Jak kochać siebie takim jakim się jest - 5 powodów

Żyjemy w społeczeństwie, które zachęca nas do porównywania się z innymi, ale nie tylko. Zachęca nas także do polegania na zewnętrznej aprobacie, aby czuć się dobrze z tym, co robimy lub co decydujemy. Jednak wszystko to powoli podkopuje naszą samoocenę. Jak w takim środowisku można kochać siebie takim, jakim się jest?

Kiedy ostatnio się z kimś porównywałeś? Pewnie nie tak dawno temu. Kochać siebie takim, jakim się jest nie oznacza, że ​​wyrzekamy się doskonalenia. Oznacza raczej, że ​​rozumiemy i czujemy, że mamy wartość już teraz, w teraźniejszości, niezależnie od naszych możliwości i potencjału.

Porównanie w tym kontekście może dostarczyć nam informacji, a nawet motywacji. Ale staje się negatywne, gdy praktykujemy je zbyt często, staje się źródłem permanentnego niezadowolenia lub pożywką dla zazdrości.

1. Wykorzystujmy własne zasoby, aby osiągnąć to, czego chcemy – to pozwoli kochać nam siebie takim, jakim się jest

To ironia losu, że zawsze zachwycamy się tymi ludźmi, którzy mają silną osobowość i są bardzo oryginalni. Tymi, którzy wyróżniają się, ponieważ nie ukrywają się ani nie udają, że są tym, kim nie są.

Co ciekawe, podziwiamy w nich tę jakość, jednak nie zauważamy, że nasze zalety są być może inne, ale wystarczy tylko inaczej je zastosować, aby osiągnąć pożądany efekt. Nie możesz być naturalny w takim sam sposób, jak ktoś inny.

Spójrzmy więc na innych jak na źródło inspiracji. Mogą dać nam pomysły, możemy nawet naśladować część ich drogi. Ale pójdziemy nią naszym sposobem chodzenia i zatrzymywania się zgodnie z naszymi potrzebami. Nie jesteś taki jak inni i to jest pozytywne!

Przestań ukrywać wszystko, co cię wyróżnia ze zwykłego strachu, wstydu i różnych niepewności! W zamian za to spróbuj kochać siebie takim, jakim jesteś. Zostań sobą.

2. Bez względu na to, jak bardzo się z kimś porównujemy, nigdy nie będziemy tą osobą

Nie ma znaczenia to, ile robimy porównań, które wpędzają nas tylko w ciągłe cierpienie. Kiedy się nad tym zastanowimy, nigdy nie możemy stać się kimś innym. Masz inne życie, cieszysz się innymi doświadczeniami i pod wieloma względami bardzo się różnisz od Twojego wzoru.

Nawet jeśli udajesz, twoja osobowość nie może być taka sama jak innych.

Przestańmy skupiać się na naszych sfrustrowanych pragnieniach, rzucających nas raz po raz o ten mur, którego nigdy nie przebijemy. To trudne, bo wokół nas wielu ludzi będzie nas porównywać z innymi. Ale my przecież nimi nie jesteśmy!

Kiedy już wiemy, że bez względu na to, jak bardzo się porównujemy, nie osiągniemy tego, za czym tęsknimy, wróćmy do poprzedniego punktu i… Zacznijmy stawiać pierwsze kroki, aby kochać siebie takimi, jakimi jesteśmy. Jesteśmy wyjątkowi, niepowtarzalni. Dlaczego mielibyśmy chcieć to wszystko stracić? To przecież nie ma sensu…

3. Aby kochać siebie takim, jakim się jest, zaakceptujmy nasze światła i cienie

Nikt nie jest doskonały i my też nie. Czasami jednak błędnie uważamy, że inni tacy są, podczas gdy to nieprawda. Pomyślmy o tych chwilach, kiedy dusimy w sobie łzy, aż zostaniemy sami, aby nie okazywać bezbronności wobec innych.

W ten sposób inni mogą mieć poczucie, że z nami wszystko dobrze. A tymczasem w rzeczywistości ciągle się załamujemy, ale ukrywając to, nie możemy liczyć na niczyją pomoc.

Dokładnie to samo może przydarzyć się wszystkim, na których patrzymy. Ponieważ każdy bez wyjątku człowiek ma swoje wzloty, ale także swoje upadki. Swoje światła i swoje cienie. Kochać siebie takim, jakim się jest, uczy więc akceptowania siebie, a nie krytykowania siebie za to, że nie jesteś idealną osobą.

Uczy też pozwalania sobie na błędy. Kochać siebie takim, jakim się jest, wyzwala.

4. Wyznawaj i praktykuj własne wartości

Kiedy jesteś mały, przejmujesz wartości najbliższych Ci osób, na przykład rodziców. Jednak nie są one twoje, nawet jeśli przyjąłeś je jako takie. Jak możesz zdać sobie z tego sprawę? Kiedy zaprzeczają temu, co robisz w swoim życiu.

Na przykład możesz się spóźniać, chociaż wyznajesz zasadę punktualności. Możesz także nadal mieszkać z rodzicami po trzydziestce, ale bardzo pragniesz się usamodzielnić. Kiedy czujesz, że ciągną cię dwie przeciwstawne siły, w Twoim wnętrzu walczą ze sobą wartości, które nie są twoje.

Uświadomienie sobie tego pozwoli ci na włączenie własnych wartości i oderwanie się od tych, które do ciebie nie należą, i to bez poczucia winy. Ponieważ nie wszyscy mamy takie same wartości i zasady. W ten sposób zaczniesz robić to, czego ty chcesz, a nie to, czego chcą inni.

Nie musisz się do nikogo dorównywać, nawet do członków rodziny. Jesteś inny, nie zapominaj.

5. Kochać siebie takim, jakim się jest to punkt wyjścia, aby kochać innych

Jeśli nie kochasz siebie takim, jakim jesteś, czy możesz naprawdę to czuć wobec innych? To wielkie oszustwo. To tak samo, jak wtedy, gdy myślimy, że możemy kochać, cenić lub być szczerym wobec kogoś, podczas gdy nie jesteśmy sobą.

Aby zaoferować coś innym, musimy najpierw zacząć od siebie. Tak więc, na przykład, jeśli kochamy siebie takimi, jakimi jesteśmy, będziemy znacznie bardziej tolerancyjni wobec sposobu bycia i myśleniu, które będą mieć inni. To coś bardzo pozytywnego i to się nam zwróci na naszą korzyść.

Czy chcesz podać jeszcze jakiś inny powód, by kochać siebie takim, jakim się jest? Jak widać, taka miłość własna uwolni nas od wielu cierpień. Od cierpień, których nie wybieraliśmy, ale które w jakiś sposób karmiliśmy.

Traktując siebie surowo, surowo karząc się za swoje niepowodzenia i pomijając dobry nawyk nagradzania siebie za swoje sukcesy.

Czasami trudno jest spojrzeć na sprawy z nowej perspektywy. Zwłaszcza gdy całe nasze otoczenie jest nadal zakotwiczone w tym spojrzeniu, które tak bardzo nas bolało i tak bardzo podważało naszą samoocenę. Jednak kiedy zaakceptujemy siebie, zdamy sobie sprawę, jak silni jesteśmy.

Przekonamy się, że będzie bardzo niewiele okoliczności, które mogą złamać naszą wolę. Kochać siebie takim, jakim się jest, to świetny krok do poczucia wolności i dobrego samopoczucia. Na co więc czekasz?