Jeśli chcemy zrozumieć osoby z autyzmem musimy chcieć wejść w ich świat i nie zmuszać ich do wchodzenia w nasz. Tylko w ten sposób odkryjemy ich wewnętrzne światło i fascynujący potencjał, który w nich drzemie.
To idealny czas na refleksję. Nie udało się jeszcze osiągnąć pełnej integracji osób z autyzmem. Nadal nie jesteśmy w stanie zaspokoić wszystkich ich potrzeb i potencjału. I co najgorsze większa część populacji nadal nie wie, jakie są dzieci lub dorośli z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD).
W 2007 roku Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych postanowiło wybrać konkretną datę, aby podkreślić potrzebę przyczynienia się do poprawy codziennego życia tych ludzi.
Celem jest nie tylko promowanie ich integracji, ale także umożliwienie każdemu z nich, w ramach swojej szerokiej wyjątkowości, pełnej radości z życia w społeczeństwie i możliwości spełniania marzeń.
Nie możemy zapominać, że ten stan neurologiczny i rozwojowy obejmuje szerokie spektrum. Możemy znaleźć osoby z poważniejszymi ograniczeniami w zakresie komunikacji i autonomii. Są też chłopcy i dziewczynki z zespołem Aspergera, którzy mają niezwykłe zdolności intelektualne.
Każdy człowiek jest wyjątkowy, niezwykły i potrzebuje naszego zrozumienia, aby mógł osiągnąć spełnienie i szczęście jak każdy z nas.
Osoby z autyzmem w coraz bardziej skomplikowanym świecie
Słowo „autystyczny” jest używane pejoratywnie. Używa się jej w stosunku do osoby, która żyje z dala od rzeczywistości. Zapominamy, że istota ludzka nie jest pojęciem i że istnieje duża różnorodność w przejawach tego stanu neurologicznego.
Stanu, który dotyka tysiące ludzi, którzy mimo że osiągnęli pełnoletność nie otrzymali jeszcze diagnozy i nie zdają sobie sprawy, że oni również mieszczą się w spektrum.
CDC (Center for Disease Control and Prevention) przeprowadziło dochodzenie w celu ustalenia częstości występowania tego zaburzenia w populacji. W 2008 roku oszacowano, że 1 na 88 dzieci może prezentować ten stan. Część z nich ma słabo dostrzegalne cechy i zachowania. Inne są szybko identyfikowane, czy to przez rodzinę, czy w samej szkole.
Z drugiej strony do dziś nie wiemy, dlaczego w niektórych przypadkach dziecko rozwija tak szczególną strukturę mózgu. Taka, w której występuje hiperłączność, nadmiar ciał neuronalnych w istocie białej, konsekwencje nadmiernie gęstych i głębokich dendrytów…
Wszystko to kształtuje mózg z problemami językowymi, ze zmianami w procesach wykonawczych, takich jak uwaga, problemy towarzyskie, a także z wyraźną nadwrażliwością sensoryczną.
W tych neurologicznych osobliwościach, z większą lub mniejszą częstością występowania, jest coś, o czym musimy pamiętać. Ludzie z autyzmem ekscytują się, czują, kochają, śnią...
Osoby z autyzmem i świat emocji
Osoby z autyzmem odczuwają emocje jak każdy z nas. Ale odczuwanie ich to nie to samo, co rozumienie. Co więcej, w wielu przypadkach czują się przytłoczeni tymi stanami emocjonalnymi i nie wiedzą, jak sobie z nimi radzić.
Potrafią również rozpoznać uczucia reszty ludzi. Jednak nie wiedzą, jak zareagować ani co zrobić.
Wyłapują sygnały społecznościowe, ale ich nie rozumieją. Obserwują, ale nie widzą lub nie rozumieją, czego się od nich oczekuje w określonych okolicznościach. Ale to nie znaczy, że tego nie czują. Nie oznacza to również, że nie są w stanie kochać ani się zakochać.
Ponieważ robią to na swój sposób, używając swojego języka.
Wzmocnienie autyzmu
Osoby z autyzmem potrzebują wzmocnienia społecznego. Po pierwsze, aby otrzymać szacunek i wsparcie u osób z cięższym stanem, takim jak zespół Retta lub zespół Hellera. Po drugie, aby każde dziecko lub dorosły z zespołem Aspergera lub z mniej lub bardziej funkcjonalnym autyzmem mogło w pełni rozwinąć swój potencjał dzięki poczuciu integracji.
W tej grupie są osoby i rodziny, które zasługują na pełne uznanie za każdy podjęty wysiłek, za każdą pokonaną trudność. Ponieważ fakt, że dana osoba nie używa komunikacji werbalnej nie oznacza, że jest mniej inteligentna lub nie ma nic do powiedzenia.
Podobnie, wzmocnienie pozycji osób z autyzmem wymaga innego punktu wsparcia. Jeśli chcemy ich zrozumieć, musimy jakoś wejść do ich świata.
Wiele z nich nie postrzega autyzmu jako niepełnosprawności lub problemu, ponieważ nie są uszkodzeni ani ułomni. Są inni, mają wyjątkowe umiejętności i mogą przynosić korzyści społeczeństwu, które zaczyna akceptować różnorodność.