Zachęcanie do edukacji: co jest ważniejsze? Kompetencja czy oceny?
System edukacji, który pomaga uczniom stawić czoła zadaniom i przezwyciężyć wyzwania, jest niezbędny dla zapewnienia wysokiej jakości nauki. Dlatego odpowiednie zachęcanie do edukacji jest tak istotne. Tak więc, aby zapewnić wysokiej jakości edukację, musimy przeanalizować określone motywacje.
Wysoka zmienność interpersonalna to pierwszy czynnik, o którym należy myśleć, jeśli chodzi o zachęcanie do edukacji. Innymi słowy, każdy uczeń ma zarówno odmienne motywy, jak i różne procesy motywacyjne. Z tego powodu nie ma magicznej strategii, która motywowałaby wszystkich uczniów w równym stopniu.
W tym artykule omówimy trzy aspekty, które są kluczowe, jeśli chodzi o zachęcanie do edukacji. Te aspekty to zainteresowanie, poczucie własnej efektywności i orientacja na cel.
Zachęcanie do edukacji oparte na zainteresowaniach
Istotnym aspektem jest zainteresowanie studenta przedmiotami szkolnymi. W wielu przypadkach mamy tendencję do niedoceniania tego czynnika. Mianowicie zakładamy, że to, co jest naprawdę ważne, to wysiłek, jaki podejmują uczniowie, aby opanować materiał oraz ich poziom odporności.
Jest to jednak poważny błąd. Jeśli treść jest nudna i męcząca, wysiłek ucznia będzie w większości nieproduktywny. I przeciwnie, jeśli temat jest ciekawy, uczeń postrzega swój wysiłek jako coś pozytywnego i satysfakcjonującego.
Zachęcanie do edukacji powinno obejmować wzbudzanie zainteresowania z dwóch punktów widzenia. Mówiąc w skrócie, można wzbudzać zainteresowanie do nauki na poziomie indywidualnym lub na poziomie grupy.
Indywidualne zainteresowanie jest dość oczywiste u studentów. Gdy przedmiot szkolny ciekawi ucznia, jego wydajność się poprawia. Mianowicie dzieje się tak dlatego, że zainteresowanie zachęca do eksploracyjnych zachowań i konstruktywnego rozumowania na dany temat.
Zainteresowanie na poziomie grupy jest nieco inne. Otóż, w jaki sposób możemy uczynić temat bardziej interesującym? John Dewey twierdził, że tematy nie staną się bardziej interesujące, jeśli wypełnimy je nieistotnymi szczegółami. Innymi słowy, aby temat był interesujący, nauczyciel musi pomóc uczniom zrozumieć jego złożoność.
W szczególności ludzie uwielbiają rozumieć. W związku z tym pojawiają się problemy, gdy sposób przekazywania wiedzy nie jest odpowiedni, a w konsekwencji uczeń nie rozumie tematu. Gdy tak się dzieje, informacje, których musi się nauczyć, są dla niego bez znaczenia i nie są ani trochę interesujące.
Zachęcanie do edukacji oparte na własnej skuteczności
Poprzez poczucie własnej skuteczności należy rozumieć oczekiwania lub osobistą ocenę zdolności do wykonania danego zadania. Innymi słowy, chodzi o to, czy ktoś wierzy, że jest kompetentny czy nie.
Mając to na uwadze, ważne jest, aby nie mylić pojęcia poczucia własnej skuteczności z pewnością siebie. Pierwsza z nich to konkretna ocena konkretnego zadania, podczas gdy druga to ogólne pojęcie na temat własnych zalet i zdolności.
Wysoki poziom poczucia własnej skuteczności pomaga zwiększyć motywację studenta do studiowania i uczenia się. Dzieje się tak, ponieważ w większości przypadków bycie dobrym w czymś poprawia nam samopoczucie. Z drugiej strony niski poziom poczucia własnej skuteczności może mieć bardzo negatywny wpływ na motywację.
Zwłaszcza mózg działa jako mechanizm obronny, aby utrzymać nasze poczucie własnej wartości. Tak więc uczniowie tracą zainteresowanie zadaniami, w których nie są dobrzy lub do których rozwiązania nie mają odpowiednich umiejętności (lub tak uważają).
Wady naszego systemu edukacji
Jedną z największych wad naszego systemu edukacji jest to, że przywiązujemy dużą wagę do niepowodzeń i nagradzamy sukcesy. Takie podejście zmusza studentów do rywalizacji.
Musimy pamiętać, że karanie niepowodzeń i błędów często staje się naszym głównym celem. W konsekwencji może to spowodować poważny spadek poczucia własnej skuteczności u studentów.
Z drugiej strony, gdy nagradzamy sukces, zwracając uwagę na aspekt konkurencyjności („Jaś dostał najlepszą ocenę w klasie, wszyscy mogliby się od niego uczyć”), możemy sprawić, że inni uczniowie będą się źle czuli, co może wpłynąć na ich skuteczność.
Dlatego najlepszym sposobem promowania poczucia własnej skuteczności jest rozwijanie mocnych stron ucznia. Ponadto powinniśmy oceniać sukces na podstawie osobistej poprawy, a nie w odniesieniu do innych uczniów.
Orientacja na cel
Orientacja na cel to kierunek, który obiera motywacja ucznia. Innymi słowy, są to powody, dla których uczeń rozwija swoje zachowania edukacyjne. Musimy pamiętać, że motywacja może zależeć od następujących trzech kwestii.
- Zorientowanie na wydajność: Z tej perspektywy uczniowie, którzy się wyróżniają, to ci, którzy starają się uzyskać najlepsze oceny.
- Zorientowanie na unikanie kary: Tutaj możemy znaleźć uczniów, którzy starają się nie być najgorszymi lub nie zawodzić.
- Kompetencja: Dotyczy uczniów, którzy starają się zrozumieć tematy dogłębnie, aby stać się w nich kompetentnymi.
Warto wspomnieć, iż pod tym względem istnieje jeszcze jedna poważna wada systemu edukacji. Uczniowie nastawieni na osiąganie wyników mają tendencję do uzyskiwania lepszych ocen niż inni.
Mianowicie dzieje się tak, ponieważ ich motywacja skłania ich do realizacji celu. Z drugiej strony ukierunkowanie na rywalizację nie koreluje z lepszymi ocenami. Mimo to uczniowie, którzy przyjęli sobie taki cel, zazwyczaj lepiej rozumieją przedmioty.
Jak to możliwe, że ci, którzy starają się jak najlepiej zrozumieć przedstawiane zagadnienia, nie zawsze uzyskują najlepsze oceny? Odpowiedź tkwi w tym, że aby uzyskać lepsze oceny zgodnie z naszym obecnym systemem edukacji, łatwiej jest bez zastanowienia zapamiętywać informacje niż rozwijać głębokie zrozumienie.
Uczniowie, którzy stawiają sobie za cel uzyskanie najlepszych ocen, szybko uczą się tej zasady. Z drugiej strony ci, którzy są nastawieni na kompetencje, muszą stale podejmować dodatkowy wysiłek.
Końcowe przemyślenia
Jak widać, zachęcanie do edukacji to podstawowy aspekt, który musimy wziąć pod uwagę, aby zapewnić młodzieży dobre wykształcenie. Jednak nie wystarczy wykładać tematy. Motywowanie to nie tylko inspirowanie i budzenie zainteresowania w uczniach. To także przekonywanie ich, że są godni i zdolni do osiągnięcia swoich celów i dogłębnego zrozumienia rozmaitych tematów.