Przemoc domowa – jak wpływa na dzieci

Na szczęście rośnie świadomość na temat niezliczonych i straszliwych konsekwencji, jakie niesie za sobą przemoc domowa. Eksperci zwracają uwagę na fizyczne obrażenia, a nawet ryzyko śmierci, z którym wiele kobiet żyje każdego dnia. Wiemy również, że fizyczne znęcanie się nie jest jedyną rzeczą, która boli.

Szkoda psychiczna jest kolejną konsekwencją znęcania się. Dotyczy to nie tylko ofiary. Ważne jest, aby pamiętać, że dzieci również cierpią, jeśli dotyka je przemoc domowa.

Są cichymi świadkami gwałtownej, niekontrolowanej sytuacji. Tak często dzieci kończą czując się winnymi za to, co się dzieje. Ale jak to wpływa na nich na poziomie psychologicznym?

“Znęcanie się definiuje się jako każde zachowanie, które ma na celu kontrolowanie i podporządkowywanie innej istoty ludzkiej poprzez użycie lęku, upokorzenia i werbalnych lub fizycznych ataków”.

-Susan Forward-

Przemoc domowa i jej konsekwencje

Kiedy rodzą się dzieci, rodzą się z różnymi potrzebami. Niektóre z nich to ochrona, miłość rodzicielska, stabilność i socjalizacja. Jeśli potrzeby te są spełnione właściwie i konsekwentnie, ufają one miłości rodziców. A także wierzą, że na nią zasługują.

W sytuacjach, w których jeden rodzic znęca się nad drugim, dzieci i ich potrzeby stają się bardzo wrażliwe. Bardzo trudno jest dziecku czuć się bezpiecznie w takim środowisku. Jest również mało prawdopodobne, że będą w stanie zaufać swoim rodzicom lub temu, że będą się nimi zajmować. Zazwyczaj dorośli nie są dostępni emocjonalnie lub nie są w stanie kochać ich tak, jak na to zasługują. Zamiast tego są po prostu źródłem negatywnych uczuć i emocji.

Rodzice powinni zapewnić dzieciom bezpieczną przestrzeń. Powinni być schronieniem, gdy ich dzieci tego potrzebują. Ich synowie i córki powinni postrzegać ich jako bezpieczne miejsce do wyjścia i poznawania świata.

Ale gdy w rodzinie panuje przemoc domowa, rodzice przenoszą swój strach na swoje dzieci. Dzieci widzą, jak ich rodzic boi się we własnym domu. Płaczą i krzyczą a oni nie mogą ich pocieszyć.

W rezultacie, w sytuacjach znęcania się, przywiązanie, jakie dzieci zwykle tworzą z rodzicami, jest niepewne lub kompletne. W rzeczywistości, unikają one jakiegokolwiek przywiązania. Ponadto maltretowane matki mogą postrzegać swoje dzieci negatywnie i uważać się za złą matkę. Czasami powoduje to depresję poporodową.

W jaki sposób przemoc domowa wpływa na rozwój dziecka?

Przemoc domowa nie tylko utrudnia rozwój bezpiecznego przywiązania (tak ważnego dla dobrego samopoczucia dziecka). Ma również wpływ na normalny rozwój psychiczny dziecka. Jak możesz sobie wyobrazić, narażenie na znęcanie się w młodym wieku wpływa na ich dobrostan społeczny i emocjonalny.

Dodatkowo mogą mieć problemy z identyfikacją emocji i zarządzaniem nimi. Dzieci często mają poczucie, że są winne tej sytuacji. Mogą również odczuwać lęk, nawet jeśli nie rozumieją, co czują i dlaczego. Następnie starają się stłumić te negatywne emocje, przekształcając je w chroniczny problem.

Eksperci zauważyli także znaczące problemy z poczuciem własnej wartości i z obrazem samego siebie u dzieci narażonych na nadużycia. Mogą występować problemy behawioralne i socjalizacyjne. Mogą mieć problemy z rówieśnikami i innymi dorosłymi.

“Przemoc stwarza więcej problemów społecznych, niż rozwiązuje.”

-Isaac Asimov-

Przemoc domowa i zespół stresu pourazowego u dzieci

Dzieci narażone na nadużycia mogą cierpieć na zespół stresu pourazowego. Choć nie są one osobami, nad którymi się znęcano, są to w istocie pośrednie ofiary. Można się zastanawiać, jak wygląda PTSD u dzieci. Podobnie jak w przypadku innych problemów zdrowotnych (fizycznych i psychicznych) objawy nie są takie same. Choroby manifestują się inaczej u dorosłych niż u dzieci.

W rzeczywistości, psychologowie widzą, że dzieci narażone na przemoc domową mają retrospekcje traumatycznych wydarzeń. Może się to zdarzyć, gdy się bawią, jeśli coś wyzwala wspomnienia z tego, czego doświadczyły. Mogą mieć koszmary senne, retrospekcje lub dysocjację.

Dzieci z takich domów mogą wahać się, czy wziąć na siebie odpowiedzialność. Innymi słowy, dystansują się społecznie. Mogą zapomnieć umiejętności, których już się nauczyły, albo nie bawić tak często i ogólnie niechętnie przebywać wśród ludzi.

Na koniec, dzieci, które dotknęła przemoc domowa, prawdopodobnie będą miały problemy z lękami. W rezultacie mogą mieć problemy z zasypianiem lub koncentracją. Mogą wydawać się nadpobudliwe i mają tendencję do nadmiernego reagowania na bodźce.

Podsumowując, dla dobrego samopoczucia dziecka ważne jest, aby uzyskać terapię u wykwalifikowanego psychologa. Życie w środowisku pełnym przemocy może być bardzo szkodliwe dla dzieci. Pomóżmy im uzyskać pomoc, której potrzebują, aby wyrosnąć na zdrowych i szczęśliwych dorosłych.

“Musimy wybrać stronę. Neutralność pomaga prześladowcy, nigdy ofierze. Cisza zachęca dręczyciela, nigdy udręczonego. Czasami musimy się wtrącić.”

-Elie Wiesel-