Magnolia, dramat pełen prawdziwych historii

Magnolia zaprasza nas do zagłębienia się w naszą przeszłość, kwestionując takie aspekty, jak przezwyciężanie traumy, rozwój sfrustrowanej osobowości lub poczucie winy za popełnione czyny, które nie mają rozwiązania.

Magnolia

Filmy, które sprawiają, że myślisz o życiu i różnych problemach, które mogą wystąpić, są również dobrym narzędziem do samokrytyki. Przykładem może być Magnolia, dramat pełen prawdziwych historii.

Na poziomie emocjonalnym, jak dużo może wytrzymać nasz umysł? Bardzo często musimy stawić czoła wyzwaniom, które stawiają nas na granicy wytrzymałości. Czy to złamane serce, czy choroba, niepewność albo depresja itp.

Ponadto, te sytuacje mogą pojawić się zupełnie nieoczekiwanie. Nie wolno nam zapominać, że do pewnego stopnia stajemy się bezbronni w sytuacjach, które są bardzo trudne do opanowania. Dlatego Magnolia ukazuje dramat, jaki może przeżywać człowiek. Natomiast w swojej części technicznej przekonał akademię do nominacji w 3 kategoriach Oscarów.

Magnolia pokazuje dramat jako główny wątek fabuły

Reżyserem jest Amerykanin Paul Thomas Anderson, który przez całą swoją karierę wykazał się szerokim doświadczeniem. Znajduje to odzwierciedlenie w jego filmach, takich jak Sydney czy Nić Widmo, przy czym ten ostatni był również nominowany do Oscara.

Fabuła odzwierciedla losy kilku postaci, ich troski, zmartwienia, frustracje a także problem zaufania. W tym celu reżyser chciał mieć obsadę znanych aktorów i aktorek, takich jak Tom Cruise czy Julianne Moore.

W efekcie w Magnolii widzowi serwuje się prawdziwy dramat. Dzieją się różne historie życia, przeplatają się i próbują bezpośrednio wpłynąć na umysł widza, aby osiągnąć jeden cel. Wszystko to ma skłonić go do myślenia o swoim życiu i zaprosić do autorefleksji.

„Gniew, uraza i zazdrość nie zmieniają serca drugiego czlowieka, zmieniają tylko twoje”.

-Shannon L. Alder-

Pewne doświadczenia, które pojawiają się w filmie

Mówiąc ogólnie, Magnolia daje niekwestionowany obraz problemów, z którymi zwykle boryka się realna populacja. Jak określił psycholog Daniel Goleman, aby rozwinąć inteligencję emocjonalną, konieczne jest dokonanie autorefleksji i samokrytyki. Ten pomysł również bardzo mocno występuje w całym filmie.

Dlatego niektóre z doświadczeń, które mają miejsce w filmie, są następujące:

  • Osobista niepewność pozostaje obecna od samego początku. Każda z historii każdej postaci pokazuje brak poczucia własnej wartości, który czasami uderza w umysły ludzi.
  • Innym aspektem, który porusza film, jest żal, skrucha. Bardzo dobrze ukazuje ją Julianne Moore w postaci Lindy. Gdy jej mąż zachoruje, zdaje sobie sprawę, że do jej życia wdziera się wstyd z powodu jej zdrady z przeszłości.
  • Natomiast postać grana przez Williama H. ​​Macy’ego odzwierciedla emocjonalną porażkę z powodu niedostatecznego rozwinięcia swojej osobowości. Ukazuje również konsekwencje sfrustrowanego homoseksualizmu i presji bycia cudownym dzieckiem w dzieciństwie.

Magnolia, dramat projektowany na osobowości

Z drugiej strony należy koniecznie wyjaśnić, że reżyser buduje fabułę na podstawie bliskiego związku między życiem poszczególnych bohaterów. Ich historie rozwijają się równolegle, przeplatane ze sobą, stawiając czoła problemom, które nasilają się w miarę rozwoju akcji. Celem dla nas jest refleksja nad traumą dorosłych i osobistym nonkonformizmem.

W tym kontekście, zdaniem psycholog Maríi Teresy Maty, aby lepiej tolerować tego typu sytuacje, lepiej zaakceptować siebie i zbadać błędy przeszłości. Tak więc, aby zamknąć rany i iść naprzód, konieczna jest samokontrola i automotywacja. To najlepszy sposób na radzenie sobie z uczuciami nie załamując się nad nimi.

„Najtrudniejszym rządem jest nasz własny”.

-Lucius Annaeus Seneca-

Przeszłość warunkuje przyszłość

W okresie dojrzewania rozwija się konkretna osobowość u człowieka. Oczywiście, jeszcze bardziej dojrzewamy jako dorośli, ale jeśli nie zamkniemy odpowiednio ran z przeszłości, można cierpieć z powodu poczucia własnej wartości.

Jest to idea, którą nasuwa film i jest ona zgodna z badaniami profesora Alfredo Fierro z Uniwersytetu w Maladze. Wiele problemów, które nie są dobrze rozwiązywane w młodości, pojawia się w wieku dorosłym, co może motywować osobę do działania wbrew jej własnym interesom.

Te koncepcje nieustannie dostrzegamy w historiach, które pojawiają się równolegle w Magnolii, dramacie głębokiego realizmu. W rzeczywistości istnieje możliwość, że każdy widz znajdzie swoje odbicie w którymś z bohaterów.

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

Branden, Nathaniel (2001): La psicología de la autoestima, Paidós, Barcelona.

Fierro, Alfredo (1996): Manual de psicología de la personalidad, Paidós, Barcelona.

Scroll to Top