Współczucie dla samego siebie – naprawdę trudna sztuka

Większość ludzi jest bardzo krytyczna i surowa wobec siebie samych. Jest to szczególnie ważne, gdy myślisz, że czegoś Ci brakuje lub masz jakąś wadę. Ludzie zwykle znęcają się nad sobą, kiedy popełnili błąd, myśląc, że to poprawi sytuację. Ale tak naprawdę to współczucie dla samego siebie może ją poprawić. Nie surowość.

Współczucie dla samego siebie jest alternatywą dla samokrytyki i złego traktowania, które pomaga Ci się rozwijać jako człowiek. Polega też na traktowaniu się z życzliwością i uznawanie, że masz coś wspólnego z resztą ludzkości. Ale chodzi także o zaakceptowanie własnych ograniczeń.

Według amerykańskiej psycholog Kristin Neff, jednej z najlepszych badaczek w swojej dziedzinie, współczucie ma trzy podstawowe aspekty. Są nimi:

• Życzliwość wobec siebie.
• Uznanie własnego człowieczeństwa.
• Skupiona uwaga.

Współczucie i życzliwość wobec siebie

Bycie wyrozumiałym dla siebie samego, życzliwe i łagodne kierowanie swoim rozwojem oraz chęć tego, co najlepsze dla siebie, jest korzystnym podejściem w życiu. Współczucie dla samego siebie jest zdrowsze niż samokrytyka.

Uczucie życzliwości i współczucie wobec siebie samego nie tylko zmieniają Twoje poczucie własnej wartości, ale także wpływają pozytywnie na całe ciało.

Kiedy uspokoisz swój ból, odwołujesz się do systemu przywiązania, który mają wszystkie ssaki. Jedną z najważniejszych funkcji tego układu jest uwalnianie oksytocyny, czyli hormonu, który zwiększa Twoją wiarę we własne siły.

Sprawia również, że czujesz się spokojny, bezpieczny, uczynny i połączony z innymi. Zwiększa także Twoją zdolność do odczuwania własnej sympatii i współczucia. Życzliwość i współczucie wobec siebie samego pozwala traktować się jak cenną istotę ludzką, zasługującą na uczucia wyższe.

Marshall Rosenberg, autor książki zatytułowanej „Komunikacja bez przemocy: język życia” (oryg. Nonviolent Communication: A Language of Life), podkreśla znaczenie używania empatycznego i niekrytycznego języka podczas rozmowy z samym sobą. Chodzi o to, aby traktować się dobrze, a nie źle, z nastawieniem do zrozumienia.

Odkrywanie i rozpoznawanie swojego wewnętrznego humanizmu

Poczucie współczucia wzmaga się po uznaniu, że ludzkie doświadczenie jest niedoskonałe. Współczucie wobec siebie polega na uznaniu, że wszyscy ludzie mogą zawieść w tym, czy w innym momencie.

Kiedy kontaktujesz się ze swoim wewnętrznym ja, pamiętaj, że cierpienie jest wspólne. Każdy z nas cierpi i odczuwa ból w pewnym momencie swojego życia.

Bycie współczującym to nie to samo, co współczucie dla samego siebie. Współczucie pozwala lepiej i życzliwie zrozumieć sytuację. Prowadzi to do znalezienia lepszych rozwiązań dla ulepszenia swojego życia i rozwoju osobistego.

Tara Brach wyjaśnia nam, że:

„Poczucie, że nie masz żadnych zasług, idzie w parze z poczuciem odcięcia od wszystkich innych ludzi, oderwania od życia. Jeśli jesteśmy niedoskonali, jak możemy czuć się częścią społeczności? Wydaje się, że jest to błędne koło; im bardziej czujemy się bezużyteczni, tym bardziej czujemy się odsunięci i wrażliwi ”.

Uczucia kontaktu z innymi, takie jak życzliwość, aktywują system przywiązania w mózgu. Ludzie, którzy czują się związani z innymi, mniej obawiają się niesprzyjających okoliczności i bardziej elastycznie reagują na życiowe wyzwania.

Pielęgnowanie swojej skupionej uwagi

Trzecim kluczowym elementem do ćwiczenia współczucia jest skupiona uwaga lub uważność. Życie w teraźniejszości z akceptacją i bez osądu prowadzi do wyraźniejszej perspektywy cierpienia.
Ćwiczenie uważności pomaga nam również rozpoznać, jak się czujesz. A także rozpoznać emocje i myśli, takimi jakie one są, nie pozwalając im Cię zdefiniować.

Chodzi o obserwowanie tego, co dzieje się w Twojej świadomości i tu i teraz. Umożliwia to identyfikację myśli o przeszłości i przyszłości dokładnie takimi, jakimi są. To w końcu tylko myśli.

Ponadto uważność daje Ci do ręki narzędzia do reagowania na różne sytuacje, począwszy od stanu spokoju i relaksu. Dzięki temu nie zareagujesz zbyt dramatycznie i unikniesz konsekwencji, których możesz żałować w przyszłości.

Kiedy naprawdę na to patrzysz, bycie współczującym jest ciągłym ćwiczeniem bycia dobrym i spokojnym, które nigdy nie powinno się kończyć. Powinieneś je pielęgnować przez całe swoje życie.