Giuseppe Verdi: kompozytor, którego twórczość przepełniona jest patriotyzmem

Giuseppe Verdi był kompozytorem porywającym masy słuchaczy. Kiedy komponował swoje dzieła, myślał przede wszystkim o swoim kraju ojczystym i zamieszkujących go ludziach. A jego muzyka demonstruje słuchaczom jego pasję i ukazuje liczne emocje, takie jak miłość, nienawiść, zazdrość i strach.

Poprzez swoją muzykę Giuseppe Verdi wykonywał niezwykle ważną pracę na rzecz zjednoczenia swojego kraju. To był prawdziwy nacjonalista, jego opery były i nadal są źródeł nieprzebranej dumy narodu włoskiego. I bez cienia wątpliwości możemy przyjąć, że taki właśnie był zamiar tego legendarnego kompozytora.

„Możesz sobie wziąć cały Wszechświat, jeśli tylko ja będę mógł mieć Włochy”.
-Giuseppe Verdi-

Giuseppe Verdi jest bez wątpienia jedną z najważniejszych postaci w świecie muzyki operowej. Ten kompozytor tworzył dzieła zachwycające kolejne generacje słuchaczy, a jednocześnie był zagorzałym, włoskim patriotą. Teraz masz możliwość poznania jego życia i twórczości nieco bliżej. Wystarczy, że poświęcisz raptem kilka minut na przeczytanie dalszej części naszego artykułu, do czego gorąco zapraszamy!

Giuseppe Verdi i jego lata dzieciństwa oraz okres młodości

Giuseppe Verdi urodził się 10 października 1813 r. w Parmie, mieście leżącym w północnych Włoszech. Przyszedł na świat w bardzo skromnej, ale uczciwej rodzinie. Jego ojciec, Carlo Giuseppe Verdi, był karczmarzem, a jego matka Luigia pracowała jako krawcowa.

Kiedy młody Giuseppe skończył osiem lat, zaczął wykazywać żywe zainteresowanie muzyką. Zauważywszy te skłonności jego ojciec sprezentował mu specjalnie przygotowany dla niego szpinet. Szybko zaczął zdradzać oznaki wielkiego talentu. Zdolności chłopca odkrył dyrektor lokalnej orkiestry filharmonicznej Antonio Barezzi, który później został jego opiekunem i mecenasem.

Kiedy Giuseppe Verdi skończył dwanaście lat, przeprowadził się do Busseto, aby zamieszkać z Antonio Barezzim. Zadbał on o właściwą edukację swojego podopiecznego i zapewnił mu najlepsze możliwe wtedy wykształcenie pod kątem muzycznym. W tym czasie poznał także Fernando Provesiego, mistrza ceremonii w bazylice San Bartolomeo, dyrektora miejskiej szkoły muzycznej i reżysera lokalnego towarzystwa filharmonicznego.

Pierwsze lata dorosłości

Tuż po ukończeniu 18 roku życia Giuseppe Verdi przeprowadził się do Mediolanu i próbował następnie kształcić się dalej w miejskim konserwatorium. Jednak tamtejsi wykładowcy uważali, że jest on już zbyt stary, by się uczyć w ich placówce. Poza tym z ich punktu widzenia technika gry na pianinie stosowana przez Verdiego była dość dziwna. Ale w sumie dosyć zabawnym może wydać Ci się fakt, że dziś ta właśnie instytucja nosi teraz imię Giuseppe Verdiego.

Kilka lat później, w 1836 roku, w liczył sobie już 23 lata, Giuseppe Verdi poślubił Margueritę Barezzi, córkę swojego mecenasa. Para dorobiła się dwójki dzieci, które niestety zmarły jednak w bardzo młodym wieku. W tamtych latach sam Verdi pracował wtedy nad swoją pierwszą operą zatytułowaną „Oberto”.

Giuseppe Verdi wraz ze swoimi mocodawcami rozpoczął starania mające na celu wystawienie „Oberto” w słynnej La Scali. Jego opera okazała się być naprawdę udaną, efektem czego było aż 14 kolejnych spektakli. Następnie Giuseppe Verdi podpisał także umowę z teatrem na premierę jeszcze trzech swoich kolejnych dzieł.

Żona kompozytora, Margherita, zmarła niestety 18 czerwca 1840 r. z powodu powikłań po przebytym zapaleniu opon mózgowych. Miała niespełna 26 lat. Dla Giuseppe Verdiego był to prawdziwy cios. Musiał jednak się szybko pozbierać po tej stracie, bo musiał kontynuować swoją pracę.

W tym okresie napisał między innymi komedię „Dzień panowania” (oryg. Un giorno di regno, ossia il finto Stanisla). Premiera tej opery miała miejsce 5 września 1840 roku. Niestety okazała się być ona totalną klapą. Ten fakt tak bardzo wpłynął na Verdiego, że wręcz złamał mu serce. W efekcie kompozytor nawet rozważał całkowitą rezygnację z komponowania muzyki.

Złamane serce i rozgoryczenie kompozytora

W tamtych latach wskutek problemów wewnętrznych Włochy stały się krajem bliskim upadkowi. Ten stan rzeczy przyczynił się do powstania nowych pokładów motywacji u kompozytora. Wiedziony nowym zapałem Guseppe Verdi napisał kolejną operę w czterech aktach, zatytułowaną „Nabucco”. Premiera tego dzieła miała miejsce w La Scali w 1842 roku i okazała się być niesamowitym sukcesem. Ludzie tłumnie okupywali teatr i naprawdę uwielbiali ten wspaniały utwór autorstwa Verdiego.

„Nabucco” stała się niekwestionowaną ikoną włoskich wysiłków zjednoczeniowych. Oczywiście jednoznacznie kojarzono ten utwór z Verdim, któremu opera ta zapewniła wstęp na deski słynnych teatrów w Mediolanie. Ludzie zaczęli nawet uważać chór z trzeciego aktu zatytułowany „Va, pensiero” za nieformalny pieśń ruchu oporu i nieoficjalny hymn Włoch.

Pierwsze arcydzieła i późniejsze kompozycje Verdiego

Pierwsze prawdziwe opus magnum Giuseppe Verdiego, czyli „Rigoletto, miało swoją premierę w 1851 roku. Dwa lata później ukazał się „Trubadur” (oryg. Il trovatore) i „Traviata” (oryg. La traviata). Giuseppe Verdi wciąż przekraczał jednak swoje granice jako kompozytor.

W efekcie tego stworzył dzieła takie jak „Aida” z 1871 roku. Ta opera jest o wiele bardziej harmonijna niż jego poprzednie dzieła. Możesz w trakcie jej słuchania rozkoszować się krótszymi, ale lepiej zintegrowanymi i dopracowanymi ariami oraz bardziej spójnymi przejściami między kolejnymi częściami tego arcydzieła.

Ale od momentu zakończenia prac nad swoimi dwoma ostatnimi arcydziełami zatytułowanymi „Otello” i „Falstaff” Giuseppe Verdi powoli zaczął rezygnować z komponowania kolejnych utworów.

Giuseppe Verdi – śmierć kompozytora i jego spuścizna

W ostatnich latach życia Giuseppe Verdi prowadził spokojne życie i poświęcił się całkowicie urokom mieszkania na wsi. Niestety w trakcie jednej z podróży do Mediolanu ten słynny kompozytor doznał udaru, skutkiem którego zmarł niedługo później, 27 stycznia 1901 r. Jego śmierć zszokowała mieszkańców całego kraj i kręgi miłośników muzyki w całej Europie.

Przed swoją śmiercią Giuseppe Verdi założył dom dla emerytowanych i bezdomnych muzyków o nazwie „La Casa di Riposo per Musicisti. Cały swój majątek przekazał tej właśnie instytucji i, zgodnie ze swoim życzeniem, został tam właśnie pochowany obok swojej drugiej żony, Giuseppiny, która zmarła cztery lata wcześniej, w 1897 roku. W czasach współczesnych mieści się tutaj dom spokojnej starości dla muzyków.

Niewielu muzyków i kompozytorów potrafiło przełożyć swoją polityczną filozofię na muzykę, tak jak zrobił to Giuseppe Verdi. Publiczność pokochała jego dzieła i dlatego ten kompozytor odniósł tak ogromny sukces.

Unikalność Verdiego bierze się z faktu wykorzystywania przez niego muzyki do łączenia ludzi. Wielu znawców wyrażało się raczej krytycznie na temat jego oper, ponieważ muzyk otwarcie mówił w nich o samobójstwach, gwałtach i nieskrępowanej miłości. Niemniej jednak Giuseppe Verdi przezwyciężył wiele trudności, jakie napotykał na swej drodze i tworzył dzięki temu muzykę na swoich własnych warunkach.