. Ponadto jest to ten, który jest poparty najbardziej naukowymi dowodami i zwykle jest nauczany w programach uniwersyteckich.
Jeśli wybierzesz tę terapię, skupi się ona bardziej na zmianie twojego sposobu myślenia i rozumowania. Ponieważ zmieniając sposób myślenia, zmienią się również Twoje emocje. Dlatego, gdy przyjmiesz bardziej racjonalne i obiektywne myśli, twoje cierpienie również ustąpi.
W rzeczywistości dzięki tej terapii nauczysz się nowego sposobu myślenia i rozumowania, a tym samym działania. Koncentruje się na teraźniejszości i ma na celu nauczenie nowych sposobów widzenia, myślenia i zachowania. Psycholog, który stosuje tę terapię, jest dobrze poparty dowodami naukowymi. Jest to generalnie dyrektywa i mówi pacjentowi, jak radzić sobie w określonych sytuacjach. Cieszy się wysokim procentem sukcesu.
Terapia akceptacji i zaangażowania
Terapia akceptacji i zaangażowania jest jednym z nowszych dodatków do świata terapeutycznego. To jedna z terapii trzeciej generacji. Zapewnia filozofię życia i jest perspektywą kulturową, z którą można rozumieć i leczyć problemy psychologiczne, a także alternatywą dla unikania doświadczeń. Przeprowadza funkcjonalną analizę problemów psychologicznych i wprowadza behawioralny sposób analizy emocji, uczuć, wspomnień i myśli.
Ta terapia opiera się na sposobie, w jaki twoje różne koncepcje, wspomnienia i słowa są powiązane z twoimi problemami. W rzeczywistości terapeuta ujawnia dysfunkcyjne zasady, które sobie narzucasz. Na przykład unikanie może wyjaśnić wiele twoich problemów, gdy nie masz do czynienia z własnymi osobistymi doświadczeniami. Kiedy akceptujesz to, kim jesteś, nie próbując się zmieniać, zaczyna się zmieniać to kim jesteś.
Kontrola emocjonalna i poznawcza
Jak stwierdził zespół Kohlenberga (2004) w Terapii Akceptacji i Zaangażowania, cechy psychopatologii nie są fundamentalne. Ważna jest rola, jaką zachowania nieprzystosowawcze odgrywają w unikaniu wydarzeń wewnętrznych. Terapia składa się z dwóch głównych elementów. Z jednej strony rola wydarzeń prywatnych w wyjaśnianiu problemów. Z drugiej strony znaczenie relacji terapeutycznej.
Terapia akceptacji i zaangażowania ma na celu zapewnienie pacjentowi kontroli emocjonalnej i poznawczej, aby mógł cieszyć się satysfakcjonującym życiem. Jednak nie przez unikanie, ale przez akceptację. Akceptacja oznacza stawienie czoła wydarzeniu, w którym doświadczasz swoich uczuć jako uczuć, swoich myśli jako myśli, a swoich wspomnień jako wspomnień. W ten sposób nie unikasz, ale obserwujesz i od tego momentu się zmieniasz. W efekcie akceptujesz to, czego nie można zmienić i zobowiązujesz się do zmiany tego, co możesz.