Związki LAT: mieszkanie osobno to dobre rozwiązanie?

Obecnie zmieniają się modele relacji interpersonalnych i rodzinnych. Jest jednak prawdopodobne, że tego typu pary były w pewnym momencie niewidoczne. Natomiast dziś wychodzą na jaw modele relacji, które nie odpowiadają tradycyjnym modelom.

Ta seria zmian, a zwłaszcza związki LAT, są jednym z tematów, na których skupia się socjologia rodziny. Niektórzy autorzy uważają, że pary te są tradycyjnymi modelami, w których z różnych powodów (trudny dostęp do własnego mieszkania, ciężka sytuacja na rynku pracy lub stopień zaangażowania) nie pojawiły się okoliczności zachęcające do wspólnego życia.

Inni natomiast uważają, że jest to nowy model związku oparty na wolności emocjonalnej, indywidualnej i intymnej. Dla nich bycie związkiem LAT jest osobistą decyzją. W przypadku tych par zaangażowanie wobec drugiej osoby jest utrzymane, mimo że nie mieszkają pod tym samym dachem.

Z kolei w tradycyjnych parach współistnienie następuje z czasem, w parze z zaręczynami.

W jakim kontekście powstają związki LAT?

Naukowcy są zainteresowani znalezieniem cech indywidualnych, demograficznych lub kulturowych, które pozwolą nam lepiej zrozumieć tego rodzaju relacje.

Konieczne jest jednak umieszczenie go w kontekście społeczeństwa, które podlega zmianom, które wpływają na modele relacji: problemy z płodnością, trudności na rynku pracy, a także wzrost poziomu wykształcenia i przywiązanie wagi do równość płci.

Pojawiają się również inne nowe modele z powodu zmian ideologicznych: otwarte relacje, poliamoria, związki hybrydowe, swingersi, itp.

Żyjemy w czasach, w których nawet nowe technologie na nowo definiują nasze relacje, początki relacji, znaczenie odległości. W tym sensie oczywistym jest, że pojęcie miłości i pary ma dziś, bardziej niż kiedykolwiek, subiektywny charakter.

Związki LAT – czemu ludzie się na nie decydują?

Ten typ związku zaobserwowano we wszystkich przedziałach wiekowych. Wydaje się jednak, że przyczyny utrzymywania relacji LAT różnią się w zależności od grupy wiekowej.

Wśród osób w wieku 18–24 lat profil zazwyczaj dotyczy studentów, którzy nadal mieszkają z rodzicami. Dlatego przyczyny utrzymywania tego rodzaju relacji przez młodych ludzi są często poza ich kontrolą (zależność od rodziców, obowiązki, nauka, itp.).

W rzeczywistości badani często wskazują, że chcą zamieszkać ze swoim partnerem, jeśli pozwolą na to warunki. Dlatego w tej grupie wiekowej głównym powodem jest etap przejściowy w kierunku większego zaangażowania i późniejszego współżycia.

Dla dorosłych w wieku powyżej 30 lat związki LAT są sposobem na dzielenie się intymnością, jednocześnie ciesząc się własną autonomią. Dlatego zamiar przeniesienia związku na bardziej tradycyjny poziom (ślub lub wspólne mieszkanie) zanika z biegiem lat. Ponadto czas trwania związków jest znacznie dłuższy niż u młodych ludzi.

Czy taki związek może przetrwać?

Istnieje niewiele badań, które skupiły się nad tymi relacjami w czasie. Często badane są zamiary partnerów na przyszłość.

Niektóre badania wskazują, że 20-30% związków LAT pozostaje lub zamierza kontynuować w przyszłości w ten sam sposób. Najwyraźniej zamiar ten związany jest z wiekiem, przy czym młodzi ludzie w wieku od 25 do 29 lat są najbardziej skłonni do wspólnego życia i małżeństwa.

Natomiast osoby powyżej 60. roku życia najczęściej poszukują osobnych relacji.

Wydaje się, że długość relacji ma z tym coś wspólnego. Chęć wyjścia za mąż wzrasta w ciągu roku lub trzech lat związku, podczas gdy w związkach trwających dłużej niż 3 lata dominuje chęć kontynuowania w tej samej sytuacji.

Zasadniczo, bez względu na wiek, presja społeczna odgrywa ważną rolę w intencjach dotyczących kontynuowania w LAT lub nie. To, że ich rodzina i przyjaciele uważają, że powinni mieszkać razem i zadają pytania lub komentują często skłania członków pary do zastanowienia się, jak będzie wyglądać ich przyszłość.

Czy związki LAT to dobre rozwiązanie?

Podsumowując, związki LAT decydują się na utrzymanie tego rodzaju relacji z dwóch głównych powodów: braku zasobów lub dobrowolnego wyboru autonomii.

Możliwe też, że jest to próba rozwiązania niektórych problemów lub trudności, które mogą pojawić się we wspólnym życiu. Na przykład podział obowiązków domowych lub opieka nad dziećmi z poprzednich związków.

Często zdarza się, że główną zaletą jest zachowanie autonomii i prywatności, a także zapobieganie możliwym stratom (ekonomicznym, innym związkom, materialnym, itp.). Będzie to oczywiście zależeć od postawy wobec związków lub małżeństwa.

Z drugiej strony może również stwarzać szereg wad szczególnie dla tych, którzy mają ambiwalentne podejście do relacji LAT. W takim przypadku elastyczność tych relacji może wywołać niezadowolenie lub poczucie niepewności, ponieważ partner nie chce zamieszkać pod jednym dachem.

Lub, ogólnie, wspólne życie daje więcej możliwości intymności oraz wsparcia instrumentalnego i emocjonalnego.

Krótko mówiąc, czy jest to rozwiązanie zaspokajające własne potrzeby, czy nie zależy wyłącznie od osobistych wartości i preferencji oraz powodów, które skłoniły daną osobę do podjęcia tej decyzji.