Już dawno wyeliminowaliśmy z siatki pojęciowej termin trzeci wiek. Apetyt na życie po sześćdziesiątce nie powinien nikogo dziwić. Współczesne osoby 60+ chętnie korzystają z życia.
Czterdzieści lat temu przekroczenie 60. oznaczało wejście na ostatnią prostą w życiu – przygotowania do emerytury, siedzenie na ławeczce w parku, spacery z wnukami i trwanie w wieloletnim, pozbawionym uczuć związku. Obecnie życie po sześćdziesiątce wygląda zupełnie inaczej.
Niegdyś starsze osoby nosiły siwe włosy, kobiety nie chodziły w spodniach i nie malowały się nadmiernie. Wybierały zwykle stonowane szarości, nie interesowały się modą i stawiały na skromność.
Starszy mężczyzna ubrany w dżinsy i sportowe buty uważany był za dziwne zjawisko, starsza kobieta w kolorowej bluzce i szpilkach zbierała podejrzliwe spojrzenia lub była wyśmiewana za stylizację na nastolatkę. 60 czy 65 lat klasyfikowano jako podeszły wiek.
Czasy się jednak zmieniły i to znacznie. Dzisiaj emerytura wygląda inaczej, a osoby w wieku 55 – 70 lat nie żyją wcale jak dawni staruszkowie.
Apetyt na życie po sześćdziesiątce
Ludzie po sześćdziesiątce nie chcą wcale opuszczać miejsca pracy ani rezygnować z życia uczuciowego i społecznego. Korzystają z życiowego doświadczenia w nowych sytuacjach. Nie brak im motywacji do realizacji projektów i pomysłów – otwierają firmy i zapisują się na studia, bo mają na to dość czasu.
Dzisiejsi sześćdziesięciolatkowie mają przed sobą 20 – 25 lat aktywnego i dynamicznego życia, co zmienia perspektywę i zachęca do przeżywania miłości, seksualności, podejmowania wyzwań zawodowych i mentalnych.
To pokolenie rozumie znaczenie zdrowia i sprawności fizycznej. Dlatego uprawia sport i ćwiczy trzy do czterech razy w tygodniu. Osoby po 60. roku życia biegają (nawet po 10 kilometrów) lub przynajmniej spacerują po 30 minut dziennie.
Na siłowniach widuje się coraz więcej osób w tym wieku robiących pompki i przysiady. Coraz popularniejsze są wśród nich diety obniżające poziom cholesterolu we krwi i niskotłuszczowe.
Cechy dzisiejszych aktywnych 60-latków
Aktywni 60-latkowie to pokolenie wychowane w nie do końca tradycyjnej atmosferze. Rozwijali się w otoczeniu, gdzie narzucone role były poddawane w wątpliwość i redefiniowane, a moralistyczne uprzedzenia typu “co ludzie powiedzą” nie dochodziły do głosu.
Mieli więc odwagę zerwać z normami i ustalić nowe warunki odpowiednie do ich potrzeb i oczekiwań. To technologiczni migranci: nauczyli się korzystać z nowych technologii takich jak telefony komórkowe, komputery i notebooki. Ma to wiele zalet, gdyż umożliwia lepszą adaptację poznawczą.
Do tego dochodzą osiągnięcia medycyny pozwalające na coraz dłuższe życie w dobrym zdrowiu. Postęp technologiczno-medyczny oraz w dziedzinie farmakologii umożliwia profilaktykę i skuteczne leczenie chorób.
Co więcej, medycyna estetyczna pozwala cieszyć się płaskim brzuchem, wydatnymi piersiami, dużymi oczami i gładką skórą bez głębokich zmarszczek.
Kremy przeciwzmarszczkowe dostępne są zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn, a ich stosowanie jest na porządku dziennym. Ludzie po 60. nierzadko miewają tatuaże. Estetyka tego pokolenia się zmieniła.
Co więcej, osoby samotne i rozwiedzione wkraczają ponownie w sferę randkowania.
Seksualność po sześćdziesiątce
Niebieska pastylka (Sildenafil) odmłodziła seksualność i umożliwiła udane życie seksualne starszym osobom. Koncepcja związku zmieniła się z dopóki śmierć nas nie rozłączy na dopóki życie nas nie rozłączy. Starsze osoby mają więcej czasu na pielęgnowanie relacji, ale obciążone są też większym ryzykiem.
Aktywni 60-latkowie nie chcą nawet słyszeć o emeryturze. Nie chcą pasywności. Wielu z nich studiuje i robi kursy, by zachować aktywność. Chcą czuć się potrzebni, zmotywowani i mają aspiracje.
Życie po sześćdziesiątce: bujne, ale spowite uprzedzeniami
Mimo wszystko powszechne są uprzedzenia, według których apetyt na życie po 60. to brak zgody na upływ czasu. Idąc tym tropem, dziwnie patrzy się na starszych mężczyzn w wąskich spodniach czy modnie ubrane starsze kobiety. To etykietki będące konsekwencją sztywnych norm społecznych.
Za młodzieżowym strojem kryje się jednak inteligentny byt, który stosuje życiowe doświadczenie do nowych sytuacji. Taki typ ludzi częściej spotyka się w miastach, gdzie panuje motywująca, pełna bodźców atmosfera i gdzie nie brak różnorodnych możliwości rozwoju.
To pokolenie o pozytywnym, optymistycznym nastawieniu, energiczne i dynamiczne , choć świadome własnych ograniczeń fizycznych. Jego przedstawiciele zakładają, że wszystko jest kwestią nastawienia, więc warto wziąć byka za rogi i ułożyć sobie życie na własnych zasadach.
Zadają sobie więc pytanie: jak chcę przeżyć kolejne 20 lat życia?
Jakość życia
Optymizm i pozytywne spojrzenie na życie powodują wydzielanie neuroprzekaźników takich jak serotonina i endorfiny. Sport i aktywność fizyczna stymulują wydzielania BDNF, czyli czynnika neurotroficznego, który chroni neurony. Nauka i aktywność zwiększają natomiast neuroplastyczność.
Długowieczność doprowadziła do powstania nowego cyklu ewolucyjnego – czwartego wieku. Fakt, że życie nie kończy się po 60. zmienił przebieg dorosłości, wiek wchodzenia w sformalizowane związki i posiadania dzieci. Zmienił de facto wszystko.
Nie chodzi tutaj jedynie o dłuższe życie, ale także o jego wyższą jakość. Na co komu dłuższa starość i niedołężność? Aktywne osoby 60+ mają własną kulturę i filozofię, która może inspirować 30-, 40- i 50-latków oraz zarażać entuzjazmem i apetytem na życie.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
Baltes P.B & Smith, J. (2003), «New frontiers in the future of aging: from successful aging of the young old to the dilemmas of the fourth age». Gerontology, 49(2), pp.123-135
Butler, R. N. & Lewis, M. I. (1982). Aging and mental health (3rd ed.). St. Louis, MO: C. V. Mosby.
Castellano, C. (2014a). Análisis de la relación entre las actitudes hacia la vejez y el envejecimiento y los índices de bienestar en una muestra de personas mayores. Revista Española de Geriatría y Gerontología, 49(3), 108-114.
Higgs, P. & Gilleard, C. (2015), Rethinking Old Age: Theorising the Fourth Age. London, Palgrave Macmillan
Holstein, M. y Golubov, N. (2010). Sobre cómo envejecemos las mujeres mayores. Debate Feminista, 42, 52-78.
Villar, F. (2013). Emoción y ciclo vital: ¿La vejez esconde un tesoro? Revista Kairós Gerontologia, 16(1), Número Especial, 7-14