Nastoletnie lęki mogą pojawiać się z różnym nasileniem. Niekoniecznie jest to coś złego, ale z pewnością czyni ten szczególny etap życia trudniejszym.
Okres dojrzewania to okres intensywnego rozwoju między dzieciństwem a dorosłością. Dla większości ludzi jest to bezsprzecznie trudny etap. Nastoletnie lęki są jedną z trudności, które temu towarzyszą.
Dojrzewanie jest dość długim etapem. Dokładna długość różni się nieco w zależności od tego, z jakim specjalistą rozmawiasz, ale zasadniczo zaczyna się przed ukończeniem 13 lat i kończy się niedługo po ukończeniu 19 lat. Jest to faza przejściowa, pełna przemian, o których porozmawiamy poniżej.
Wydaje się dość jasne, że nastolatki nie są już dziećmi, ale nie są też dorosłymi. Muszą zmierzyć się z wieloma zmianami fizycznymi, społecznymi i psychicznymi, które dotykają ich każdego dnia.
Lata nastoletnie to czas przemian prowadzących do dorosłości
Istnieje wiele różnych sposobów rozważenia koncepcji zmian prowadzących do dorosłości. Z uwagi na to, że dorastanie jest powszechnym doświadczeniem, powinniśmy nazywać ten etap czasem przemian.
Przemiany mają różne cechy i między innymi mogą oznaczać:
- Entuzjastyczne oczekiwanie na przyszłość.
- Poczucie utraty etapu, który właśnie opuszczasz.
- Niepokój o przyszłość.
- Ponowne przystosowanie psychologiczne.
- Niepewność dotycząca pozycji społecznej podczas przemiany.
Jednych to zaskoczy, innych nie, ale wszystkie te cechy pojawiają się w pewnym stopniu u nastolatków. Idea dorosłości przyciąga nastolatków. Chcą wolności i możliwości, które daje bycie dorosłym. Jednocześnie czują się smutni, ponieważ opuszczają swoje dzieciństwo.
W końcu każdy nastolatek jest dzieckiem, które walczy o przetrwanie. Młodzi ludzie martwią się o to, co będzie dalej. Dlatego nastoletnie lęki są tak powszechne.
Ponowne przystosowanie psychologiczne
Ponieważ miejsce pracy, sytuacje życiowe i relacje są zawieszone i niepewne, nic dziwnego, że nastolatki boją się przyszłości i przeżywają nastoletnie lęki.
Podczas dojrzewania odbywają się znaczne zmiany psychologiczne. To psychologiczne przystosowanie wpływa na każdy aspekt życia nastolatka. Zmienia się wszystko, co jest związane z rodziną, przyjaciółmi i innymi dorosłymi. Co więcej, zmienia się również ich własna tożsamość.
Dlatego warto postrzegać dojrzewanie jako przemianę. Z reguły ten trudny i długi etap jest usiany kamieniami milowymi.
Nastoletnie lęki a tożsamość
Sposób, w jaki młodzi ludzie rozumieją i postrzegają samych siebie, ma ogromny wpływ na to, jak będą reagować na wydarzenia, które spotkają ich w przyszłości. W okresie dojrzewania nastolatki przechodzą przez podstawowy dylemat. Uważają, że muszą sprostać oczekiwaniom innych, jednocześnie zastanawiając się, kim tak naprawdę są.
Etap dojrzewania nastręcza młodym ludziom trudności z określeniem ich własnej tożsamości. Muszą podejmować decyzje, które określą, kim tak naprawdę są. Młoda osoba może doświadczyć depersonalizacji, jeśli nie próbuje ustalić, kim jest.
Niedojrzały proces myślenia
Pod wieloma względami proces myślenia nastolatka jest dziwnie niedojrzały. Młody człowiek może być nieuprzejmy wobec dorosłych, mieć trudności z wyborem ubioru na co dzień i często zachowywać się tak, jakby świat kręcił się wokół niego.
Według psychologa Davida Elkinda niedojrzały proces myślenia nastolatków przejawia się w co najmniej sześciu charakterystycznych cechach:
- Idealizm i krytyczny charakter: odkąd nastolatki wyobrażają sobie idealny świat, obwiniają dorosłych, gdy zdają sobie sprawę, jak dalekie od prawdziwości były te wyobrażenia.
- Tendencja do kłótni: Nastolatki zawsze szukają okazji do przetestowania i wykazania się swoimi nowymi formalnymi umiejętnościami rozumowania.
- Niezdecydowanie: Nastolatki mogą wahać się między wieloma różnymi alternatywami. Są niedoświadczeni i w rezultacie nie opanowali jeszcze skutecznych strategii decyzyjnych.
- Pozorna hipokryzja: Młodzi dorośli często nie dostrzegają różnicy między wyrażaniem celów a poświęceniami, które trzeba ponieść, by faktycznie do nich dotrzeć.
- Samoświadomość: w okresie dorastania nastolatki są w stanie zrozumieć własne myśli, a także myśli innych osób. Niemniej jednak często myślą, że inni myślą tak samo jak oni.
- Założenie o byciu wyjątkowym i niezwyciężonym: nastolatki wierzą, że są wyjątkowe, że ich doświadczenie jest wyjątkowe i że nie podlegają regułom, które rządzą resztą świata.
Nastoletnie lęki to rzeczywistość
W świetle tych informacji łatwiej jest zrozumieć, dlaczego nastoletnie lęki to tak powszechna kwestia. Nastoletni niepokój jest rzeczywistością, a nie mitem.
Okres dojrzewania stanowi czas zmian wprowadzających młodego człowieka do dorosłości, ściągając na niego poczucie wielkiej niepewności. Nie pomaga też fakt, że nastoletni proces myślenia nie jest jeszcze w pełni dojrzały, a młody człowiek nie określił jeszcze, jakim człowiekiem tak naprawdę jest.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Jarvis, C. (2001). School is hell: Gendered fears in teenage horror. Educational Studies. https://doi.org/10.1080/03055690120076538
- Burnham, J. J. (2009). Contemporary fears of children and adolescents: Coping and resiliency in the 21st century. Journal of Counseling and Development. https://doi.org/10.1002/j.1556-6678.2009.tb00546.x
- Essau, C. A., Conradt, J., & Petermann, F. (1999). Frequency and comorbidity of social phobia and social fears in adolescents. Behaviour Research and Therapy. https://doi.org/10.1016/S0005-7967(98)00179-X
- Bögels, S. M., Van Oosten, A., Muris, P., & Smulders, D. (2001). Familial correlates of social anxiety in children and adolescents. Behaviour Research and Therapy. https://doi.org/10.1016/S0005-7967(00)00005-X