Mudita to termin, który ma swoje korzenie w sanskrycie i określa radość, jaką odczuwasz z błogości i szczęścia innych. To piękne słowo nie istnieje w świecie zachodnim. Jednak pamiętanie o nim pomoże Ci uobecnić tę emocję, która jest tak decydująca w związkach, a tak nieobecna w wielu naszych ustawieniach społecznych.
Buddyzm rozwinął rodzaj medytacji, której celem jest promowanie tego stanu umysłu. Rzeczywiście, docenianie dobrego samopoczucia osób wokół Ciebie jest cnotą i podstawową zasadą współistnienia. Przede wszystkim wiąże się to z uwolnieniem przeszkadzających emocji, takich jak zazdrość, chciwość, uraza i ten cichy dyskomfort, który zwykle odczuwasz widząc innych, którzy radzą sobie lepiej niż Ty.
To fascynujące, jak często w niektórych językach pojawiają się pewne słowa, które zachęcają do refleksji nad rzeczywistościami, które nie są nawet zdefiniowane w innych. Jednak fakt, że pewne emocje lub uczucia nie są zawarte w słowniku, nie oznacza, że nie istnieją. W rzeczywistości mudita jest stanem psychologicznym, który wszyscy powinniśmy promować i rozwijać.
Mudita jest podstawową cnotą w buddyzmie. Oznacza to radość z obfitości i szczęścia innych, a także możliwość promowania dobrobytu innych.
Mudita, altruistyczna radość
Mudita, zwykle tłumaczona jako altruistyczna radość, jest zawarta w „wzniosłych stanach” buddyzmu (Brahavihārās). Określają szereg praktyk, które wykraczają poza medytację. Ponadto starają się promować w człowieku styl życia, sposób działania, a nawet kodeks moralny.
Ta perspektywa zwróciła również uwagę pola psychologicznego. Jednym z przykładów było badanie przeprowadzone przez University of Kansas (Stany Zjednoczone). W tej pracy badacze próbowali zrozumieć różnicę między radością empatyczną a radością altruistyczną.
Pierwszy ogranicza się do odczuwania czyichś pozytywnych emocji i zarażania się tym stanem. Nic więcej. Jednak altruistyczną radość odczuwa się, gdy robisz coś dla kogoś, aby poprawić jego samopoczucie. Z kolei Ty cieszysz się ich szczęściem.
To, co buddyzm definiuje jako kultywowanie cnót Mudite w psychologii, implikuje proaktywność połączoną z emocjonalną empatią, która zadowala i jest dumna ze szczęścia innych.
Cztery wzniosłe stany
Mudita, jak wspomnieliśmy, jest jednym z czterech wzniosłych stanów buddyzmu. Są to praktyki, które kultywuje się poprzez medytację i recytacje, ale które zapraszają Cię do głębokiej zmiany emocjonalnej i behawioralnej.
Jednak nie wystarczy po prostu zrozumieć, czym jest mudita. W rzeczywistości musisz to ucieleśnić, poczuć, przyswoić sobie i ćwiczyć także pozostałe trzy wzniosłe stany. Są to:
- Miłująca dobroć lub życzliwość (metta) oznacza praktykowanie uczucia wolnego od przywiązań, ale silnego w znaczeniu, otwartości i tolerancji. To akceptacja innych takimi, jakimi są dzięki Waszej miłości do nich, bez potrzeby kontrolowania ich.
- Współczucie (karuna). Ten termin nie oznacza użalania się nad kimś. W rzeczywistości współczucie w buddyzmie oznacza zrozumienie, że wszyscy zasługujemy na uwolnienie się od cierpienia. Oznacza to możliwość hojnej obecności dla innych.
- Radość altruistyczna (mudita) określa zdolność radowania się obfitością innych. Oznacza to, że jesteś w stanie pośredniczyć w pomyślności innych poprzez opróżnienie się z zazdrości i ego.
- Zrównoważenie (upeksa) jest cnotą, która łączy pozostałe trzy. Oznacza to umiejętność prowadzenia harmonijnego życia wolnego od przywiązań, w którym integrujesz wszystkie wymienione powyżej cnoty.
Mudita i schadenfreude
W języku niemieckim używane jest słowo, które określa dokładne przeciwieństwo mudita: schadenfreude. Termin ten odnosi się do satysfakcji, jakiej doświadczają niektórzy ludzie, gdy widzą, że życie innych osób źle się układa. Wydaje się, że ten sentyment jest dość powszechny w wysoce konkurencyjnym społeczeństwie, w którym wszyscy dzisiaj żyjemy.
Występuje w środowiskach pracy wśród kolegów, w środowisku akademickim, a czasem nawet wśród grup przyjaciół i rodziny. Korzeniem schadenfreude jest zawiść, w przeciwieństwie do mudita, czyli uczucia pielęgnowanego przez altruistyczną radość. Buddyzm twierdzi, że w pewien sposób wszyscy rodzimy się szlachetni, ale czasami kontekst społeczno-kulturowy zaszczepia nas ego, zazdrością, urazą itp.
Ćwiczenie wzbogacającej emocji mudita wymaga wysiłku i woli. Rzeczywiście, nie jest łatwo tak bardzo radować się z cudzych sukcesów. To dlatego, że masz tendencję do odczuwania tęsknoty, pragnienia szczęścia. Jednak dawanie się ponieść tego rodzaju uczuciom tylko zwiększa twój dyskomfort. To nigdy nie jest właściwe.
Jesteś w stanie cieszyć się szczęściem innych, a nawet je promować. Ponieważ altruizm wraca do Ciebie. Rzeczywiście, odczuwanie dobrego samopoczucia innych jest aktem szlachetności, życzliwości, a także miłości.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Batson CD, Batson JG, Slingsby JK, Harrell KL, Peekna HM, Todd RM. Empathic joy and the empathy-altruism hypothesis. J Pers Soc Psychol. 1991 Sep;61(3):413-26. doi: 10.1037//0022-3514.61.3.413. PMID: 1941512.
- Gable SL, Gonzaga GC, Strachman A. Will you be there for me when things go right? Supportive responses to positive event disclosures. J Pers Soc Psychol. 2006 Nov;91(5):904-17. doi: 10.1037/0022-3514.91.5.904. PMID: 17059309.
- Baumeister, Roy & Bratslavsky, Ellen & Finkenauer, Catrin & Vohs, K.. (2001). Bad Is Stronger than Good. Review of General Psychology. 5. 10.1037/1089-2680.5.4.323.
- Salzberg, Sharon (1995). Loving-Kindness: The Revolutionary Art of Happiness. Shambhala Publications. p. 119. ISBN 9781570629037.
- U Pandita, Sayadaw (2006). The State of Mind Called Beautiful. Simon and Schuster. p. 51.